بیتار یاری: شلوغی پر تب و تاب روزهای پایانی اسفند را هر چه بدویم انگار باز هم به سرعت گذشت زمان نمی‌رسیم. گویا تمام سال در این ماه شتاب می‌گیرد تا یکباره متحول شود و آنقدر سریع اتفاق می افتد که مجالی به بررسی آنچه جامانده نمی‌دهد، اما هرآنچه روی داده را چون آینه ای پیش رویمان می گیرد تا درگذر یکسال آنرا به خوبی مشاهده کنیم. با امید به روزهای بهتر در پیش رو اتفاقاتی که تاثیر زیادی بر احوال موسیقی در سال گذشته داشتند را با هم مرور کنیم.

آواز ممنوع

گاهی اوقات حاشیه ها، جریانات و ماجراهایی را رقم می زنند که دربرخی مواقع از سوژه ها مهمتر جلوه می کنند و در سال گذشته یکی از این مسایل حاشیه ساز اظهار نظر جنجالی وزیرارشاد درباره آوازخوانی زنان بود. بدون شک می‌توان امسال را سال برخاستن صدای ممنوعه، آواز زن، نامید. چرا که نه تنها خوانندگان زن با ارائه آثار خود به صورت اینترنتی به فعالیت پرداختند بلکه پس از سی و چند سال برای اولین بار در خصوص این مساله، در سطح وزیر سخنانی به میان آمد هرچند با واکنشهایی قابل پیش بینی همراه شد.

روز ۳۰ مهرماه، علی جنتی در حاشیه رونمایی از نخستین نهج‌البلاغه با ورقه‌های طلا در دفتر وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به پرسشی درباره افزایش تک‌خوان‌های زن و مغایرت آن با نظر بعضی مراجع گفت: طبق نظر مراجع اگر صدای تک‌خوان‌ها موجب مفسده نباشد ایرادی ندارد و برخی از مراجع در این باره چنین نظری دارند.”

اما هنوز از سخنان وزیرفرهنگ چیزی نگذشته بود که برخی رسانه‌ها چهره‌های سیاسی از این سخنان عاملی برای بازخواست وزیر ساختند و آنقدر این بحث ادامه یافت تا اینکه وزیر ارشاد روز ۱۷ دی ماه که برای ارائه توضیحاتی به مجلس فراخوانده شده بود در این خصوص نیزبه پرسشها پاسخ داد. حمید رسایی از جبهه پایداری و نماینده سوال کننده از وزیر ارشاد معتقد بود که جنتی باسخنانش در رونمایی نهج‌البلاغه طلاکوب نه تنها تلویحا از تکخوانی زنان دفاع کرده بلکه در مجلسی اینگونه نیز حضور یافته است! که در دفاع وزیر فرهنگ و ارشاد با بی‌اساس دانستن این اتهامات مجلس را به دوربودن از واقعیات متهم کرد.

یک سایت و جشنی مستقل برای تمام اهالی موسیقی

تا آنجاییکه به خاطر می‌آورم در جشنهای دولتی و غیردولتی که حول محور موسیقی تاکنون برپا شده، همواره یک ژانر موسیقی حضور داشته و موسیقی پاپ همیشه در بخشی بوده که از توجه به آن پرهیز شده است. حتی در محافل موسیقی اصیل(سنتی) موزیسینهای پاپ یا شرکت نمی‌کنند و یا دعوت نمی‌شوند و بالعکس اما در سال گذشته برای اولین بار شاهد بودیم که این مساله از بین رفت و همه اهالی موسیقی از اصیل تا پاپ یک شب در کنار هم جمع شدند و برترینهای یکدیگر را در بخش مختلف آهنگسازی و خوانندگی و … تشویق نمودند. جشنی که می‌توان آنرا به درستی جشن همه سلایق موسیقی دانست به همت سایت موسیقی ما برگزار شد. سایتی که چند سال بیشتر از عمر آن درحوزه موسیقی نمی‌گذرد اما نشان داده می‌تواند با تشخیص به جای کاستیها و کمبودهای حوزه موسیقی، محوریت و ابتکار امور را جهت تحول آفرینی بدست گیرد. جشن سایت موسیقی ما ابتدا با نظرسنجی از تمامی دست اندرکاران موسیقی، منتقدین، نویسندگان و پژوهشگران،روزنامه نگاران و هنرمندان برای انتخاب بهترین‌های حوزه های مختلف اقدام نمود.همچنین در سایت امکانی تعبیه شده بود تا علاقمندان نیز در این نظر سنجی سهیم باشند. برگزیدگان این نظرسنجی قرار بود در اوایل خردادماه طی مراسمی معرفی گردند که به علت شرایط انتخاباتی به ۹ تیرماه موکول شد برنامه ای که ۴ ساعت به طول انجامید در آن اغلب هنرمندان شاخص حضور داشتند.

