«بی‌شک برنامه‌ی کنسرت من بسیار متعارف است. به همان گونه‌ای است که من خواستار ارائه‌ی ریشه‌ها، ترجیح‌ها و ترکه‌ی خود در موسیقی هستم، اما برنامه‌ی این کنسرت از نظر فرم موسیقی دارای تنوع هم هست. من که بسیار مشتاق نواختن این برنامه در تالار وحدت و واکنش شنوندگان گرامی‌ام هستم.»
این‌ها بخشی از سخنان پیانیست اتریشی، گوتلیب والیش است که شامگاه ششم مهرماه در تالار وحدت روی صحنه رفت و برای ایرانیان پیانو نواخت.
والیش که تعلیم‌دیده‌ی دانشگاه وین در رشته نوازندگی پیانو است و تا کنون برنده‌ی چند جایزه در مسابقات بین‌المللی نوازندگی پیانو از جمله جایزه‌ی بزرگ «ایوپوگورولیچ» در مسابقات استراوینسکی آمریکا شده، برای این اجرا قطعاتی از باخ، موتسارت، بتهوون و شوبرت را انتخاب کرده بود.
اجرایی که با نواختن اثری از باخ «پرلود و فوگ» در لا مینور آغاز شد و با سونات پیانو موتزارت جان گرفت. او قطعات پیانویی بتهوون را نیز برای این کنسرت در نظر گرفته بود که از واپسین ساخته‌های این هنرمند فقید برای پیانو محسوب می‌شود، اما اجرای مجموعه‌ی «امپرومپتو» اثر شوبرت پایان‌بخش رسیتال والیش بود.
این پیانیست تا کنون همکاری‌های متعددی با ارکسترها و آنسامبل‌های معتبر از جمله ارکستر فیلارمونیک وین، ارکستر سمفونیک رادیو وین، ارکستر مجلسی استراسبورگ، ارکستر کامه راتا سالزبورگ، ارکستر مجلسی اشتوتگارت، ارکستر فیلارمونیک رویال لیورپول، ارکستر فیلارمونیک زاگرب و ناسیونال ارکستر بی‌بی‌سی به‌عنوان تک‌نواز داشته است.
والیش که تحسین‌شده‌ی فستیوال موسیقی سالزبورگ در سال ۲۰۰۲ است، اجراهای متعددی در پایتخت‌های اروپایی داشته و در سالن‌هایی مانند موزیک‌هال هامبورگ، ویگمورهال لندن و کارنگی‌هال نیویورک به اجرای موسیقی پرداخته است.
او استاد پیانو دانشگاه موسیقی ژنو و استاد مهمان آکادمی موسیقی فرانتس لیست بوداپست است.
این پیانیست اتریشی که پیش‌تر چندبار به ایران سفر کرده، تا کنون چند کنسرت در تهران (فرهنگسرای نیاوران و فرهنگستان هنر) و شیراز (تالار حافظیه) روی صحنه برده است.
در اجرای شب گذشته، کسانی مانند رافائل میناسکانیان، فریماه قوام‌صدری، یغما گلرویی، صابر ابر و … حضور داشتند.
دیدگاهتان را بنویسید