در حالی که نزدیک به چهار سال از درگذشت یکی از اسطورههای سهتارنوازی ایران میگذرد، آثار این هنرمند همچنان خاک میخورد.
جلال ذوالفنون که خیلیها او را با آثاری مانند «گل صدبرگ» و «آتش در نیستان» میشناسند، مدتهاست از دنیا رفته، اما آثار منتشرنشدهی زیادی از او باقی مانده است و گویا تهیهکنندگان در حوزه موسیقی تمایل و انگیزهای برای انتشار آنها ندارند.
مدیر برنامههای زندهیاد ذوالفنون در اینباره توضیح داد: کارهای منتشرنشدهای از استاد ذوالفنون وجود دارد که برای انتشار آنها به منابع مالی نیاز است. من چندبار درخواست برگزاری جلسه با آقای مرادخانی – معاون امور هنری وزارت ارشاد – را دادهام، اما هربار از دفتر او، برخوردهایی غیرفرهنگی دیدهام. تقریبا هرماه برای دیدار با ایشان درخواست دادهام، اما موفق به انجام این کار نشدهام.
آرش اوستا در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا ناشران برای انتشار این آثار تمایل ندارند، گفت: شاید یکی از دلایلش این باشد که این اواخر برای برگزاری کنسرت هم مجوز ندادند. گروه «اوستا» نتوانست برای اجرای آثار ذوالفنون مجوز بگیرد. شاید اگر کنسرت و انتشار آلبوم در یک راستا بودند و میتوانستیم در کنار اجرای زنده، رونمایی از آلبوم را نیز داشته باشیم، اتفاقات بهتری میافتاد.
وی افزود: سه ساعت و ۴۵ دقیقه تارنوازی، چند قطعه گروهنوازی برای سهتار، ۹ ساعت بداههنوازی سهتار و هفت تصنیف که البته خوانندهای ندارد، از جمله آثار ذوالفنون هستند که منتشر نشدهاند.
این هنرمند همچنین از برگزاری نخستین جشنوارهی مکتب ذوالفنون نیز خبر داد و گفت: قرار است، این جشنواره نیمهی دوم سال در شیراز و کرمانشاه برگزار شود و جزییات آن بهزودی اعلام خواهد شد.
به گزارش ایسنا، زندهیاد جلال ذوالفنون در سال ۱۳۱۶ در آباده متولد شد. در کودکی همراه خانوادهاش به تهران آمد و فراگیری موسیقی را از ۱۰ سالگی در خانوادهای اهل موسیقی شروع کرد. او برای ادامهی تحصیل به هنرستان ملی موسیقی رفت و در آنجا با سازهایی مانند تار و ویلن آشنا شد. در هنرستان از رهنمودهای موسی معروفی در زمینهی تکنیکهای سهتار برخوردار شد.
همزمان با تأسیس رشتهی موسیقی در دانشکدهی هنرهای زیبا، به آنجا راه یافت. آشنایی با شخصیتهای موسیقی ملی ایران از جمله نورعلیخان برومند و داریوش صفوت، شناخت تازهای از موسیقی اصیل ایران و امکانات وسیع سهتار برای او به ارمغان آورد و از سال ۱۳۴۶ فعالیت خود را روی سهتار متمرکز کرد.
ذوالفنون سالهای متمادی در زمینهی تحقیق گام برداشت و کوشید جوانان را با این قلمرو آشنا کند. مهمترین کار او پس از تحقیق، تدریس بود. جلال ذوالفنون آثار نوشتاری و صوتی فراوانی در زمینهی موسیقی ایرانی از خود باقی گذاشته که از بین آنها میتوان آلبومهای «گل صدبرگ» و «آتش در نیستان» با صدای شهرام ناظری را نام برد. از دیگر آثار او نیز میتوان به «مستانه»، «سرمستان» و «شب عاشقان» با صدای علیرضا افتخاری اشاره کرد.
سرانجام این هنرمند در ۲۸ اسفندماه سال ۱۳۹۰ بر اثر خونریزی داخلی پس از جراحی قلب باز، در بیمارستان «البرز» کرج درگذشت و در قبرستان امامزاده طاهر دفن شد.
دیدگاهتان را بنویسید