موسیقی پاپ فرزند ناخلف موسیقی است؟ خیلی از متعصبان موسیقی ایرانی با صراحت در پاسخ به این سؤال جواب مثبت می‌دهند. دلیل‌شان هم این است که موسیقی پاپ یک موسیقی وارداتی، خالی از ملودی و دارای ریتم‌های یکنواخت است و علاوه بر آن خیلی وقت‌ها با کلام سبک همراه می‌شود.
در این حال یک خواننده جوان پیدا شده که می‌گوید، می‌خواهد با انتشار آلبوم جدیدش در موسیقی پاپ تحول ایجاد کند و برای رسیدن به هدفش، اول آموزش «اپرا» هم دیده است.
سهیل جعفری در گفت‌وگویی با خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، از اهدافش برای موسیقی پاپ و تمرینات خود برای رسیدن به این مقاصد سخن گفت.
جعفری درباره آموزش‌هایی که برای رسیدن به هدفش دیده است، بیان کرد: هنرآموزیم را نزد محمدرضا صادقی(شاگرد محمد نوری) در زمینه موسیقی کلاسیک آغاز کردم و گام بعدی را با ماریو تقدسی برداشتم. وقتی نزد او رفتم،از من پرسید که می‌خواهی در چه سبکی فعالیت کنی و من پاسخ دادم که بیشتر به هنرآموزی در سبک پاپ تمایل دارم، اما استادم به من گفت: «اپرا» سبک تمام و کمالی است و اگر بتوانی اول «اپرا» بخوانی در سبک‌های دیگر نیز خبره خواهی شد، در صورتی که هر خواننده‌ای نمی‌تواند اپرا بخواند.
او ادامه داد: بخشی از هنر «اپرا» را به صورت حرفه‌ای از ماریو تقدسی یاد گرفتم اما از آنجا که این سبک در فرهنگ ما نبوده است، مردم آشنایی زیادی با آن ندارند، بنابرین خواستم که آموزه‌هایم در قالب موسیقی پاپ تکمیل کنم.
جعفری با بیان اینکه در زمینه‌ی موسیقی تحصیلات آکادمیک ندارد، اضافه کرد: بیشتر تکنیک‌های آوازی را نزد ماریو تقدسی و محمدرضا صادقی فراگرفتم و روی «اپرای پاواروتی» هم کار کردم اما عمده تجربه‌ام در زمینه نوازندگی گیتار است. البته پیش ازاین آموزش‌ها هم در سطحی بودم که بتوانم آلبوم منتشر کنم اما خواستم ورودم به عرصه موسیقی حرفه‌ای و جدی باشد.
او با اعتقاد بر اینکه آموزش باید همیشه، همراه موزیسین باشد،اضافه کرد: دوست دارم از همه نظر یک کار حرفه‌ای ارائه دهم.
او در پاسخ به این پرسش که منظور از ادعای تحول در موسیقی پاپ چیست، اظهار کرد: تحول به این معناست که در یک آلبوم تنظیم‌ها، ترانه‌ها و آهنگ‌ها به صورت حساب‌شده و دارای چیدمان دقیق بوده و سعی کردیم همه چیز درست و دقیق باشد.
او دراین باره که تمام خوانندگان پاپ پیش از انتشار آلبوم‌شان چنین ادعایی دارند، پاسخ داد: موسیقی من از لحاظ هارمونی و ترانه، موسیقی سنگینی است، چیزی که شاید خیلی‌ها به آن توجه نکنند و باعث شود کار سبکی ارائه دهند اما فضای موسیقی من تخصصی است و مخاطبان آثارم کسانی خواهند بود که درک بالایی از موسیقی دارند.
جعفری معتقد است: شاید جوانی که به موسیقی «رپ» گرایش زیادی دارد با موسیقی من آشنا نبوده و تمایلی هم به گوش دادن آن نداشته باشد اما در عین حال سعی کردم، موسیقی برای مخاطب دلچسب هم باشد.
این خواننده جوان درباره ویژگی‌های بارز آثارش توضیح داد: سعی کردم از روش‌های افراد با تجربه در کارم بهره ببرم. آدم هایی که چه از نظر علمی و چه از نظر حسی افراد کاردانی هستند و در زمینه ترانه هم سعی کردم از کلامی سنگین و فاخر استفاده کنم.
