به گزارش خبرنگار مهر، پیروز ارجمند مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری در ابتدای این نشست که ظهر امروز سه‌شنبه ۲۷ فروردین‌ماه برگزار شد با تشریح سیر تاریخی موسیقی قبل و بعد از انقلاب گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد گونه‌ای از موسیقی انقلابی بودیم که سردمدار آنها گروه موسیقی چاوش بودند و باعث تولید آثاری شدند که تاثیر زیادی در جریان موسیقی کشورمان داشت. این جریان دو سال به طول نمی‌انجامد که موسیقی انقلاب به دلیل وقوع جنگ تحمیلی دچار تغییراتی می شود و این مارش نظامی ، نوحه ها و سرودهای انقلابی است که هدایت کننده جریان موسیقی انقلاب اسلامی به موسیقی دفاع مقدس است.
وی ادامه داد : آنچه از دید من می تواند پیرامون موسیقی انقلاب اسلامی مورد بررسی بیشتری قرار گیرد کلید واژه های سرود و آهنگهای انقلابی است که مدیریت اصلی موسیقی کشور در بدنه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نزدیک به دو سال با این عنوان فعالیت می کرد که البته در این پروسه دو ساله تولیدات قابل توجهی در قالب این عنوان برای مخاطبان ارائه شد . در واقع توجه به دو سمت هنر متعهد و هنرمند متعهد و تاکید بر فلسفه وجودی این دو عنصر موضوع بسیار مهمی بود که در این سال‌ها به آن تاکید فراوانی شد.
مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری افزود: حوزه هنری هم به عنوان یکی از اصلی ترین نهادهای فرهنگی که اتفاقا بر پایه دو عنصر هنر و هنرمند متعهد و تبیین الگوهای ارزشی فعالیت خود را آغاز کرده بود تلاش کرد تا هنرمندانی را در این عرصه تربیت کند و معرف گونه ای خاص از موسیقی انقلابی باشد که در این زمینه هم موفق بود.
از ظرفیتهای موسیقی ملی و منطقه‌ای در اعتلای موسیقی انقلاب استفاده نکردیم
این مدرس دانشگاه در بخش دیگری از این نشست با بیان اینکه هیچ هنری در ایران به اندازه هنر موسیقی به انقلاب اسلامی خدمت نکرده است به ارائه دیدگاههای خود درباره پویایی مسیر موسیقی انقلاب اسلامی پرداخت.
ارجمند خاطرنشان کرد: ما باید به این سوال پاسخ بدهیم که آیا موسیقی انقلاب که در ابتدا با ورود قدرتمند گروه چاووش شکل تاثیرگذاری را به موسیقی ایران وارد کرد توانسته مسیر پویای خود را ادامه دهد؟ به طور طبیعی جریان جنگ آرمان های مورد نظر موسیقی انقلاب اسلامی را متوقف کرد اما بعد از جنگ تحمیلی سه نوع موسیقی کلاسیک، سرود و سنتی هم ادامه دهنده جریان موسیقی انقلاب اسلامی شد که شاید در نگاه اول باید از ورود آنها به این جریان خوشحال باشیم اما اگر بخواهیم نگاه دقیق تری داشته باشیم می بینیم که می توانستیم از ظرفیت های موسیقی ملی و منطقه ای خود در اعتلای موسیقی انقلاب اسلامی استفاده کنیم که نکردیم.
وی گفت: آیا سمفونی هایی که عمدتا بر پایه موسیقی کلاسیک غربی برای اجرا آماده شد معرف خوبی برای جریان مد نظر ما بوده است؟ متاسفانه با وجود تلاش های زیادی که انجام گرفته ما هنوز نتوانسته ایم أنچه در شان موسیقی انقلاب اسلامی بوده را به مخاطب خود با در نظر گرفتن ظرفیت های ملی خود ارائه دهیم تا بتواند به عنوان یک جریان در عرصه موسیقی تثبیت شود.
