تشکر خانواده از هنرمندان

سمیرا ابراهیمی دختر منصور نریمان نوازنده پیشکسوت عود درباره تازه ترین شرایط جسمانی پدرش توضیح داد: از همان چند روز قبلی که پدرم در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بهمن بستری شده هنوز هیچ تغییری در اوضاع جسمانی او پیش نیامده و همچنان دعا می کنیم که حال پدر دوباره به شرایط مطلوب خود بازگردد. در این میان تنها کاری هم که می توان انجام داد دعا برای این هنرمند موسیقی ایران است که تصور می کنم تا به امروز هیچ توقعی از کسی نداشته و ندارد.

وی با اشاره به حضور پرتعداد هنرمندان و همکاران استاد نریمان طی روزهای اخیر در بیمارستان بهمن گفت: طبق گفته پزشکان بیمارستان، پدرم ممنوع الملاقات است اما با این وجود طی روزهای اخیر هنرمندان بسیار زیادی به بیمارستان بهمن تهران مراجعه کردند و در جریان اوضاع جسمانی وی قرار گرفتند. البته طی روزهای اخیر رییس سازمان نظام پزشکی، معاون هنری وزیر ارشاد و مدیرعامل خانه موسیقی هم پیگیر اوضاع جسمانی استاد نریمان بودند که جا دارد همین جا از همه این عزیزان تشکر کنم.

ابراهیمی در پایان بیان کرد: همه می دانند که پدرم هیچ گاه از هیچ کسی انتظار مادی نداشت، اما امروز بسیار خوشحالم که دوستان و همکاران وی اینچنین با حمایت های معنوی خود در کنار پدرم حضور دارند و ما را تنها نگذاشته اند. به هر حال در این روزهای عزیز آنچه بیش از هر چیزی برای پدرم لازم است دعا و نیایش برای سلامتی اوست و امیدوارم با دعای خیر مردم و هنرمندان وی هرچه زودتر به منزل بازگردد.

استاد اسکندر ابراهیمی زنجانی که بعدها نام هنری‌‌اش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال ۱۳۱۴ در مشهد دیده به جهان گشود. پدرش که خود سه تار، تار و نی می‌نواخت از همان دوران کودکی او را تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه تار را به او آموخت.

این نوازنده موسیقی ایرانی از سن چهارده سالگی همکاری خود را با رادیو مشهد به عنوان تک‌نواز موسیقی آغاز کرد و پس از تسلط کافی بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. پس از مدتی همکاری با رادیو مشهد به شیراز نقل مکان کرد و به مدت چهار سال فعالیت و همکاری خود را در زمینه موسیقی و اجرا با رادیو شیراز ادامه داد. پس از آن به عنوان تک‌نواز رسمی رادیو در کنار اساتید دیگر نظیر جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تک‌نوازان آن دوره به فعالیت خود در رادیو تهران ادامه داد.

در سال ۱۳۴۱ از نریمان برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد، در این سال ها تصمیم به نگاشتن کتابی برای تدریس این ساز گرفت. این کتاب با نام «شیوه بربت نوازی» در سال ۱۳۷۲ همراه با دوره عالی که شامل پنج تمرین متنوع است به چاپ رسید. از تالیفات دیگر استاد نریمان می‌توان به کتاب «۴۲ قطعه برای عود» و «ردیف موسیقی ایرانی برای بربت» اشاره کرد.