روزنامه صبا دو روز پیش از درگذشت سیمین بهبهانی گفت و گووی با فرزند ارشد وی علی بهبهانی ترتیب داد که در ادامه بخش هایی از آن را ملاحظه می فرمایید:
خانم بهبهانی چقدر علاقه‌مند به اجرا شدن کار‌هایشان توسط خوانندگان بودند؟
مادر در مقابل اشعارشان بسیار گشاده‌دست بودند و معمولاً از این‌که کار‌هایشان با آهنگ و آوازی خوب اجرا شود، استقبال می‌کردند.
خوانندگان برای اجرای اشعار از مادرتان اجازه می‌گرفتند؟
اجازه به شکل کتبی نه، اگر دوست داشتند و شماره‌ای از مادر در اختیارشان قرار داشت، تماس می‌گرفتند و موضوع را با مادر مطرح می‌کردند.
بابت اجرای این اشعار دستمزدی پرداخت نمی‌کردند؟
نه، مادر هم اصلاً درگیر مسائل مادی نبودند و نمی‌گفتند شما چون کار من را خواندید باید حتماً دستمزدی پرداخت کنید. دوست داشتند که جوان‌ها کارهای او را با کیفیت خوب اجرا کنند. این اواخر فقط همایون شجریان به خاطر شعر «چرا رفتی» آن هم بعد از استقبال بسیار خوبی که از آن کار به عمل آمد، مبلغ ناچیزی را به مادر به عنوان دستمزد دادند.
ایشان از اجرای «چرا رفتی» راضی بودند؟
مادر، صدای همایون را دوست داشتند و به اجرای شعر «هوای گریه» هم علاقه داشتند. بعد از این‌که «چرا رفتی» را هم شنیدند از آن خوششان آمد و معتقد بودند که حق مطلب در مورد این کار ادا شده است. هر چند که این کار بسیار قدیمی و بیش از ۵۰ سال از سرودن آن گذشته است، اما اجرای خوب باعث شد که بسیار خوب هم شنیده شود.
در آلبوم «نه فرشته‌ام نه شیطان» قطعه‌ای دیگر هم با شعر سیمین بهبهانی بود؟
بله، شعر «کولی» که به لحاظ ارزش ادبی در سطح بسیار بالایی قرار داشت. شاید «چرا رفتی» در اجرا کار خوبی شد، اما روی کاغذ در قیاس با شعر «کولی» از ارزش ادبی کمتری برخوردار بود.
دیدگاهتان را بنویسید