اولین جشن موسیقی ما که می‌خواهد نمونه‌ای قابل اعتنا از جایزه گرمی (اسکار موسیقی) را در ایران رقم بزند با تقدیر از عبدالوهاب شهیدی خواننده پیشکسوت ۹۲ ساله قدمی رو به جلو و احترام برانگیز برداشت تا گامهای مستقل و تاثیرگزار خود را استوارتر بردارد.

همه فن حریف ارشاد

بازگشت علی مرادخانی به وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی در سمتی بالاتر و به عنوان معاونت هنری با توجه به سابقه ۱۳ ساله فعالیت های مرادخانی در دفتر موسیقی وزاتخانه های فرهنگ دولت سازندگی و اصلاحات به تصمیم علی جنتی نویدبخش آغاز فرآیند امید برای اهالی موسیقی بود. هرچند که علی مرادخانی در انتخابات ریاست جمهوری درجایگاه مدیر موزه موسیقی از قالیباف حمایت کرده بود اما در سیستم وزارتی علی جنتی به سمت معاونت هنری برگزیده شد که نشان از آشنایی دیرینه او با اهالی سیاست دارد. مرادخانی که از سوی اغلب موزیسین ها نیز شناخته شده است درجایگاه معاونت هنری به سمت موسیقی و فعالیت های موسیقایی وزارتخانه گرایش چشمگیری دارد. او پس از دریافت سمت در دولت تدبیر امید در اولین حراج کریستیز که در دوبی برگزار شد حضور یافت تا عزم جدی خود را در بهبود وضعیت اقتصادی معاونت تحت امر خود نشان دهد و گزارش پایان سالش هم نشان از موفقیت وی در این زمینه دارد. با اینکه مرادخانی صاحب نفوذ زیادی در میان موزیسین هاست اما براساس آنچه شواهد نشان داده تا کنون تغییرات جدی در زمینه بهبود وضعیت موسیقی نظیر کنسرت، آلبومها و مجوزها صادر نشده است چراکه او در صدد تغییر یکباره همه مدیران دولت قبلی نیست و این امر موجب اعتراض حسین زمان، خواننده پاپ، نیز شده است. اما از آنجاییکه اهتمام دولت تدبیر و امید بر رضایت همه هنرمندان است لذا این مدیر پرسابقه نیز با انبوه انتظارات به حق هنرمندانی که با دولت قبلی قهر کرده بودند مواجه است که اگر به تنهایی در صدد حل تک تک آنها برآید و یا نتواند آنها را خشنود سازد دیری نخواهد پایید که با نارضایتی عمومی هنرمندان مواجه خواهد شد. مرادخانی می‌کوشد تا این امید در دل هنرمندان حفظ شده و روزهای خوبی را در آینده برای موسیقی شاهد باشیم.

