موسیقی ایرانیان – امین ریزباف: یازدهمین جشن خانه موسیقی مهرماه با حضور وسیع هنرمندانی چون عبدالوهاب شهیدی، مصطفی کمال پورتراب، محمدرضا شجریان، احمد ابراهیمی، شهرام ناظری، داود گنجه‌ای، هوشنگ کامکار، بیژن بیژنی، امین الله رشیدی، سامان احتشامی، علیرضا قربانی، حافظ ناظری، رشید کاکاوند و مسئولینی چون حمیدرضا شاه‌آبادی معاون هنری وزارت ارشاد، بابک رضایی رئیس انجمن موسیقی، علی ترابی سرپرست دفتر موسیقی وزارت ارشاد در تالار وحدت برگزار شد، تا به اینجا سه قسمت گزارش از این رویداد مهم را مشاهده کردید، در ادامه توجه شما را به قسمت چهارم گزارش متنی امین ریزباف و تصویری حنانه شفیعی از جشن خانه موسیقی جلب می کنیم.

تقدیر از شهرام ناظری و پخش بحث برانگیز نماهنگی از آلبوم «سفر عسرت»

مراسم در حالی ادامه یافت که کلیپی از آلبوم «سفر عسرت» به خوانندگی شهرام ناظری و آهنگسازی فرخزاد لایق پخش شد و مصطفی کمال پور تراب و دکتر محمد سریر روی صحنه آمدند تا از شهرام ناظری تقدیر کنند.

معرفی نماهنگ «سفر عسرت» بدون ذکر نام آهنگساز آلبوم یعنی فرخزاد لایق توسط مجری باعث بوجود آمدن حرف و حدیث هایی شد، در هر صورت نهادی که نام خود را خانه موسیقی گذاشته شایسته است که از موسیقیدانان حمایت کند نه اینکه ارزش کار اهنگساز و حقوق معنوی او را نادیده بگیرد و نامی از او نیاورد. البته شاید مجری به طور غیر عمدی در این کار بی دقتی کرده و خانه موسیقی و شهرام ناظری در این قضیه قصوری نداشته باشند، اما در هر حال این قضیه کمی حاشیه ساز شد و فرخزاد لایق هم بر سر همین جریان مطلبی در این باب یعنی “تضییع حق مولف” نوشت که از اینجا می توانید بخوانید.

سوال دیگری که مطرح است این است که «سفر عسرت» جزو آلبوم های انتخابی برتر توسط هیئت داوران نبوده است، پس علت اصلی دلیل پخش نماهنگ سفر عسرت چه بوده است؟ اگر قرار بوده از فعالیت های ناظری تقدیر شود بهتر بود نماهنگی شامل گلچینی از آثار ماندگار او تهیه شود، اگر هم قرار بود از آلبوم «سفر عسرت» تقدیر شود پس چرا واژه ی “تقدیر شده توسط هیئت داوران” از طرف مجری گفته نمی شود؟ در کل معمول نیست اصلا علت پخش کلیپ «سفر عسرت» دقیقا چه بوده است.

اجرای شهرام ناظری در جشن خانه موسیقی

در ادامه ی مراسم شهرام ناظری بر روی صحنه می آید و با سه تار خود قطعاتی را در راست پنجگاه و بیات ترک اجرا می کند، قبل از اجرا می گوید: «متاسفانه صدای من بسیار گرفته است، از طرفی هم دیروقت است و من هم مثل شما خیلی خسته هستم اما بخاطر درخواست دوستان قطعاتی را برای شما اجرا می کنم»

ناظری بخاطر گرفتگی صدایش که بارها هم سرفه می کرد اجرای ضعیفی را ارائه داد و در میانه ی اجرا که خستگی و کلافگی در ظاهرش دیده می شد، آواز خوانی اش را قطع کرد و گفت که بخاطر صدای بلند منیتورینک روبرویش هیچ تمرکزی ندارد و اذیت می شود، پس از مدتی او دوباره به آواز خوانی اش ادامه داد.

بعد از این قسمت گروه موسیقی فردوسی روی صحنه می روند و قبل از اینکه به همراه ناظری قطعاتی را اجرا کنند ناظری می گوید: «آهنگی که می خواهم برای شما اجرا کنم نامش ضحاک است، باید این قطعه را در یک کنسرت دو ساعته اجرا کنم، اما با توجه به کمبود زمان تنها بخش کوتاهی از قطعه ضحاک را برای شما اجرا خواهم کرد که بی شک ناتمام خواهد ماند»

در ادامه او باز هم از حضار برای طول کشیدن برنامه عذر خواهی می کند و برنامه را شروع می کند.

