وی در سال ۱۳۴۳ (۱۹۶۴) پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در ایران با اخذ بورسیه راهی اتریش و آکادمی موسیقی وین گردید تا در آنجا در رشته آهنگسازی به تحصیل بپردازد.
اساتید او در این دوران، توماس کریستین داوید، آلفرد اوهل و هانس یلینک بودند.
برخی از آثار پژمان در این دوره آن چنان مورد توجه قرار گرفت که توسط ارکستر سمفونیک رادیو و تلویزیون دولتی وین اجرا گردید.
پژمان پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و به عنوان آهنگساز تالار رودکی به کار عملی، و سپس به تدریس موسیقی در دانشگاه تهران پرداخت. وی در این ایام اپرای جشن دهقان را ساخت و مدتی بعد اپرای دلاور سهند را بر اساس زندگی بابک خرمدین و اپرای سمندر را هم ساخت که هر سه آنها در قبل از انقلاب در تالار وحدت به روی صحنه رفتند. پژمان در سال ۱۹۷۶ برای ادامه تحصیلات راهی دانشگاه کلمبیا (نیویورک) شد.
از اساتید وی تا پایان دوره دکترای آهنگسازی می‌توان به ولادیمیر اوساچوسکی، بولانت آرل و جک بیزن اشاره کرد. از آثار پژمان در این دوره‌ها می‌توان به کنسرتو برای نه ساز (۱۹۶۵)، راپسودی برای ارکستر (۱۹۶۶)، اپرای جشن دهقان (۱۹۶۷) و اپرای دلاور سهند (۱۹۶۸) اشاره کرد.
این آهنگساز نامی در زمینه موسیقی فیلم هم دستی چیره دارد و از معروفترین کارهای وی می‌توان به موسیقی سریال دلیران تنگستان، سمک عیار و فیلم‌هایی چون شازده احتجاب، سایه‌های بلند باد، بوی کافور عطریاس، خانه‌ای روی آب و یک بوس کوچولو (بهمن فرمان آرا) ، هنرپیشه (محسن مخملباف) باران و بید مجنون ( مجید مجیدی) و… نام برد.
وی برای موسیقی فیلم‌های بید مجنون، خانه‌ای روی‌آب ، باران، بوی کافور عطر یاس، برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد.
آثار احمد پژمان که تاکنون در ایران منتشر شده اند عبارتند از حماسه، هفت خان، تکسوار عشق ، همه شهر ایران، خاطرات فردا، سراب.
دیدگاهتان را بنویسید