درگذشتگان

۲۶ فروردین ۱۳۹۲ – درگذشت داریوش صفوت، استاد پیشکسوت موسیقی ایران- تولد ۱۳۰۷
۱۶ خرداد ۱۳۹۲ – درگذشت فریدون حافظی ،نوازنده و مدرس پیشکسوت تار و سه تار- تولد ۱۳۰۱
۲۷ خرداد ۱۳۹۲ – درگذشت جلیل شهناز، استاد برجسته تار و موسیقی ایرانی –تولد ۱۳۰۰
۳ تیر ماه ۱۳۹۲ درگذشت احمد ابراهیمی ، استاد پیشکسوت آواز ایرانی – تولد ۱۳۰۵
۱۵ تیر ۱۳۹۲ – درگذشت قلیچ انوری، دوتار نواز برجسته موسیقی ترکمن صحرا- متولد ۱۳۲۴
۲۳ تیر ماه ۹۲ – درگذشت براگجر تهماسبی استاد آواز هوره و مور منطقه زاگرس
۴ مرداد ۱۳۹۲ – درگذشت فلورانس لیپت خواننده گروه کر و مدرس آواز
۸ شهریور ۱۳۹۲ درگذشت علی جعفریان آهنگساز معاصر موسیقی ملی ایران – تولد ۱۳۱۵
۵ شهریور ۱۳۹۲ – درگذشت اردشیر فهیمی، نوازنده قیچک و دف – تولد سال ۱۳۳۳
۲۶ مهر ۱۳۹۲ – درگذشت محمود ذوالفنون، نوازنده و مدرس ویولن ایرانی – تولد ۱۲۹۹
۲۲ آبان ۱۳۹۲- درگذشت محمدعلی ابراویز، هنرمند پیشکسوت و خاطره ‌ساز انقلاب- تولد سال ۱۳۱۷
۲۶ آبان ۱۳۹۲ – درگذشت قسمت خانی- هنرمند پیشکسوت موسیقی اصیل تالش و استاد آواز تالشی
۱۰ دی ۱۳۹۲ – درگذشت حسین یوسف زمانی آهنگساز و نوازنده پیشکسوت ویولن- تولد ۱۳۱۴
۲۸ دی ۱۳۹۲ – درگذشت بیوک آقا شکورزاده نوازنده پیشکسوت تار مراغه

سکوت با بند بند وجود از حرف

مراسم دفن اساتید موسیقی با حاشیه هایی همراه بود. به طور مثال در مراسم خاکسپاری دکتر داریوش صفوت برای اولین بار خانم پریسا (فاطمه واعظی) در محافل عمومی حاضر شد و در رثای استادش لب به سخن گشود: پریسا در مراسم خاکسپاری استادش داریوش صفوت گفت: ” در زمانه ای زندگی می کنیم که اساتید جز به قلم زدن در پستوی خانه و خوانندگانش جز به سخنرانی در مراسم تشییع اساتید چاره ای نمی یابند. شاید فشاری بالاتر از این نیست که نتوانی حرف بزنی در حالی که بند بند وجودت پر از حرف است.” داریوش صفوت بنیانگزار مرکز حفظ و اشاعه موسیقی در سال ۱۳۴۷ بود که استعداهایی چون محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی، جلال ذوالفنون، مجید کیانی، نورالدین رضوی سروستانی، ناصر فرهنگفر، داریوش طلایی، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و پریسا در آنجا رشد یافتند.

تشییع حاشیه دار

اما مراسم تشییع پیکر استاد جلیل شهنار، شهنواز تار، به علت حضور محمدرضا شجریان بیشتر به تجمع هواداران استادمسلم آواز ایران تبدیل شده بود که مدام درصدد گرفتن عکس بودند و با سوت و کف او را تشویق می کردند. از این رو و به دلیل آنکه تا کنون چنین مواردی در مراسم تشییع اهالی موسیقی رویت نشده بود مراسم تشییع جلیل شهناز بازتابی توام با نقدجدی به هواداران شجریان داشت.

آرامش در سکوت

در رثای احمد ابراهیمی استاد پیشکسوت آواز که روزگاری هنرجوی صبا، ادیب خوانساری، روح الله خالقی، بنان و نورعلی برومند بود علیرضا قربانی شاگرد این استاد فقید به آوازخوانی پرداخت و سپس شهرام ناظری مثنوی افشاری را با شعری ازمولانا بدرقه راه او ساخت. خواننده ارکستر مرتضی خان محجوبی که به گواه اساتید حاضر گوشه های قدیمی و محجور آواز ایران را به خوبی می دانست با حضور جمعی از شاگردان صمیمی و علاقمندانش تشییع شد. این بار از هجوم علاقمندانی که برای عکس گرفتن به تشییع آمده بودند خبری نبود و کسیکه در سال ۱۳۳۷ تلویزیون ملی ایران با صدای او افتتاح شده بود به آرامی و دور از هیاهو همچون زندگی سالهای اخیر عمرش تشییع شد!

