امشب (شنبه اول اسفند ماه) «بهروز رضوی» برنامه اختتامیه سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر را در تالار حدت اجرا خواهد کرد، دیروز نیز اجراهای مختلفی با استقبال مخاطبین در پایتخت به روی صحنه رفت.
جشنواره موسیقی فجر
امشب (شنبه اول اسفند ماه) «بهروز رضوی» برنامه اختتامیه سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر را در تالار حدت اجرا خواهد کرد، دیروز نیز اجراهای مختلفی با استقبال مخاطبین در پایتخت به روی صحنه رفت.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، آیین اختتامیه‌ی سی‌ویکمین جشنواره‌ی موسیقی فجر در حالی امشب (یکم اسفندماه) برگزار می‌شود که بهروز رضوی – گوینده‌ی پیشکسوت رادیو – مجری این مراسم خواهد بود. همچنین گروه موسیقی کامکارها، سهراب پورناظری، گروه چارتار و «فیض علی فیض» – هنرمند پاکستانی – در این برنامه، اجراهایی را خواهند داشت.
در این مراسم همچنین جایزه‌ی «باربد» به برگزیدگان اهدا خواهد شد.
براساس اعلام قرار است ساعت ۱۹ فرش قرمز حضور موسیقی‌دانان و هنرمندان در اختتامیه پهن می‌شود و ساعت ۲۰ نیز مراسم آغاز می‌شود.
امسال جشنواره موسیقی فجر از ۲۱ بهمن‌ماه به ریاست حمیدرضا نوربخش و دبیری حسن ریاحی کار خود را آغاز کرد. در این دوره، ۶۳ گروه در سالن‌های مختلف شهر تهران اجرا داشتند، البته برخی گروه‌ها در دو سانس کنسرت دادند و اجرای سه گروه هم لغو شد.
گزارش های مفصل «موسیقی ایرانیان» از دهمین روز چشنواره موسیقی فجر را در ادامه دنبال کنید:
- وقتی خواننده «سون» معاون وزیر را نشناخت! (گزارش متنی و تصویری «موسیقی ایرانیان» از کنسرت گروه موسیقی «سون»)
- «چارتار» با «آشوبم» به روی صحنه رفت (گزارش متنی و تصویری «موسیقی ایرانیان» از کنسرت گره موسیقی «چارتار»)
- کنسرت «بابک جهانبخش» ستاره‌باران شد! (گزارش متنی و تصویری «موسیقی ایرانیان» از کنسرت «بابک جهانبخش»)
انصراف تهمورس پورناظری از حضور در جایزه «باربد»
تهمورس پورناظری
تهمورس پورناظری آهنگساز و نوازنده موسیقی با انتشار نامه ای انصراف خود را از حضور در جایزه «باربد» اعلام کرد.
تهمورس پورناظری آهنگساز و نوازنده موسیقی چند ساعت مانده به آغاز مراسم اختتامیه سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر، با انتشار نامه ای انصراف خود از حضور در جایزه «باربد» این دوره از جشنواره را اعلام کرد.
متن نامه انصراف تهمورس پورناظری به این شرح منتشر شده است:
«هیأت محترم داوران جایزه «باربد»
با درود و ادای احترام
بدون‌شک تلاش‌های بی‌وقفه شما در انتخاب برترین‌های موسیقی ایران، اتفاقی است که در تاریخ موسیقی این سرزمین ماندگار شده و سنگ‌بنای حرکتی را بنیان می‌نهد که تأثیرات آن را در آینده‌ای نزدیک و دور می‌توان مشاهده کرد. در روزگاری که عده‌ای – از بیرون و درون جامعه موسیقی- کمر همت بسته‌اند بر اعمال فشارهای گونه‌گون به هنر و هنرمند موسیقی، حرکت‌های این چنینی، می‌تواند در تسهیل گردش چرخ این هنر مؤثر باشد؛ چرا که اساس موسیقی بر «آفرینش» استوار است و جایزه «باربد» می‌تواند انگیزه‌های هنرمندان را برای خلق آثار موسیقایی ماندگار دوچندان کند.
