نکوداشت زنده‌یاد جلال ذوالفنون همزمان با چهلمین روز درگذشت این هنرمند، در برنامه با عنوان «آتش در نیستان» به همت خانواده و اعضای مکتب «ذوالفنون» در برج میلاد برپا شد.
در این مراسم که شامگاه گذشته ـ ۱۸ اردیبهشت ماه ـ در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شده بود، گلنوش ذوالفنون ـ دختر زنده یاد ذوالفنون ـ با قدردانی از شرکت کنندگان در این مراسم گفت: اگر ما این جا هستیم، خیلی‌ها همچون مدیران مجموعه برج میلاد حمایت کردند تا چنین برنامه‌ای را برگزار کنیم، لذا به نمایندگی از خانواده، از تک تک شما برای حضور در این مراسم قدردانی می‌کنم.
او سپس نامه‌ای را که برای چهلمین روزدرگذشت پدرش نوشته بود، برای حاضران قرائت کرد.
در بخشی از این نامه آمده است: «بابا جلال این چهل روز بدون تو برایم چهل سال گذشت، اما نوای سازت در تمام این روزها مرحم دل غم دیده‌ام بود. هرچند که دلم می‌خواهد، عشق خالصت را بار دیگر تجربه کنم اما می‌دانم که صدای ساز تو جاودانه است و تو خود جاودانه شدی و به ستاره بداهه نوازی بدل گشتی.»
جلال ذوالفنون در پایان خطاب به حاضران گفت: پذیرش فقدان و هجران پدر نیاز به زمان دارد و از صمیم قلب برای تمام انسان‌ها و تک تک شما طلب صلح و شادی می‌کنم.
در ادامه این مراسم کلیپی از زندگی ذوالفنون به همراه قطعاتی از ساخته‌های جاودانه او پخش شد و سپس سهیل ذوالفنون و مسعود حبیبی به دونوازی دف و سه تار پرداختند.
در بخش دیگری از این مراسم نیز گلنوش ،گلپر و سهیل ذوالفنون، لوح تقدیری را برای قدردانی از زحمات مادرشان ـ مشروطه زنگنه- به او تقدیم کردند.
اجرای شاگردان و اعضای مکتب «ذوالفنون» نیز بخش دیگری از این برنامه بود که قبل از آن بیانیه زنده‌یاد جلال ذوالفنون درباره اهداف این مکتب برای حاضران خوانده شد.
سپس مهرداد ترابی یکی اعضای این مکتب به نمایندگی از این گروه گفت: ذوالفنون برای همه ما زنده است به ویژه برای این گروه که همچون پدر استاد برادر و دوستی بود.
او تصریح کرد: از دست رفتن ذوالفنون را باور نمی‌کنیم و معتقدیم که او اسوه هنر ،تواضع باقی خواهد ماند و قطعا اگر کسانی روزگاری به عنوان شاگرد در مقابل او ظاهر شده بودند و امروز در این مجلس حضور پیدا می‌کردند، این سالن حتما به همین اندازه شلوغ می‌شد.
این نوازنده سه تار ادامه داد: ما طی سال‌ها در خدمت ایشان بودیم و در شکل گیری کارهای نوشتاری و صوتی با او همکاری داشتیم، البته چند نفری از ما همچون رضا قاسمی امروز جایشان در این اجرا خالی است، اما امیدوارم بتوانیم نمونه خوبی از جمعی باشیم که ایشان در زمان حیات پرواندند.
ترابی در ادامه سخنانش به مجموعه «گل صدبرگ» اشاره کرد و افزود: سال ۶۴ اثری در عرصه موسیقی ظاهر شد که سرفصلی برای موسیقی و تحقق ساز سه تار بود و با انتشار این مجموعه شاگردان این ساز افزایش یافتند و بسیاری از نوازندگان نیز به سمت سه تار گام برداشتند که بعدها در سایر فعالیت‌های استاد ذوالفنون نیز ادامه یافت. لذا اعضای مکتب دوست داشتند تا با اجرای دوباره بخش‌هایی از این آلبوم یادی از آن اثر و زنده یاد ذوالفنون کنیم و بخشی از آن خاطرات را برای شنوندگان زنده نگه داریم.
به گفته او آلبوم و قطعات «گل صدبرگ» به عنوان یک اثر ماندگار و جریان ساز در موسیقی ایران باقی خواهد ماند.
