رضا ساکی:
– دریافت مجوز موسیقی از وزارت ارشاد به معنای دریافت مجوز کامل اجرای کنسرت نیست و ممکن است مجوز ارشاد قدرت لازم و ضمانت اجرایی کافی را نداشته باشد.
– اجرای کنسرت و تبلیغ برای کنسرت دو مقوله جدا از هم هستند و برگزارکنندگان کنسرت اغلب باید مجوز تبلیغ را از مراجع دیگری اخذ کنند.
– ممکن است یک کنسرت تبلیغ نشود ولی اجرا بشود و ممکن است تبلیغ بشود ولی اجرا نشود. همه چیز نسبی است.
– هر شهری آبوهوای خاصی دارد و ممکن است مجوزی که از تهران صادر شده است، مناسب آبوهوای فلان شهرستان شناخته نشود.
– یک شب اجرای کنسرت موسیقی به معنای تأیید محتوای کنسرت نیست. محتوا نسبی است.
– وزارت ارشاد هیچگونه تعهدی در قبال لغو مجوزش ندارد و برگزارکنندگان باید چرایی لغو را از دفاتر دیگر پیگیری کنند.
– حضور خواهران در کنسرت چه به صورت نوازنده، صدابردار، دکوراتور و چه به صورت تماشاگر و… میتواند باعث برگزار نشدن کنسرت بشود.
– ۹۹ درصد اتفاقات بعد از اخذ مجوز به وزارت ارشاد ربطی ندارد.
– نیروی انتظامی در ۹۹ درصد موارد مأمور است و معذور و دستورگیرنده است تا دستوردهنده.
– در ۹۹ درصد موارد تابلوست که کنسرت برگزار نخواهد نشد، برگزارکنندگان کافی است کمی به پالسها دقت کنند.
– کمتر تبلیغ کردن یک کنسرت در برگزار شدن آن مؤثر است.
– سالن کوچک ضامن برگزاری است.
– گروه کوچک تضمینکننده فروش بلیت است.
– خفقان گرفتن شبکههای ماهوارهیی و اشاره نکردن آنان به کنسرت مزید امتنان است.
– برگزاری کنسرت در برج میلاد و سفر نکردن به شهرهایی که متولیان دیگری دارد، به فلاح نزدیکتر است.
– کلا بیخیال کنسرت شدن به صلاح نزدیکتر است.
باقی بقایتان.
دیدگاهتان را بنویسید