اما از آنجا که برگزاری جشنواره موسیقی فجر را به طور پیوسته همراهى کرده ام و از سوی دیگر، نام خود را در میان نامزدهای دریافت این جایزه می‌بینم به جهت جلوگیری از هرگونه شائبه‌ای در زمینه مخدوش بودن آرا و داورى شما عزیزان با کمال احترام، انصراف خود را از حضور در جایزه «باربد» اعلام می‌دارم و امید دارم که بخت کسب جایزه‌ای به نام موسیقی‌دان بزرگ ایران، با شایسته‌ترین‌های موسیقی همراه باشد.»
اردوان کامکار با دست کار افتاده به روی صحنه رفت!
اردوان کامکار نوازنده صاحب نام سنتور در آخرین روز از برگزاری سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر با دست چپ از کار افتاده برای مخاطبان خود هنرنمایی کرد.
اردوان کامکار نوازنده صاحب نام سنتور جمعه شب سی ام بهمن ماه و در آخرین روز از برگزاری سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر با دست چپ از کار افتاده برای مخاطبان خود در تالار وحدت تهران هنرنمایی کرد.
در این کنسرت که بعد از برگزاری اجرای زنده اکبر خمیسوخان از پاکستان برگزار شد اردوان کامکار در حالی که به شدت از ناحیه دست چپ خود احساس ناراحتی می کرد ضمن اجرای سنتورنوازی معاصر ایران در مایه اصفهان، قطعه ای به یاد زنده یاد پرویز مشکاتیان و قطعه های «خروشان» و «حیران» را برای مخاطبان خود اجرا کرد.
وی قبل از اجرای برنامه خود به تماشاگران برنامه گفت: متاسفانه از دیشب دست چپ من از کار افتاد اما به خاطر شما یک کاری می کنم که بتوانید از برنامه لذت ببرید اما قبل از اجرا دوست دارم از یک نفر که همه شما او را می شناسید تشکر کنم. او تنها کسی بود که از کودکی به دست من مضراب را داد و تعلیمات مقدماتی سنتورنوازی را آموخت. من هنوز هم از این یک نفر می آموزم و تا زمانی که در این حوزه فعالیت می کنم بسیار مدیون او خواهم بود.
اردوان کامکار بعد از معرفی برادرش پشنگ کامکار به عنوان مشوق زندگی هنری خود به سمت او رفت و ضمن در آغوش گرفتن وی از تماشاگران خواست که برادرش را تشویق کنند.
این نوازنده صاحب نام سنتور در این کنسرت ۴۵ دقیقه که تحسین مخاطبان را برانگیخت ادامه داد: پشنگ کامکار در طول مدتی که در حوزه موسیقی فعالیت می کنم تمام موقعیت های خود را در اختیار من قرار داد و من را همواره رو به جلو هل می داد که چه کاری را انجام دهم و چه کاری نباید بکنم. قاطعانه می گویم خیلی از موسیقی های که تاکنون کار کرده ام مدیون برادرم پشنگ کامکار است که امیدوارم همواره حضورش در کنارم باشم.
وی بعد از پایان اجرای قطعات مورد نظر کنسرت که به شدت با استقبال مخاطبان مواجه شده بود، بیان کرد: واقعا فکر نمی کردم برای دستم مشکلی پیش بیاد ولی باز هم من را ببخشید اگر برنامه بدی را مشاهده کردید.
براساس این گزارش قبل از اجرای اردوان کامکار اکبر خمیسوخان از نوازندگان صاحب نام کشور پاکستان راگاهای سنتی و نواهای محلی استان های پاکستان را برای مخاطبان اجرا کرد.
فیض علی تماشاگران را جادو کرد!
فیض علی فیض خواننده صاحب نام موسیقی قوالی در آخرین روز از برگزاری جشنواره موسیقی فجر همراه با گروهش یکی از با کیفیت ترین و جذاب ترین اجراهای جشنواره به مخاطبان ارائه کرد.