ترک سالن توسط بسیاری از هنرمندان در میانه ی اجرای شهرام ناظری

متاسفانه اواسط اجرای ناظری بسیاری از هنرمندان سالن را ترک می کنند، درست است که برنامه تا دیروقت طول کشید اما این حرکت زشت به منزله ی بی احترامی به یک هنرمند است، شاید بسیاری از هنرمندان و اساتید اختلافات شخصی با شهرام ناظری داشته باشند اما این حرکت که نزدیک ۴۰درصد یا بیشتر صندلی های سالن خالی گردد بی احترامی بزرگ و کار نادرستی است، کاری با این نداریم که همه ی خبرنگاران و عکاسان، سالن را ترک کردند، شاید که وسیله ی نقلیه نداشتند و مجبور بودند زود بیرون بروند ولی هنرمندان و اساتید هر کدام وسیله ی نقلیه ی شخصی دارند و در کل این حرکت پا شدن دسته جمعی در میانه ی اجراتصور وجود کینه و اختلاف بین اساتید را پررنگ می کند. جالب است که حال اگر خدای ناکرده استاد ناظری فوت کنند همین هنرمندانی که مدام پشت او بد می گویند و حین اجرا سالن را ترک کردند شروع به تعریف و تمجید و غول کردن شهرام ناظری خواهند کرد و خودشان را بعد از مرگ او ماتم زده و غمگین نشان خواهند داد که اینان خودشان در اولین ردیف مرده پرستی قرار خواهند گرفت.

در هر حال اجرا در حالی پایان پذیرفت که گروه فردوسی قابل قبول ظاهر شدند اما شهرام ناظری به علت خستگی و گرفتگی صدایش دور از انتظار ظاهر شد و شاید اشتباه کرد که با آن شرایط بر روی صحنه رفت، در موقع اتمام اجرای ناظری هم بسیاری از اساتید بزرگ نایستادند و دست نزنند تا نازیبایی اهالی موسیقی ما را بیش از پیش نشان دهند.

این نکته هم لازم به ذکر است که شهرام ناظری آنقدر خسته بود که قبل از اجرایش و در طول زمان مراسم در بک استیج خوابیده بود، به واقع مسئولین اجرایی خانه ی موسیقی بهتر است کمی بیشتر به جزئیات اهمیت بدهند تا مشکلاتی اینچنینی پیدا نشود، کمی کم گویی مجری برنامه و زودتر شروع شدن برنامه (یا قرار دادن اجرای شهرام ناظری در اوایل یا اواسط برنامه)‌ می توانست از این مشکلات جلوگیری کند.

در هر صورت اگر انتقادی به مسئولین خانه موسیقی می کنیم و می گوییم که بیشتر روی برنامه هایشان تفکر و تحلیل کنند، اگر به ایشان می گوییم در سطح وسیع تری به جزئیات کارهای خانه موسیقی بنگرند، اگر می گوییم حقوق آهنگسازان را پاس بدارند، اگر می گوییم سلیقه ی شخصی خود را وارد برنامه هایشان نکنند، اگر می گوییم آنقدر منطقی باشند که برایشان خواسته ها و ارزش یک آهنگساز جوان با یک استاد اواز هیچ تفاوتی نکند، اگر می گوییم آنقدر بی طرف باشند که وارد اختلافات هنرمندان نشوند، اگر می گوییم آنقدر قوی باشند که معیار ارزش هر هنرمندی سطح کارش و صداقتش باشد نه سابقه و سنش، اگر می گوییم این نهاد از باندبازی دوری کند، به این دلیل نیست که ما قصد و غرضی داریم یا مشکلی با خانه ی موسیقی داریم بلکه دلمان برای این نهاد غیردولتی می سوزد و آرزومند پیشرفت و عاری شدن بزرگترین و با سابقه ترین نهاد موسیقایی کشور از هر گونه زشتی هستیم.

در پایان نوشته این نکته هم از قلم نیفتد که تعدادی از اهالی موسیقی بخاطر دعوت نشدن به این مراسم دلگیر و ناراحت شدند که شایسته است خانه ی موسیقی در مورد فرآیند چگونگی انتخاب از این همه اهالی موسیقی توضیحاتی دهد تا سوئ تفاهمی پیش نیایند و هنرمندانی که به این مراسم دعوت نشدند از این نهاد دلزده نشوند. در هر صورت صحبت زیاد است و وقت کم، سخن را نیمه تمام به اتمام می رسانیم و سرتان را درد نمی آوریم و توجه شما را به قسمت چهارم گزارش تصویری حنانه شفیعی از یازدهمین جشن خانه موسیقی جلب می کنیم.