دوستداران موسیقی اصیل ایرانی که از دهه ها پیش هنر این سرزمین را دنبال می کنند، با نام محمد جلیل عندلیبی به خوبی آشنا هستند. این نوازنده و آهنگساز شناخته شده علاوه بر همکاری های ماندگاری با خوانندگان نامدار مانند محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و علیرضا افتخاری، گروهی را نیز رهبری می کرد که عمری چهل ساله دارد. ارکستر مولانا از سال ۱۳۵۶ فعالیت خود را آغاز کرد اما پس از ۲۹ سال ناگهان خاموش شد؛ حالا پس از گذشت یازده سال این گروه که اهالی موسیقی، سکوتش را فقدانی برای هنر ایران می دانستند، به صحنه بازمی گردد. سالار عندلیبی، فرزند محمد جلیل عندلیبی که خود خواننده و نوازنده تنبک، تار، سه تار و دیوان به شمار می رود، از بازگشت پدرش به عرصه موسیقی صحبت و تأکید کرد جوانان باید از او بیاموزند؛ محمد جلیل عندلیبی که به زعم خودش دیگر موسیقیدان در حیاتی نیست که از او بر ردیف مسلط تر باشد. گفت و گوی ما با سالار عندلیبی به بهانه بازگشت گروه مولانا به صحنه را در ادامه می خوانید.+آثار پدر روی اصول ردیف ساخته می شود
+کارهای استاد عندلیبی از نظر علمی و فنی هیچ نقصی ندارد
+پدرم تنها آهنگساز باقی مانده از دوره طلایی موسیقی ایرانی است
+پدرم می گوید تنها یک نفر بیشتر از من ردیف می دانست!