در بخش دیگری از این مراسم یکی از نمایندگان گروه نیکوکاری شهرک غرب با ذکر خاطراتی از همکاری‌های این موسسه با زنده‌یاد ذوالفنون گفت: از حدود ۱۰ سال قبل با ایشان آشنا شدیم و در تمام این سال‌ها زنده‌یاد ذوالفنون با همراهی کریم زمانی به محافل خیریه ما می‌آمد و در همکاری با موسساتی چون محک، کهریزک و… ثابت قدم بوده و تلاش‌های زیادی در این عرصه می‌کرد.
او سپس یکی از اشعار خود را به یاد ذوالفنون خواند و افزود: در این جلسات خانم الهی قمشه‌ای نیز حضور داشتند و همراه با سه تارنوازی استاد اشعاری را برای اعضای این موسسه می‌خواندند و باعث شادی دل این دوستان می‌شدند.
اجرای حسام الدین سراج با همراهی گروهی از نوازندگان همچون مسعود حبیبی و سهیل ذوالفنون از دیگر بخش‌های این برنامه بود.
سراج پیش از شروع این اجرا خطاب به حاضران گفت: جلال ذوالفنون هیچگاه نمی‌میرد و همواره در دل‌های ما زنده است و ما همیشه به یاد ایشان بوده و هستیم به خصوص در این ایام که فرزندشان نیز در کنار ما حضور دارند و گروه را همکاری می‌کنند.
او برنامه‌ی این گروه در مراسم نکوداشت ذوالفنون را اجرایی بداهه تلقی کرد و افزود: ما تنها دو جلسه تمرین داشتیم اما این اجرا را به زنده یاد ذوالفنون تقدیم می‌کنیم.
حسام‌الدین سراج، دو تصنیف و یک قطعه آوازیی در این برنامه اجرا کرد.
مهدیه الهی قمشه‌ای نیز در بخش دیگری از مراسم بزرگداشت جلال ذوافنون، با مرور خاطرات خود و خانواده‌اش با زنده یاد ذوالفنون گفت: ما امشب گردهم آمده‌ایم تا یاد استادی را گرامی بداریم که همواره باعث خوشی ما شده است و تاثیرات بسزایی در تک تک ما داشته است.
او در همین رابطه یادآور شد: از حدود ۱۷ ،۱۸ سال پیش با خانواده ایشان همسایه بودیم و به خوبی به یاد دارم که در ایام جنگ و بمب‌باران که دلمان می‌گرفت، چطور دور هم جمع می‌شدیم و گوش به ساز او می‌دادیم.
الهی قمشه‌ای همچنین از همسر زنده یاد ذوالفنون یاد کرد و افزود: ایشان در تمام این سال‌ها به عنوان پشتوانه بسیار محکمی برای ذوالفنون حضور داشت و ایمان دارم که امشب استاد ذوالفنون با آن چهره مهربان بر ما لبخند می‌زند و شاد است.
و در بخش پایانی سخنانش گفت: اولین شبی که ایشان به خانه ما آمدند و به نواختن ساز پرداختند، من را بسیار تحت تاثیر قرار داد به طوری که براساس آن فضا و تحت تاثیر پنجه ایشان، شعری گفتم که امشب برایتان می‌خوانم.
اجرای دولتمند خلف و پسرش بخش دیگری از این مراسم بود.
دولتمند خلف پیش از اجرای گروه با لهجه تاجیکی خود در گذشت زنده یاد ذوالفنون را به نمایندگی از جامعه هنری تاجیکستان به خانواده این هنرمند و جامعه هنری ایران تسلیت گفت و سه قطعه را برای حاضران اجرا کرد.
در ادامه نیز فرزاد هوشیار پارسیان –مدیرعامل شرکت برج میلاد- لوح تقدیر دکتر قالیباف را به خانواده ذوالفنون اهداء کرد.
سهیل محمودی نیز در بخش پایانی این مراسم به بررسی جایگاه و تاثیر گذاری پنج ذوالفنون در سه تار نوازی ایران پرداخت و آن را با تاثیر مولانا بر اوزان شعری مقایسه کرد.
پایان بخش این مراسم اجرای بامداد فلاحی و گروهش بود.
دیدگاهتان را بنویسید