ارکستر ملی باگتی معلق بین دستان شهبازیان و فخرالدینی

در پاییز سال ۹۱ سمفونی مرگ بر ارکسترهای رودکی، ملی و سمفونیک تهران توسط معاونت هنری وزارت ارشاد دولت قبلی نواخته شد. مرگی که برای ارکستر سمفونیک تهران با نزدیک به ۸۰ سال قدمت حاکم شد آنقدر شرایط پیچیده ای را رقم زده که تا امروز کلیدی نتوانسته برای احیای آن راهگشایی کند. هرچند در اولین دیدار هنرمندان بار رئیس جمهور منتخب در ۱۸ دی ماه از عزم جدی دولت روحانی برای احیای ارکسترهای تعطیل شده سخن رفت اما مشکلات اقتصادی تحمیلی از دولت قبلی و همچنین سلایق مدیران جدید بر سر موضوعاتی چون رهبری و ساماندهی ارکسترها مانع از تشکیل مجدد آنها شده است. در آخرین روزهای دولت قبل حکم رهبری ارکستر ملی به فریدون شهبازیان آهنگساز و ویولونیست تعلق گرفت اما با روی کار آمدن دولت جدید و تمایل علی مرادخانی به بازگشت فرهاد فخرالدینی، مطابق حرفهایی که در حاشیه رونمایی کتاب تجزیه تحلیلی و شرح ردیف موسیقی ایرانی فخرالدینی در تاریخ ۹ آبان مطرح شد، تنها راه چاره از بدنامی در انتخاب یکی از دو استاد، به مسکوت گذاشتن موضوع تا پایان قرارداد شهبازیان قرارگرفته است. ناگفته پیداست فخرالدینی که ۱۱ سال رهبری ارکستر ملی را عهده دار بود اکنون در سن ۷۶ سالگی قرار دارد و شاید شهبازیان ۶۷ ساله حوصله بیشتری برای هدایت ارکستر داشته باشد. آنچه مسلم است هر دو استاد آرزویشان احیای ارکستر ملی و دیگر ارکسترهای تعطیل شده به همراه برخورداری از مدیران هنری لایق است. البته اگر معاونت هنری نیز در این مسیر همراه گردد و با حمایت از نوازندگان نخبه و جوان کشور زنگ امید را در ارکسترها به صدا درآورد. امید است که سودای بازگشت به دوران شکوه گذشته ارکسترملی که در سر مدیران فعلی ارشاد است منافع ازدست رفته نوازندگان جوان بیکارشده کشور را کمی لحاظ نماید تا با اتلاف وقت کمتری ارکسترها احیا گردند.

سنتور در آستانه ثبت توسط چینی ها

پس از ثبت تار قفقازی در سال۹۱ به نام جمهوری تازه تاسیس آذربایجان در یونسکو، این بار کشور چین برای ثبت سنتور اقدام نمود که با توجه به پیشنیه این ساز و مشترک بودن آن در منطقه آسیای میانه و شبه قاره هند تا ایران و شرق اروپا امید بود که تجربه ثبت تار برای مدیران فرهنگی کشور زنگ خطری به صدا درآورده باشد تا هرچه سریعتر نسبت به اقدام کشور چین موضع مناسبی در یونسکو اتخاذ نمایند تا حداقل به نام کشورهای دارنده این ساز بطور مشترک ثبت گردد اما سرشلوغیهای معاونت هنری نشان از این دارد که عزم جدی برای ثبت میراثهای ناملموس ما در یونسکو برای حمایتهای مادی و معنوی این سازمان جهانی آنچنان جدی نیست. چراکه یونسکو در قبال هر ثبت میراث غیرملموس هر کشور به آن مملکت کمکهایی در جهت نگهداری آن میراث می نماید که تاکنون کشور ما موفق به بهره مندی از این کمکها نشده است و اراده ای برای بهره مندی از آن نیز وجود ندارد.

هنرمندان در حین انتخابات

انتخابات ۲۴ خرداد مهملی شد برای بازشناسی افکار و سلایق سیاسی موسیقیدانان کشور. چراکه در خرداد امسال نیاز به امید برای زندگی در کشور بیش از پیش ضروری جلوه میکرد و از آنجاییکه اغلب موزیسین ها با مردم در حرکتهای اینچنینی همراه بوده اند بنابراین در خرداد نیز به همراهی پرداختند و قاطبه آنان از ریس جمهور منتخب حمایت کردند. ضمنا پس از انتخابات، محمدرضا شجریان که با فصلنامه داخلی خانه موسیقی گفتگو کرده بود هیچ آینده خوشی را در افق جدید موسیقی کشور ذیل دولت تدبیر و امید پیش بینی نکرد. در بهمن ماه گذشته نیز اخباری مبنی بر کنسرت شجریان در اسفند ماه مخابره شد که بسیار زود خبر تعویق آن رسید.

