«رمضان شکارچیان» معروف به ارزمون (نوازنده برجسته دوتار و خواننده معروف گودار) پس از تحمل ۱۵ سال بیماری، بامداد دوشنبه ۱۵ مردادماه درگذشت.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، ارزمون، دوتارنوازی بود که نسبش به لوریان هند می رسید و چهره اش نیز گواهی روشن بر این موضع بود. قرن ها پیش اجداد او در مازندران ایران سکنا گزیده، شغل خود را نسل اندر نسل به یکدیگر منتقل کردند.
گدار ها/ گودرها پاسداران موسیقی مازندران در شرق این استان هستند. به روایت شاهنامه فردوسی اینان به درخواست بهرام گور از هند به ایران آمدند تا شادی های مردم را افزون کنند.
بدین سان می توان پنداشت، اکنون آنان بیش از هزار سال است که برای مردم می نوازند و می خوانند، اما خود زندگی های غم انگیز و درد باری دارند و به سختی امرار معاش می کنند.
ارزمون سال ۱۳۳۸ در طبقده -از روستاهای اطراف ساری-متولد شد. از همان کودکی همراه عموی خود-مرحوم نظام شکارچیان-به مجالس ومحافل پا گذاشت و کم کم خواننده ونوازنده ای چیره دست شد.
آنان که “عشقعلی یاغی”، “ذبی پهلوون” و”شیرین جان” را با صدای ارزمون گوش کرده اند، می دانند که صدای او بلندا و زنگ خاصی دارد.
ارزمون از سن ۱۲سالگی به رادیو گرگان معرفی و در سن کم به خواننده ای حرفه ای بدل شد. دو تار ارزمون از دو تار خراسانی کمی کوچکتر بود و علاوه بر آن سبک نواختن او صدایی متفاوت رابه گوش می رساند. ارزمون شکارچیان که زمانی رادیو گرگان در تسخیر صدای او بود، بیش از یک دهه به دلیل سکته های مکرر مغزی در گوشه ی خانه ی محقرش افتاده بود و کسی خبری از او نمی گرفت.
او زمستان سال گذشته باسکته ی مغزی چند باره ای، قدرت تکلم خود را ازدست داده بود و در ملاقات سوم خردادماه امسال استاد ابوالحسن خوشرو با او، تنها توانست به تلخی بگرید.
این نوازنده و خواننده مطرح قوم گودار در ۱۵ سال اخیر انواع بیماری های جسمی را همراه با ناتوانی های اقتصادی تحمل کرد و سرانجام در بامداد ۱۵ مرداد درگذشت.
دیدگاهتان را بنویسید