جعفری همچنین گفت: عباس لطیفی که از قدیمی‌های موسیقی پاپ است بنده را در راستای پیشبرد اهدافم کمک خواهد کرد. همچنین در زمینه ملودی هنرمندانی از مصر، روسیه، ارمنستان و ترکیه به ما خواهند پیوست و در تنظیم قطعات به ما کمک خواهند کرد که همه آنها صاحب سبک و دارای تکنیک هستند.
او در پاسخ به این سؤال که سایه انداختن ملودی‌های ترکیه بر موسیقی پاپ ایران یکی از معضلات فعلی ماست، در صورتی که شما مستقیما از آنها کمک گرفته‌اید، گفت: باعث افتخار من است که با هنرمندان طراز اول ایرانی کار کنم اما از آنجا که جامعه نوازندگان در کشور کوچک است از نوازندگان حرفه‌ای کشورهای دیگر نیز کمک گرفتیم البته شاید نوازندگان حرفه‌ای زیادی وجود دارند که من آنها را نمی‌شناسم.
جعفری درباره فضای موسیقی‌اش نیز اظهار کرد: درآثارم از ترانه‌های همه فهم‌تر بهره برداه‌ام که گاهی رنگ و بوی عاشقانه هم می‌گیرد اما شاید گاهی از نظر هارمونیک آنقدر سنگین شود که گوش هر مخاطبی با شنیدنش دوام نیاورد. اما در این راستا بیشتر به ماندگار بودن آثارم فکر کردم.
او تاکید کرد: احساسم را از طریق صداهای بازسازی شده و کامپیوتری به مخاطبانم منتقل نمی‌کنم و سازهای الکترونیک را پایه کار قرار نداده‌ام بلکه حضور سازهای آکوستیک در آثار من قابل لمس است؛ مطمئن باشید صحبت‌های واهی نمی‌کنم. اگر این گونه بوده یک سال و نیم برای یک تراک وقت نمی‌گذاشتم.
سهیل جعفری در بخش دیگری از این گفت وگو اظهار کرد: موسیقی که مردم در حال حاضر گوش می‌دهند، خیلی وقت‌ها گوششان را بیمار کرده است. این موضوع را وقتی پشت چراغ قرمزهای طولانی هستید و به موسیقی ماشین کنارتان گوش می‌دهید، درک می‌کنید.
این هنرمند در عین حال یادآور شد: سعی می‌کنم موسیقی‌ام به دل مردم نزدیک باشد،اما از موسیقی که خواننده فقط در آن ناله می‌کند، خبری نیست.
***
اما پشت این صحبت‌های صریح، یک «موزیک مارکتینگ» پنهان است که به گفته‌ی مدیر عاملش زیرساخت‌های خوانندگان تازه کار را مستحکم می‌کند.
میثم دهقان می‌گوید، دوسال و نیم است که مشغول تعلیم دادن سهیل جعفری به همراه یک گروه بین‌المللی است و هزینه‌های زیادی در این راستا متقبل شده است.
او در این رابطه گفت: در این موزیک مارکتینگ تمام تلاش ما این است که خوانندگانی را براساس استانداردهای آمریکا و اروپا تربیت کنیم و از رژیم غذایی گرفته تا برگزاری ورک‌شاپ از جمله اقداماتی است که برای یک خواننده انجام می‌دهیم تا در موسیقی پاپ حرفی برای گفتن داشته باشیم. البته میکس و مستر آثار از دغدغه‌های اصلی ماست که در ایران جایگاه بسیار کمرنگی دارد.
او در پاسخ به سؤالی درباره بر اینکه چرا در تبلیغات از سهیل جعفری به عنوان «پسرک طلایی موسیقی پاپ» یاد می‌کرد، پاسخ داد: تبلیغات ما به هیچ وجه واهی نبوده و به زودی خودتان این را متوجه خواهید شد. منظور از طلایی بودنش هم این است که این خواننده برای ما بسیار پرهزینه بوده است.
دهقان اضافه کرد: بیش از یک سال فقط بر روی یک قطعه موسیقی تمرکز داشته‌ایم و آن را برای میکس و مستر به ترکیه فرستادیم که هزینه‌های زیادی برای ما در بر داشت اما حاصل این تلاش و هزینه را در آلبومی که به زودی منتشر می‌شود، خواهید دید.
دیدگاهتان را بنویسید