بازگشت ناتمام پدر و ناکامی پسر

باوجود اینکه شجریان به تغییر فضا و اتفاقات خاص امیدوار نبود اما برگزاری بزرگداشت حسین خواجه امیری (ایرج) در فرهنگسرای اندیشه نوید فضای متفاوتی بود که در آن احترام به هر نوع موسیقی حرف اول را میزند و حتی استاد شجریان در این بزرگداشت به سخنرانی وتمجید از قدرت حنجره ایرج پرداخت. اینچنین بود که بزرگداشت ایرج با آواز خودش همراه شد تا در روزهای پایانی سال ۹۲ خبر روی صحنه رفتن پهلوان آواز مهرتاییدی بر نویدهای پر امید دولت تدبیر و امید باشد. هرچند نمی توان از بازار داغ فروش نوستالژی چشم‌پوشی کرد که مهمترین عامل برگزاری کنسرتهای سال ۹۲ بود. اما خبررسانی شیطنت آمیز کنسرت گزار در مواجهه با بازار داغ نوستالژی نگرفت چراکه متهم به ارائه خبر ناصحیح شد و در یک حرکت تند از سوی انجمن موسیقی وزارت ارشاد دولت تدبیرو امید کنسرت مذکور درروزهای پایانی سال لغو شد.

لغو کنسرت احسان خواجه امیری

در روزهای نخست وزارت علی جنتی بر مسند وزارتخانه فرهنگ و ارشاد وقتی در مصاحبه از او پرسیدم که چه تضمینی برای برگزاری کنسرتهای دارای مجوز ارشاد ارائه می دهد، قاطعانه پاسخ داد پای مجوزهای وزارتخانه می ایستد و حتی نسبت به برگزاری کنسرت در شهر مشهد نیز بررسی را ضروری دانست و درصورت لزوم رایزنی را وعده داد. اما لغو کنسرت احسان خواجه امیری در روزهای پایانی سال در آبادان نشان داد که تعامل وزارت ارشاد با سایر نهادها باید بیشتر گردد! چراکه امام جمعه آبادان حجت الاسلام علی ابراهیمی‌پور پس از لغو کنسرت احسان خواجه امیری در سخنانی ابراز داشت: “اجرای کنسرت های موسیقی بخشی از شبیخون فرهنگی دشمن است و کنسرت های موسیقی باید علاوه بر آبادان در سراسر ایران لغو شود.”

کنسرت علیرضا افتخاری

هرچند ایرج و شجریان موفق به برگزاری کنسرت در اولین سال پس از حماسه ۲۴خرداد نشدند اما خبر برگزاری کنسرت علیرضا افتخاری در روزهای پایانی اسفند نشان داد که این خواننده که در سال ۸۹ چهره ماندگار صداوسیما نیز شد پس از چندین سال سکوت و بی خبری در سالهای گذشته، توانسته از فضای بوجود آمده بهره بگیرد و در اولین اقدام موفق به برگزاری کنسرت شده است. بهمن ماه گذشته وقتی با این خواننده پاپ-سنتی که موضع‌گیری سیاسی او با انتقاد مواجه‌شده ‌بود تماس گرفتیم در حالتی نامساعد عنوان داشت که نه تنها از خبرنگاران واهمه دارد بلکه از انان می ترسد و پاسخگویشان نخواهد بود و بلافاصله تلفن را قطع کرد.

