وضوع خانه های تعاونی مسکن خانه موسیقی، چندی پیش از طریق هنرآنلاین پیگیری و مشکلات و مسائل آن برای مخاطبان تا حدودی روشن شد. بعد از ایجاد حاشیه هایی که منجر به استعفای دسته جمعی هیات مدیره این تعاونی شد، برخی از اعضای هیات مدیره خانه موسیقی از جمله دکتر محمد سریر، قول پیگیری مشکلات به وجود آمده را دادند و درادامه آن جلساتی را برگزار کردند که تا به امروز نتیجه آن در اختیار رسانه ها قرار نگرفته است.
با این وجود تصور می شد که این مشکلات در تعاونی مسکن خانه موسیقی رو به کاهش گذارد اما از شواهد برمی آید که این اتفاق هنوز نیفتاده است. آقای علیرضا جواهری موسیقیدان و از اعضای تعاونی مسکن خانه موسیقی، گزارشی درباره حاشیه های تازه این ماجرا، ارائه کرده است که در ادامه می خوانید:
چند روز قبل ، طی یک آگهی اعلام شد اعضای تعاونی جهت بازدید از روند ساخت و ساز مجتمع مسکونی چکاوک، در مورخ یکم تیر ماه ۱۳۹۲ به خانۀ موسیقی مراجعه نمایند تا جهت بازدید به محل اعزام شوند. حدود یک ماه قبل اوایل اردیبهشت ماه امسال جهت بازدید از مجموعۀ چکاوک به همراه بازرس محترم تعاونی به محل مراجعه کردیم ولی نگهبان و ناظر کیفی ساختمان از ورود ما به مجموعه جلوگیری کردند. دلیلی که آنها برای ابن کار خود اعلام کردند، این بود که شما به مجموعه بده کار هستید و پول خود را به موقع پرداخت نکرده اید ، لذا حق ورود به مجتمع ساختمانی را ندارید !
با توجه به پی گیری های اولیه متوجه شدیم این مساله با دستور مستقیم ناظرین اجرایی مجموعه بوده و هیات مدیرۀ محترم تعاونی مسکن خانۀ موسیقی کوچکترین نقشی در این مساله نداشته اند. طی تماسی که با مدیر عامل محترم و ریاست هیات مدیرۀ تعاونی داشتم، مساله را با آنها در میان گذاشتم ولی از آنها هم کاری بر نمی آمد ، با پی گیری های مکرر مدیر عامل محترم تعاونی باز هم موفق نشدیم از مجموعه بازدید کنیم و نگهبان مجموعه مدعی بود ما با هیات مدیرۀ شما کاری نداریم و از جای دیگری دستور می گیریم.
جالب اینجاست که نگهبان مجموعه حتی از ورود بازرس محترم تعاونی هم جلوگیری کردند و گفتند به دستور ناظرین اجرایی مجموعه ، هیچ کس حق ورود به محوطۀ ساختمان ها را ندارد، حتی بازرس تعاونی! با توجه به عدم موفقیت در بازدید از مجموعۀ چکاوک در اردیبهشت ۱۳۹۲ ، تصمیم گرفتم از موقعیت ایجاد شده توسط تعاونی استفاده کرده و به طور جمعی به پروژۀ چکاوک مراجعه کنیم. البته همچنان متعجب از این مساله بودم که چطور مجوز بازدید ما توسط ناظرین اجرایی پروژه صادر شده و چه شده است که به یکباره این همه مورد لطف و عنایت قرار گرفته ایم !