فیض علی فیض خواننده جهانی موسیقی قوالی کشور پاکستان جمعه شب سی ام بهمن ماه در آخرین روز از برگزاری سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر همراه با گروهش در تالار وحدت تهران یکی از با کیفیت ترین و جذاب ترین اجراهای جشنواره را به مخاطبان ارائه کرد.
در این کنسرت که در ابتدا با حضور اندک مخاطبان همراه بود اما رفته رفته تماشاگران بیشتری در تالار حضور پیدا کردند گروه فیض علی فیض با اجرای قطعاتی در مدح خداوند، حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) با استفاده از اشعار شاعران ایرانی و پاکستانی در سبک موسیقی قوالی که عموما کارکرد مذهبی دارند تماشاگران را با اجرایی بسیار با کیفیت و غافلگیر کننده رو به رو کردند.
فیض علی فیض خواننده پاکستانی یکی از شناخته شده ترین خوانندگان قوال است که گفته می شود بعد از نصرت فاتح علی خان، مشهورترین خواننده این سبک موسیقایی به حساب می آید. این هنرمند موسیقی کلاسیک هندوستانی را نزد استاد غلام شبیرخان و استاد جفت خان و موسیقی قوالی را با محمد علی فریدی و عبدور رحیم فریدی قوال فرا گرفت و فعالیت حرفه ای موسیقی خود را در سال ۱۹۷۸ آغاز کرد و به چهره ای محبوب در در سبک «دو آبا پنجابی» تبدیل شد.
این خواننده قوال که با صدای خاص خود تماشاگران حاضر در سالن را به نوعی جادو کرده بود تاکنون آلبوم های بسیاری را در عرصه های جهانی منتشر کرده است. البته در سال ۲۰۰۵ بود که گروه موسیقی «فیض علی فیض» با همراهی هنرمندان فلامنکو، میگل پودا، دکوئنده و چیکولو در جشنواره موسیقی روحانی «فس» اجرایی بسیار درخشان داشتند که برپایه ریشه های متداول هر دو سبک قوالی و فلامنکو بود.
آنچه فیض علی فیض در این کنسرت که به نوعی یک غافلگیری بی سر و صدا برای تماشاگران روز پایانی جشنواره موسیقی فجر بود، ارائه کرد موسیقی ریتمیک در قالبی با کارکرد مذهبی و بیان شعر در چارچوب های ملودیک از پیش تعیین شده ای بود که گروه با انرژی وصف ناپذیر آن را به مخاطب ارائه داد و این انرژی به قدری در ضمیر ناخودآگاه مخاطب دلنشین بود که همراه با مطلع اشعار که بسیاری از آنها در مدح حضرت امیر المومنین (ع) بود برای خود زمزمه کند. ضمن اینکه نوع موسیقی که در این گروه شنیده می شود از اشتراکات فرهنگی بسیار زیادی با موسیقی جیپسی ها یا همان کولی های اسپانیا برخوردار بود کما اینکه گروه این نزدیکی فرهنگی را در اجراهای بین المللی دیگر تجربه کرده و آثاری از این دست را نیز به مخاطبان ارائه داده بود.
به هر ترتیب کنسرتی که گروه پاکستانی در روز پایانی جشنواره به تماشاگران ارائه داد یک حسن ختام ویژه برای این دوره از جشنواره بود که نشان داد پیوندهای موسیقایی مشترک چه به لحاظ محتوا و چه به لحاظ نوع ارائه موسیقی چقدر می تواند در جذب مخاطب موفق عمل کند.
حنجره زخمی در نیاوران خواند
گروه «راهو لرستان» در آخرین شب از اجراهای سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر با استقبال لُر زبانان روی صحنه رفت.
شامگاه ۳۰ بهمن‌ماه تقریبا تمام صندلی‌های سالن خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران برای اجرای گروه «راهو لرستان» پر شد.
