در اختتامیه جشنواره «آواها و نواهای رضوی» ضمن معرفی برگزیدگان، از نقاره‌زنی تقدیر شد که ۷۲ سال به امام رضا (ع) خدمت کرده است.
اختتامیه دومین جشنواره «آواها و نواهای رضوی» عصر دیروز (هفتم مردادماه) در تالار وحدت تهران برگزار شد. این مراسم با نقاره‌زنی و کرنانوازی گروه افشار حشمتیان آغاز شد و در ادامه، حاج حمیدرضا منتظر برای حاضران صلوات خاصه امام رضا (ع) را خواند.
سپس برزین ضرغامی – مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران – گفت: ایران فرهنگی از قدیم، محل تلاقی و تعامل اقوام و گروه‌های مختلف بوده است. آن‌هایی که فرهنگ ایران‌زمین را می‌کاوند، می‌دانند این موقعیت جغرافیایی به‌وجود آمده، فرصت‌های بی‌شماری را به‌وجود آورده که یکی از آن‌ها زیست مسالمت‌آمیز اقوام مختلف در کنار یکدیگر است که امروزه هر کدام از آن‌ها، خود را صاحب این آب و خاک می‌دانند و در ایرانی بودن با هم رقابت می‌کنند.
او ادامه داد: ما بر این اعتقاد هستیم که ایرانیان در پذیرش فرهنگ اسلامی، از اقوام پیشتاز بوده‌اند و به استقبال این فرهنگ رفته‌اند. ایرانیان بعد از پذیرش اسلام و هنگامی که موضوع ولایت امیر مومنان و مذهب تشیع مطرح شد نیز در دسته پیشتازان بودند.
ضرغامی اظهار کرد: هر کدام از اقوامی که در دامنه ایران فرهنگی زندگی می‌کردند، تلاش دارند به نوعی به خاندان کرامت عرض ارادت کنند. یکی از مولفه‌های اثرگذار در این کار موسیقی بوده است. وقتی به فرهنگ ایرانی وارد می‌شویم درخواهیم یافت که هر کدام از این اقوام، گنجینه‌ای از آواها و نواها را دارند که به تناسب خودشان نواخته‌اند. در طول برگزاری جشنواره بین‌المللی امام رضا (ع) هنرمندان مختلفی یار آن شدند، اما وقتی به سابقه این جشنواره ۱۵ ساله نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که در بخش موسیقی، کمتر ورود کرده بودیم. جشنواره «آواها و نواهای رضوی» با این امید طراحی شد که فعالیت‌های ریشه‌دار فرهنگ اقوام مختلف ایران اسلامی شناسایی شوند.
مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی تهران استان بیان کرد: امسال در حالی اختتامیه دومین دوره این جشنواره را برگزار می‌کنیم که بخشی از این رسالت محقق شده است. تعداد شرکت‌کنندگان و اجراها نسبت به سال گذشته افزایش پیدا کرده و رونق این رویداد نسبت به دوره پیش مشهود است.
ضرغامی همچنین گفت: امیدواریم جشنواره «آواها و نواهای رضوی» پربارتر برگزار شود و در کنار رسالت شناسایی و معرفی موسیقی و فرهنگ اقوام باعث خلق آثار فاخری شود که این آثار در مرزهای داخلی و مرزهای فرهنگی بدرخشند و پیام مهر، دوستی و صلح را در گوشه‌گوشه عالم ترویج دهند.
دیدگاهتان را بنویسید