از اعضای محترم هیات مدیره ، فقط مدیر عامل محترم تعاونی حضور داشتند. با توجه به شرایط پیش آمده بهتر بود سایر اعضای هیات مدیره نیز به عنوان مسئول و پاسخگو حضور می داشتند. در این بازدید هم با برخورد های زشت و زنندۀ ناظرین اجرایی پروژه مواجه بودیم ، به طوری که ناظرین مدعی بودند که فقط کسانی که پول مورد ادعای آنها را کامل پرداخت کرده اند، حق بازدید از واحد ها را دارند و سایر اعضای بدهکار می توانند جهت هوا خوری از فضای باز محوطه استفاده نمایند. ظاهرا فقط ۳ نفر از اعضای ذی نفع مطالبات مورد ادعای ناظرین را پرداخته بودند و مابقی جزء بده کاران تعاونی تلقی می شدند!
حال سوال اینجاست که اگر قرار بر بازدید همان ۳-۴ نفر بوده چرا از همان ابتدا این مساله را به اعضا بازگو نکرده اند؟ اگر قرار به بازدید همان ۳-۴ نفر مورد نظر بود چه نیازی بود به تهیۀ اتوبوس و صرف این همه هزینه؟
بد نبود خبرنگار محترم خانۀ موسیقی در گزارش یک طرفۀ خود به این مسائل هم اشاره می نمودند و به جای حمایت یک طرفه و بی دریغ از ناظرین اجرایی پروژه کمی هم جانب اعضای تعاونی را می گرفتند. ظاهرا ایشان یادشان رفته که خودشان هم از صنف موسیقی بوده و بسیاری از حاضرین در بازدید پروژه ، از هنرمندان به نام این مملکت هستند. شاید هم از نظر ایشان احترام و ذکر خیر فقط و فقط خلاصه به درگذشت و مراسم تدفین هنرمندان می شود! امری که این روز ها تبدیل به بازاری پر رونق برای مسئولین بالادست خانۀ موسیقی شده و این روز ها تنور سخنرانی ها و مداحی های بی حاصلشان حسابی داغ داغ است. ظاهرا مسئولین بلند پایۀ خانۀ موسیقی حق و حقوق اعضا و دست اندرکاران در قید حیات خود را از یاد برده و فقط به فکر حقوق از دست رفتۀ درگذشتگان هستند! در گزارش یک طرفۀ خبرنگار محترم سایت خانۀ موسیقی کوچکترین اشاره ای به بی احترامی های صورت گرفته طی این مدت به هنرمندان خانۀ موسیقی نشده است و فقط و فقط به ذکر خوش آمد گویی و خیر مقدم بسنده گردیده است و اینکه چند نفر محدود و معدود(وشاید همیشه مغرض) به برخورد ها اعتراض داشته اند که توسط یکی از ریش سفیدان خانۀ موسیقی به سرعت حل و فصل گردیده و همه چیز به خیر و خوشی تمام شده.
عدم برخورد با رفتار های زشت و زنندۀ ناظرین اجرایی پروژه نشان از ناتوانی هنرمندان در پاسخگویی به آنها نبوده و تا به امروز عدم هر گونه عکس العملی به رفتار های زننده و ناشایست ناظرین فقط و فقط حفظ حرمت و جایگاه والای خانۀ موسیقی و هیات مدیرۀ محترم تعاونی مسکن خانۀ موسیقی بوده و خواهد بود.
لازم به ذکر است که اینجانب و بسیاری از ذی نفعان مجموعۀ ساختمانی چکاوک، از نحوۀ اجرای فوندانسیون و اسکلت ساختمان رضایت کامل داشته و بار ها مراتب رضایت خود را به مسئولین این پروژه اعلام کرده ایم ، ولی نسبت به مراحل ساخت پس از آن معترض هستیم و اینکه چرا در ادامۀ کار ساختمانی از مصالح ساختمانی مرغوب و درجه یک استفاده نشده است؟
همانطور که اکثر ذی نفعان پروژه شاهد بودند، بیشتر سنگ های نمای ساختمان پوک و ترک خورده هستند و بسیاری از آنها با چسب سنگ ترمیم و اصلاح شده اند، همچنین در قسمت های متعددی از نمای ضلع شمالی مجموعه ، شاهد ترک خوردگی سیمان شستۀ نمای بیرونی ساختمان هستیم.