به‌نظر می‌رسید ایرج رحمان‌پور – خواننده و شاعر این گروه موسیقی – سرماخورده است، زیرا از همان ابتدا، یک جعبه دستمال کاغذی همراه یک لیوان آب کنارش گذاشت و در طول اجرا، هنگامی که نوازندگان در حال نواختن بودند، سرفه‌های متعدد می‌کرد. رحمان‌پور پس از اجرای اول، از حاضران خواست تا با همخوانی و دست زدن، گروه را همراهی کنند.
او همچنین درباره توضیح مجری برنامه که از عنوان «موسیقی نواحی» استفاده کرده بود، گفت: اصطلاح «موسیقی ریشه» درست است و نه نواحی، البته رسانه‌ها معتقدند باید از اصطلاح موسیقی نواحی استفاده شود.
اجرای ترانه «هه گله» با استقبال حاضران مواجه شد. همچنین رحمان‌پور ترانه «توزه سر» را که حسی نوستالژی برای لُر زبانان داشت، اجرا کرد و با درخواست حاضران برای اجرای آهنگ مورد علاقه‌شان موافقت کرد.
در بخش دوم اجرای گروه «راهو لرستان» سیستم صوتی سالن با مشکل مواجه بود و نوازنده‌ها از این موضوع ناراضی بودند و رحمان‌پور نیز در طول اجرا برای تنظیم سیستم صوتی به اتاق فرمان اشاره‌هایی می‌کرد.
در طول اجرا، کِل کشیدن آقایان حاضر در سالن از نکات قابل توجه بود. همچنین برخی مخاطبان در این کنسرت با بیان «ناز نفست حنجره طلایی» نسبت به رحمان‌پور ابراز احساسات می‌کردند.
حضور کشتی‌گیرانی از خطه لرستان از جمله طالب نعمت‌پور، قهرمان سال ۲۰۱۰ آسیا، نشان‌دهنده علاقه لُرها نسبت به فرهنگ و هنرشان بود.
رحمان‌پور موسیقی قدیمی و ملودی‌های فولکلور را با جریان‌های اجتماعی و سیاسی تاریخ معاصر تلفیق کرده است، به همین دلیل برخی او را «حنجره زخمی زاگرس» نامیده‌اند.
احسان عبدی‌پور (سرنا و سرپرست گروه)، ایرج رحمان‌پور (خواننده و شاعر)، همایون پشتدار (کمانچه)، احمد رنجبر (بربت)، افشین فرامرزی (دف)، شهاب خاکسار (تنبک)، امیر عبدی‌پور (دهل) و حمید سلیمانی (تار) گروه «راهو لرستان» را تشکیل می‌دادند.
نظر مرادخانی درباره جشنواره موسیقی فجر
علی مرادخانی
معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌گوید باید از تجربیات به دست آمده برای برگزاری یک جشنواره موسیقی خوب، کامل و در سطح قابل قبول که در هر جای دنیا آوازه‌اش بپیچد، استفاده شود.
علی مرادخانی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جمعه شب در حاشیه کنسرت گروه سون، درباره اجراهای سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر گفت: به نظرم اجراهای امسال نسبت به مجموع ادوار گذشته، راضی‌کننده بود. جشنواره امسال برای فعالیت‌هایی که قرار است انجام دهیم، شاید گام اول باشد. در ادامه با نگاهی گسترده‌تر نسبت به موسیقی، فعالیت‌هایی را در این حوزه انجام خواهیم داد که بتوانیم از هنر موسیقی برای کارهای فرهنگی استفاده کنیم.
مرادخانی ادامه داد: فکر می‌کنم جشنواره امسال با اجراهایی که داشت، توانست امید ادامه فعالیت موسیقی در کشور و جشنواره‌های آتی را زنده نگه دارد.
معاون امور هنری در مورد تغییرات جشنواره امسال گفت: با برگزاری این جشنواره، تصورمان بر این است که تجربیاتی نسبت به دوره گذشته و همچنین ادوار دورتر که خود بنده یا اشخاص دیگر نسبت به آن وظایفی داشته‌ایم، اضافه شده است. ما باید از این تجربیات برای برگزاری یک جشنواره خوب، کامل و در یک سطح قابل قبول که در هر جای دنیا آوازه‌اش بپیچد، استفاده کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید