جمیله بینیاز، از گویندگان باسابقه رادیو بود که در روزهای گذشته خبر درگذشتش از سوی اهالی رادیو و رسانه مورد غفلت واقع شد. مرحومه بینیاز در توصیف فعالیت در رادیو گفته است: هر متنی را با عشق میخوانم؛ چون تنها سرمایه من عشق به خداست. دلم میخواهد تمام جوانها هر کاری را که میخواهند شروع کنند چاشنی عشق به خدا را به آن اضافه کنند تا آن کار مورد توجه قرار گیرد و موفق شود.
این گوینده فقید کارش را رسما در سال ۱۳۵۴ در رادیو و تلویزیون آغاز کرد و در سال ۵۷ گوینده برنامه رادیوهای برونمرزی بود. این گوینده در سال ۵۴ با دارا بودن مدرک در دورشته زبان و ادبیات فارسی و عربی از دانشگاه تهران به عنوان مترجم ارشد در رادیو برون مرزی و رادیو ایران مشغول خدمت شد. دانش زبان، شاهنامه خوانی، برگهای بی خزان، به دنبال ققنوس، خلوت دل و رادیوهای بیگانه … برخی از برنامههای اجراشده توسط جمیله بینیاز بود.
بینیاز بازمانده نسلی از گویندگی و سخنوری بود که با مطالعه در آثار معماران ادب فارسی و غیر فارسی عمری به سر کرده بود و با فصاحت تمام، متون را به درستی روایت میکرد و با تواضع تمام به زکات دانش و تجربه اهتمام داشت.
«جمیله بینیاز» که کارش در صداوسیما را با مترجمی آغاز کرد، سالها به عنوان گوینده خصوصا برنامههای مرتبط با خانواده با رادیو همکاری کرد.
مرحومه بینیاز متولد دوم اسفند ۱۳۲۷ بود که بعد از اتمام تحصیلات دانشگاهی در رشته ادبیات عرب، به عنوان مترجم کارش را رسما در سال ۱۳۵۴ در رادیو و تلویزیون آغاز کرد.
برنامههایی همچون «برنامه خانواده»، «دانش زبان و تمدنها فراموش شده»، «شاهنامه خوانی»، «برگهای بی خزان»، «به دنبال ققنوس»، «تمثیل و مثل» و «قلمرو» از عمده کارها و فعالیتهای گویندگی «جمیله بینیاز» به شمار میرود.
او با تلویزیون هم همکاری داشت که از جمله کارهای وی میتوان به برنامههای «خلوت دل» و «میعاد شبانه» شبکه اول سیما، «گلزار عشق» شبکه چهار سیما و «نسیم شبانه» شبکه پنج اشاره کرد.
زندهیاد بینیاز بعد از گذشت تحمل یک دوره بیماری در روز یکشنبه (۲۳خرداد ماه) دار فانی را وداع گفت.
مراسم یادبود این هنرمند چهارشنبه – ۲۶ خرداد ماه – ساعت ۱۸ در مسجد رضا (ع) با حضور نسرین آبروانی (معاون صدای رسانه ملی) و برخی از مدیران شبکههای رادیویی با حضور همکاران، هنرمندان، پیشکسوتان رادیو و خانواده آن زندهیاد در مسجد الرضا(ع) برگزار شد.
دیدگاهتان را بنویسید