عذرخواهی و حل مشکلاتی سخت تر از مسایل هسته ای

نوآوری و خلاقیت موجود در آثار حسین علیزاده به تنهایی نیست که موجب ارزشمندی و جایگاه رفیع این نوازنده تار و آهنگساز شده است بلکه سخنانی که از او در حمایت از موسیقی می شنویم نیز تحسین و تقدیرمان را بیشتر می کند. هنگامیکه او در ۵ تیرماه سال گذشته در نکوداشت استاد حسین دهلوی آهنگساز و رهبر ارکستر لب به سخن گشود از مسئولین فرهنگی دولت آینده برای نشان دادن حسن ظن‌شان خواست که از اهالی موسیقی عذرخواهی کنند. او به مسئولان موسیقی کشور اشاره کرد و گفت: “اگر کسی مسئولیتی برعهده می‌گیرد و اگر قرار است در وزارتخانه‌ای به نام ارشاد خدمت کند باید کسی باشد که وقتی صحبت می‌کند نام موسیقی را از زبانش ندزدد.” و در کنار این سخنان شاهد آورد که :” اغلب وقتها می‌بینم این مسئولین در مورد هنر صحبت می‌کنند اما نام موسیقی را نمی‌برند و یا بعد از ورزش و فوتبال موسیقی را نیز در آخر ذکر می کنند. انگار هنر یعنی ورزش و فوتبال. نسل ما دارای افسردگی است. مطمئنا اگر مسئولی روی کار بیاید باید تاریخ را مرور کند و از هنرمندان نه تنها دلجویی بلکه باید از جامعه موسیقی عذرخواهی کند”. دولت جدید با چینشی که در وزارتخانه ارشاد داشته نشان داد که هنوز ایجاد تغییر و تحول مد نظر هنرمندان زمان زیادی را می طلبد آنچنانکه علیزاده در ۲۳ دی ماه در رونمایی آلبوم ملکه همچنان به روند اعطای مجوز و ارزشیابی های سی و چند ساله وزارت ارشاد معترض بود که پس از گذشت چندین دهه و سال نظارت بر آثار هنرمندان در وزارت ارشاد هنوز منجر به ایجاد تجربه در خصوص سلیقه اجرایی و شناخت موسیقی هنرمند نشده است و هر بار می بایست درخصوص موسیقی او کارمندانی اظهار نظر کنند که شاید هرگز صلاحیت و دانش کافی در ارزیابی موسیقی اساتید بزرگ چون او را نداشته اند. البته به اعتقاد آهنگساز نینوا “مسائل موسیقی که سخت‌تر از مسائل هسته‌ای نیست!” علیزاده با یادآوری اینکه این روزها مسائل هسته‌ای کشور در حال حل شدن است، مسائل موسیقی را پیچیده تر از مسایل هسته ای ندانست و ابراز امیدواری کرد که شرایط به سمتی برود که مشکلات سی و چند ساله موسیقی نیز حل شود.

سخنان جنجالی جشن چهاردهم

چهاردهمین جشن تاسیس خانه موسیقی در ۲۲ مهرماه با حاشیه هایی همراه شد. جشنی که هر ساله در آرامش برگزار می شد با سخنان طوفانی سخنگوی خانه، داریوش پیرنیاکان، که اغلب کارشناسان موسیقی سخنانش را هیاهو برای هیچ تعبیرکردند به تهدیدی جدی برای جامعه موسیقی تبدیل شد. هنگامیکه وی در سخنانی هیجانی صحبت از صداهای ممنوعه زنان نمود و به دفاعی پرداخت که بیشتر به شکست می‌مانست؛ خانه موسیقی مجبور به تکذیب سخنان سخنگوی خود شد وحتی این ماجرا تا استعفای پیرنیاکان از خانه موسیقی جلو رفت. با اینکه استعفای او پذیرفته نشد اما بهره برداری جریان مخالف موسیقی در کشور از این ماجرا آنچنان بود که تهدیدی برای افق تدبیر و امید دمیده شده در جامعه موسیقی بود و حتی کنسرتهای موسیقی کلاسیک از جمله اپرای اشکها و لبخندها را نیز متاثر گردانید. چراکه دفاع بد بهترین حمله را برای جناح مخالف مهیا ساخته بود. اغلب اساتید و کارشناسان موسیقی نیز این مساله را موج‌سواری سخنگوی خانه عنوان کردند و آن را سپری در جهت تختئه و اعتراض کمتر به پیرنیاکان بابت کپی برداری از کتاب صالحی و عملکرد پرتنش او در هیئت مدیره تعاونی مسکن خانه موسیقی دانستند. لذا خانه موسیقی که ۱۴ سال سخنگوی ثابتی داشته و تقریبا اعضای آن سالهاست تغییرات آنچنانی نداشتند می بایست برای ایجاد تغییر و تحولات و همچنین پذیرفتن افراد جدید در هیات مدیره خانه اقدام جدی تری به منظور بازگشت اعتماد به خانه موسیقی نشان دهد تا خانه موسیقی به عنوان صنفی همه گیر(درصوتیکه میخواهد صنف باشد) برای همه اهالی موسیقی هویتی ارزشمند بیابد. هر چند کمی بعید است با شکایت هنرمندان ذینفع در پروژه مسکن، این خانه بتواند سال بدون حاشیه‌ای را پیش رو داشته باشد.

