×
×

عکس؛

  • کد نوشته: 92242
  • 11 آبان 1394
  • ۰
  • شب مرگ «ولفگانگ آمادئوس موتسارت» (آهنگساز اتریشی، از نوابغ مسلم و موسیقی دان بزرگ کلاسیک دنیا) بسیار تاریک و توفانی بود، در مراسم تشییع جنازه ی او، سه، چهار نفری از دوستانش آمده بودند که آنها هم از همان آغاز کار به خاطر توفان شدید برگشتند، اما سگش تا پایان او را تنها نگذاشت. موتسارت […]

  • photo_2015-11-09_08-20-57شب مرگ «ولفگانگ آمادئوس موتسارت» (آهنگساز اتریشی، از نوابغ مسلم و موسیقی دان بزرگ کلاسیک دنیا) بسیار تاریک و توفانی بود، در مراسم تشییع جنازه ی او، سه، چهار نفری از دوستانش آمده بودند که آنها هم از همان آغاز کار به خاطر توفان شدید برگشتند، اما سگش تا پایان او را تنها نگذاشت. موتسارت حدود یک ساعت پس از نیمه شب پنجم دسامبر سال ۱۷۹۱ درگذشت و مرگ او بر اثر مواد سمی بود و بسیار مشکوکانه به نظر می رسید، شش ماه قبل از مرگ خودش گفته بود: می دانم، می‌دانم باید بمیرم. به همین دلیل نوشتن ‌آهنگ «Requiem» را از من درخواست کرده‌اند؛ من دارم این آهنگ را برای خودم می‌نویسم.

    پیکر او را در همان شب ۵ دسامبر، به یک گورستان گمنام بردند و با بی احترامی تمام در خاک سُراندند. در حالی که جهان موسیقی می رفت تا با وجودش سر به خورشید بساید.

       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *