استاد فرامرز پایور
امروز، زادروز استاد فقید فرامرز پایور (زاده ۲۱ بهمن ۱۳۱۱-درگذشته ۱۸ آذر ۱۳۸۸) موسیقی دان، ردیف دان، آهنگ‌ساز، مدرس و نوازنده سنتور و محقق موسیقی بی مثیلِ ایرانی است که از چهره های ماندگار و یکی از تأثیرگذارترین‌های این عرصه بوده است.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، همزمان با زادروزِ این موسیقی دانِ فقید و صاحب سبک موسیقی ایرانی، یک مرکز تحقیقی و تخصصی تحت عنوان «خانه پایور» عصرگاه امروز ۲۱ بهمنِ جاری بصورت رسمی افتتاح می گردد.
محوریت فعالیتی این مجموعه فاخر، متمرکز بر آثار زنده یاد پایور و دیگر موسیقی دانان بزرگ حاضر و فقیدِ ایرانی ست که چند صباحی زمزمه هایی از آغاز فعالیت هایش در فضاهای مجازی دیده و شنیده می شد و حالا رسماَ افتتاح شده و مخاطبان و اهالی عرصه موسیقی اصیل را از بسیاری تولیدات خود بهره مند خواهد کرد.
نام فرامرز پایور نامی فراموش ناشدنی ست که چکیده ای و تنها چکیده ای از فعالیت های ارزشمند ایشان در عرصه موسیقی به شرح زیر است:
بیش از هزار و پانصد ساعت اجرای گروهی و فردی روی صحنه‌های داخل و خارج از کشور، آهنگ‌سازی و تنظیم قطعات متعدد و وزین موسیقی، تربیت صدها شاگرد از چهار نسل متوالی، نت‌نویسی قطعات فراوانی از پیشینیان، حضور در هنرستان و هنرکده موسیقی ملی، اداره هنرهای زیبا و واحد موسیقی رادیو تلویزیون ملی ایران، نگارش کتب آموزشی سنتور -دومین کتاب «دستور سنتور» را در ۱۳۴۰ بعد از حسین صبا نوشت که تاکنون پرفروش‌ترین کتاب آموزش موسیقی در ایران است-، نظارت بر کار گروه‌های دیگر و تصحیح آن‌ها، کار با خوانندگان بسیاری از جمله عبدالوهاب شهیدی، محمدرضا شجریان، محمود خوانساری، احمد ابراهیمی، خاطره پروانه، سیما بینا، مرضیه، نادر گلچین، سروش ایزدی، شهرام ناظری، حمیدرضا نوربخش، علی رستمیان و بسیاری دیگر..
کوشش‌های فرامرز پایور، پلی بود بین میراث ابوالحسن صبا و مرتضی محجوبی و جریانی که جوانان موسیقی‌دان و تحصیل‌کرده در دانشکده هنرهای زیبا از اوایل دهه ۱۳۵۰ به راه انداختند و الگوی موسیقی ایرانی امروزی شدند. در فاصله زمانی بین این دو، یعنی حدود پانزده سال، هیچ‌کس جز فرامرز پایور، کار جدی و پی‌گیر در زمینهٔ موسیقی اصیل انجام نمی‌داد.
وی در اجراهای گروهی خود با شماری از نخبگان موسیقی ایرانی مانند اساتید جلیل شهناز(تار) و هوشنگ ظریف، رحمت‌الله بدیعی و علی اصغر بهاری (کمانچه)، حسن ناهید و محمد موسوی (نی)، حسین تهرانی و محمد اسماعیلی (تنبک) و… همکاری کرده است. در دههٔ ۱۳۶۰ با همراهی جلیل شهناز، علی اصغر بهاری، محمد اسماعیلی و محمد موسوی، برای بار دیگر «گروه اساتید موسیقی ایران» را سازمان داد و سرپرستی، آهنگ‌سازی و نوازندگی سنتور را در آن به عهده گرفت که این گروه، آثار ماندگاری با محمدرضا شجریان و شهرام ناظری اجرا کردند.
مرکزی برای ثبت، تثبیت و انتشار اسناد و مدارک رسمی موسیقی ایرانی و چه بسا کشف و شهوداتی که بر بسیاری نامکشوف مانده، از ملزومات و تمهیدات تحکیم بخش و ماندگاری بسی بیشتر آثار بزرگانی چون زنده یاد استاد پایور است. اقداماتی که ریشه ای ست و ریشه و اصالت را صیانت می نُماید.
شایان ذکر است که امروز ۲۱ بهمن ۱۳۹۸، همزمان با زادروزِ زنده یاد استاد فرامرز پایور، مرکز تحقیقی-موسیقایی «خانه پایور» رسماً افتتاح می گردد و گزارش مفصل و اختصاصی آن متعاقبا از «موسیقی ایرانیان» منتشر خواهد شد.
خانه پایور
دیدگاهتان را بنویسید