تنوع بخشی به گونه های مختلف موسیقی در حوزه موسیقی انقلاب اسلامی، استفاده از ظرفیتهای موسیقی سنتی، روزآمدی، توجه به آموزش موسیقی انقلاب اسلامی در دانشگاهها، ارائه و اجرای پژوهش های کاربردی، ضرورت حضور خانه موسیقی در فعالیتهای موسیقایی، برگزاری کنسرت های ملی، تناسب نداشتن موسیقی کلاسیک با نیاز جامعه امروزی ایران، نیازسنجی نسل امروز از جمله موارد دیگری بود که مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری در این نشست به آن اشاره کرد.
خوانندگان زیرزمینی و مبتذل به بدنه موسیقی ضربه شدیدی می‌زنند
این خواننده آهنگهای انقلابی هم در این نشست ضمن قرائت گوشه ای از بیانات مقام معظم رهبری در جمع اهالی فرهنگ و هنر به چگونگی شکل گیری موسیقی انقلاب پرداخت و گفت: به طور طبیعی شکل گیری موسیقی انقلاب با شروع پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی شکل گرفت البته در ابتدا طرحی برای معرفی عنوانی به نام موسیقی انقلاب اسلامی وجود نداشت اما هنرمندان و مدیرانی بودند که با همت خود آثاری را از بین شعارها و حرفهای مورد نظر مردم انتخاب کرده و آنها را تولید کردند.
وی افزود: اگر به یاد داشته باشیم مردم در دوران مبارزه با رژیم ستم شاهی شعارهایی را سر می دادند که توام با ملودی بود. شعارهایی نظر “الله اکبر، خمینی رهبر” یا “استقلال آزادی جمهوری اسلامی” و بسیاری از واژه های دیگر مواردی بودند که آهنگسازان دلسوز نظام جمهوری اسلامی و انقلاب از دل آنها آثار بسیار ماندگاری را تولید کردند که از جمله آنها می توان “خمینی ای امام” و “برخیزید” اشاره کرد. در واقع تمام این سرودها و آهنگها به نوعی معرفی کننده پیام انقلاب بود که موسیقی ایرانی را جان داد. آثاری که بدون چشم داشت مالی تولید شده و با جان و دل به مخاطبان ارایه می شد. و البته در بسیاری از موارد هم تبدیل به آثار جهانی شدند.
این خواننده در ادامه با اشاره ادامه جریان موسیقی انقلاب اسلامی در سالهای اخیر تصریح کرد: متاسفانه به دلیل ایستادگی نکردن تعدادی از مسئولان و ورود دشمن از طریق رسانه های خارجی ما نتوانستیم در مقابل تهاجم فرهنگی دشمن مقاوت خوبی داشته باشیم به طوریکه مسیر را در بسیاری موارد به سمتی هدایت کردیم که درآمدزایی خواسته یا ناخواسته به عنوان مهم ترین دغدغه موسیقی کشور تبدیل شد و این خوانندگان زیرزمینی و البته مبتذل هستند که در این شرایط حساس ضربه شدیدی به بدنه موسیقی می زنند. ما هم فقط در حال نگاه کردن هستیم و کاری را برای مطلوب کردن اوضاع انجام نمی دهیم .
گلریز خاطرنشان کرد: قاطعانه می گویم که موسیقی انقلاب اسلامی را مدتهاست جدی نمی گیریم در حالیکه همین موسیقی انقلاب اسلامی در سفرهایی که ما به کشورهای اروپایی داشتیم خواهان زیادی دارد که می تواند نقش یک عنصر فرامنطقه‌ای را برای ما ایفا کند. ما می‌توانیم متحد باشیم و انقلاب را با ابزار موسیقی انقلاب به نقطه مورد نظر هدایت کنیم.
وی در بخش دیگری از این نشست به دیدار اخیر خود با تعدادی از روحانیون اشاره کرد و گفت: چند وقت پیش در خدمت علما و دانشمندان بزرگی در قم بودیم که من می توانم به یکی از این دیدارها اشاره کنم که در محضر آیت الله مصباح یزدی بودیم. وقتی در مورد موسیقی با ایشان صحبت کردم دیدم که چقدر روشنفکرانه در رابطه با موسیقی صحبت می کنند گویی از ما بسیار جلوتر و پیشگام تر هستند. حتی در سالهایی که بعد از تولید آهنگ “شهید مطهر” خدمت حضرت امام (ره) رسیدیم یادم می آید که بیانات ایشان فصل تازه ای را در موسیقی ایرانی رقم زد . بنابراین می بینید که می توان با در نظر گرفتن همه شرایط مطلوبی که در اختیار ماست نسبت به ارائه الگوهای ارزشمند موسیقی ایرانی کوشید.