انور براهم مهم ترین اتفاق جشنواره موسیقی فجر امسال

حضور هنرمندان مطرح بین المللی در ایران اتفاقی است که به ندرت در طی ۲۹ دوره برگزاری جشنواره موسیقی فجر شاهد آن بوده ایم. بعد حضور نصرت فاتح علیخان و سیلون لوک و گروه موسیقی اینتگرال در جشنواره دوره های گذشته، حضور انور براهم در ایران اتفاق بزرگی برای موسیقی‌دوستان بود. این نوازنده تونسی که ساز عود را وارد سبکهای جاز و مدرن موسیقی کرده است شهرتی جهانی برای نوآوریهای بدیع و خلاقانه خود در ترکیب موسیقی سنتی و کلاسیک عربی با موسیقی جاز بدست آورده است. دو شب اجرای او که با سالنی مملو از جمعیت علاقمند پر شده بود نشان داد که اگر جشنواره موسیقی فجر بخواهد میتواند پرقدرت و قوی در منطقه حاضر باشد و رنگ ضعف و بی اعتباری که از خود نشان داده را از چهره بشوید. هر چند به گفته دبیرجشنواره موسیقی فجر عمده مشکل جشنواره ای که با ۲۹ دوره تجربه برگزاری هنوز اعتباری درسطح بین‌المللی نیافته دولتی بودن آن است اما می توان با ایجاد فضای اعتماد بین هنرمندان ودبیران جشنواره، همچنین با عدم دخالت در حوزه اختیارات آنها شاهد اقبال موسیقیدانان جهانی به فستیوال ایران و همچنین ایجاد صنعت در موسیقی کشور باشیم. به شرط آنکه مدیران فرادست نیز اهداف برگزاری جشنواره را ورای سرگرمی و ایجاد شادی در حاشیه جشن انقلاب اسلامی ببینند و برای رشد و ارتقای آن بکوشند. رشد و ارتقای جشنواره منوط به بالابردن کیفیت جهت درخواست و دعوت از هنرمندان شناخته شده جهانی و عدم دعوت مکرر از آنهاست، اینگونه است که اگر ارتقای کیفی را مدنظر داشته باشیم دیگر حضور مکرر رامیزقلی‌اف نوازنده مشهور تار آذربایجان در جشنواره موسیقی فجر توجیه و جایگاهی ندارد و چه بسا تنزل آن نیز می باشد.

کتابی رایگان در حوزه نقد موسیقی

در سال گذشته برای اولین بار در کشور کتابی الکترونیکی با قوانین کپی لفت منتشر شد که شامل درس گفتارهای نقد موسیقی است. زمستان سال ۹۱ به اهتمام آروین صداقت کیش منتقد و پژوهشگر موسیقی در خانه موسیقی دوره ای تحت عنوان نقد موسیقی برگزار شد که کتاب فوق ماحصل آنست. این کتاب که قابل دسترسی رایگان از سایت palatus.net است تحت شرایطی که در سایت عنوان شده قابل بازپخش و کپی برداریست. تمام سعی نویسنده در جهت جا انداختن نقد و رویکردهای نقد موسیقی است که تا جای خالی نقد در موسیقی با شناخته شدن اینکه نقد چیست و چگونه چهارچوبی باید داشته باشد رشد یابد و با رشد نقد تاثیر متقابلی را در کیفیت موسیقی شاهد باشیم. بررسی اجمالی سرفصلها و مطالب مطرح شده در آن به خوبی نشان می دهد که جایگاه نقد موسیقی در کشور ما کجاست و چقدر راه نرفته پیش رو داریم.

https://musiceiranian.ir/?p=51675