در مورد دو پروژۀ چکاوک و مجموعۀ متعلق به انجمن روزنامه نگاران، لازم به توضیح است که مصالح بیرونی و نمای این دو ساختمان از یک جنس است و این دو پروژه توسط همین ناظرین اجرا شده اند. بنا بر این مشت نمونۀ خروار است و با توجه به مرحلۀ دوم روند ساخت و ساز (پس از فوندانسون و اسکلت)، به زودی شاهد سرنوشت مشابه نمای سنگی مجموعۀ روزنامه نگاران، در پروژه چکاوک نیز خواهیم بود. ترک های فراوان و استفاده از سنگ های نا مرغوب در جای جای نمای بیرونی این دو مجموعه به چشم می آید.
بنا بر این همانطور که قبلا نیز ذکر شد بهتر است خبر نگار محترم خانۀ موسیقی به جای حمایت بی دریغ و یک جانبه از ناظرین پروژه ، کمی هم به فکر اعضای هم صنف خود باشد، چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.
ضمن اینکه بهتر بود ادعای ناظرین مبنی بر مالک بودن و اینکه تمامی واحد ها متعلق به آنهاست ، کمی شفاف تر و با صداقت بیشتر منعکس می شد تا بسیاری از دوستان بی طرف به ماهیت واقعی مجریان این پروژه پی ببرند.
لازم به توضیح است که در روز بازدید اعضای پروژۀ چکاوک از محل ، ناظرین اجرایی ساختمان خود را مالک تمامی واحد ها دانسته و در ادامه افزودند تا زمان تسویه حساب کامل هیچ بده کاری حق بازدید از منزل مسکونی خود را ندارد.
همچنین لازم به ذکر است که چهار ماه پس از امضای قرارداد صورتجلسۀ تحویل موقت و تسویه حساب کامل در مهر ماه ۱۳۹۱ ، ناظرین اجرایی پروژه طی نامه هایی تهدید آمیز مدعی مبالغ کلان شدند و طبق ادعای آنها اعضای تعاونی می بایست پی از تسویه حساب کامل در مهر ماه ۱۳۹۱ ، مبالغی مابین ۱۴ تا ۲۲ میلیون تومان پرداخت نمایند. مبالغی واهی که هنوز هم معلوم نیست طبق چه اصولی و بر اساس کدام قرارداد به طور یک طرفه به اعضای تعاونی تحمیل شده است.
ضمن اینکه برخورد یکی از ریش سفیدان خانۀ موسیقی به عنوان محلل اصلا جالب نیست و این موضوع هنوز هم برای بسیاری از اعضای تعاونی مبهم است که چرا برخی از ذی نفعان صاحبنام نزدیک به هیات مدیره ، همچنان پافشاری به درست بودن ادعاهای یک طرفۀ ناظرین پروژه دارند و هرگز حاضر نیستند استناد به مفاد قرارداد های اصلی دو طرفۀ بین اعضای تعاونی و هیات مدیره بکنند؟
همانطور که اکثر ذی نفعان و اعضای پروژۀ چکاوک در جریان هستند، پس از تسویه حساب کامل در هفتۀ اول مهر ماه ۱۳۹۱ ، این پروژه از هفتۀ سوم همان ماه به دلایل نامعلوم متوقف شده و از همان زمان اجرای مجموعه در حد چند کارگر خلاصه گردید. پس از ۴ ماه نامه های تهدید آمیز تحت عنوان تورم و موج گرانی برای اعضای پروژۀ چکاوک ارسال شد. نامه هایی یک طرفه و بی اساس که فاقد ارزش و اعتبار حقوقی بوده و فقط و فقط در حد یک اخطاریه و ابلاغیۀ تهدید آمیز تلقی می شد.
دیدگاهتان را بنویسید