تولید آثار مشترک پیرامون ۱۴ معصوم(ع) ، سرمایه گذاری مناسب در تولید آثار مناسبتی و انقلاب اسلامی، تلاش حوزه هنری برای تولید موسیقی در عرصه انقلاب اسلامی ، حمایت نکردن از جریان سالهای قبل موسیقی انقلاب اسلامی موضوعات دیگری بود که گلریز در این نشست به آن اشاره کرد.
موسیقی در سبد خانوار جایی ندارد
سید محمد میرزمانی سرپرست سابق دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در این نشست گفت: من بارها به این نکته اشاره کردم که موسیقی و انقلاب به هم خدمت کردند که همین موضوع در جای خود می تواند مورد بررسی بیشتری قرار گیرد اما آنچه در این بین می توان در تبیین موسیقی انقلاب اسلامی به آن اشاره کرد توجه به چهار رکن اساسی است که اگر با دقت به آن بپردازیم می توانیم مدعی داشتن موسیقی انقلاب اسلامی باشیم.
به گفته میرزمانی اولین رکنی که می تواند در اعتلای موسیقی انقلاب اسلامی موثر باشد “هنرمند” است. اینکه هنرمند برای فعالیت و پرواز در عرصه موسیقی باید دو بال فن و دانش و اندیشه و ایمان را در کنار هم داشته باشد. البته رعایت این دو عنصر مستلزم یک آموزش درست و اصولی است که خط مقدم آن در دانشگاهها و مراکز آموزش موسیقی است، نهادهایی که توجه به اصول اعتقادی را فقط به گذراندن دو یا چند واحد درسی محدود کرده اند و فعالیت دیگری غیر از این در پرورش هنرمند متعهد ندارند. البته هنرمندانی هستند که انصافا فعالیتهای خوبی در عرصه موسیقی انقلاب اسلامی داشته اند اما بدانیم که با یک گل بهار نمی شود.
این آهنگساز از موقعیت و عرصه به عنوان رکن دوم اعتلای موسیقی انقلاب اسلامی نام برد و گفت: متاسفانه عرصه لازم برای عرضه موسیقی انقلاب اسلامی با کیفیت وجود ندارد و مواردی چون کمبود بودجه، گرانی موسیقی مهم ترین مواردی است که مانع بلندی برای رسیدن به آرمان های مد نظر ماست . مانعی که با اجرای یک یا دو سمفونی نمی تواند جریان سازی کند.
وی افزود: بنای فرهنگی نیز سومین رکن داشتن موسیقی انقلاب اسلامی مطلوب است. متاسفانه نگاه ما یک نگاه فرهنگی نیست وما هنوز نتوانسته ایم اولویت ها را دریابیم. به معنای دقیق تر هنوز نمی دانیم بنای فرهنگی ما چگونه است؟ آیا همه عناصر فرهنگی ما در یک راستا قرار دارد و متجلی فرهنگ و هنر ماست؟ پس می بینید برای پرداختن به انقلاب هویت نقش بسیار ویژه ای دارد که باید به آن توجه ویژه ای داشت.
میرزمانی در بخش دیگری از صحبت‌های خود تصریح کرد: رکن چهارم مواردی که به آن اشاره کردم مخاطب است. آیا به راستی در سبد خانوار مردم ما استفاده از برنامه های فرهنگی جایگاهی دارد که موسیقی انقلاب هم در آن جای داشته باشد؟ آیا مردم ما حاضر هستند برای استفاده از برنامه های فرهنگی سرمایه گذاری کنند؟ اینها سوالاتی هستند که باید به آنها پاسخ داد و بعد به سراغ موضوع مهمی چون موسیقی انقلاب اسلامی رفت.
دیدگاهتان را بنویسید