×
×

رضا مهدوی:

  • کد نوشته: 81659
  • 22 تیر 1394
  • ۵ دیدگاه
  • یک منتقد هنری معتقد است که فضای موسیقی در دوره‌ای دارای تنش شد و سرپرست جدید دفتر موسیقی وزارت ارشاد باید بدون موضع‌گیری فقط کار اجرایی انجام دهد. رضا مهدوی، اظهار کرد: شخصی که به‌عنوان مدیر یا سرپرست دفتر موسیقی انتخاب می‌شود‌، باید کاملا بی‌طرف و مشاوران خوبی در کنارش داشته باشد. کسی که سکان‌دار […]

    رضا مهدوی:
  • رضا مهدوی

    رضا مهدوی

    یک منتقد هنری معتقد است که فضای موسیقی در دوره‌ای دارای تنش شد و سرپرست جدید دفتر موسیقی وزارت ارشاد باید بدون موضع‌گیری فقط کار اجرایی انجام دهد.

    رضا مهدوی، اظهار کرد: شخصی که به‌عنوان مدیر یا سرپرست دفتر موسیقی انتخاب می‌شود‌، باید کاملا بی‌طرف و مشاوران خوبی در کنارش داشته باشد. کسی که سکان‌دار این دفتر است، باید بدون موضع‌گیری شخصی و صنفی به فعالیت‌هایش بپردازد و فقط به فکر موسیقی باشد.

    مدیر سابق مرکز موسیقی حوزه‌ی هنری گفت: ما دو سال را از دست دادیم، زیرا به معنای واقعی، مدیریت در حوزه موسیقی نداشتیم. در این مدت در فضای موسیقی، تنش ایجاد شد و گاهی دیدگاه‌هایی درباره‌ی هنر مطرح می‌شد که با دیدگاه هنرمندان‌، مسوولان‌ و مردم همخوانی و همسویی نداشت. باید کسی در دفتر موسیقی روی کار بیاید که بدون حرافی و قدرت‌نمایی برای موسیقی کار کند.

    وی افزود: بیان دیدگاه‌های شخصی نباید بار دیگر شرایط را خراب کند. در مدتی که گذشت‌، هنرمندان جوان نخبه کنار کشیدند و هنرمندان پیشکسوت رنج دیدند. همه‌چیز باید بار دیگر سر جای خودش قرار گیرد تا فضای خاکستری ایجادشده تلطیف شود.

    مهدوی ادامه داد: در دوره‌ی مدیریت قبل، اتفاقاتی افتاد که ما اصلا نفهمیدیم آخرش چه شد. این فضای خاکستری عصبیت ایجاد کرد. هنرمندان و شرکت‌ها تلوتلو می‌خوردند و منتظر بودند که ببینند باد از کدام سمت می‌وزد. این در حالی است که در دولت «تدبیر و امید» باید شرایطی به‌وجود می‌آمد تا همه با درک و شعور منطقی اثر تولید کنند و این، به کلیت نظام و کشور کمک می‌کرد. در واقع نیز باید فضایی خلق می‌شد که همه فکر می‌کردیم در باغ گل هستیم.

    او با اشاره به این‌که در یک‌ونیم سال گذشته اتفاقات خوبی برای موسیقی نیفتاد، تصریح کرد: یک‌ونیم سال گذشته، بدترین سال برای موسیقی بود. جنگ قدرت‌ها و نهادها اصلا اتفاق خوبی نیست و این موضوع چند دستگی ایجاد کرد. گاهی وقت‌ها مجوز کنسرت‌هایی امضا می‌شد که مدیرکل خودش می‌دانست اگر آن مجوز را امضا کند، حتما کنسرت لغو می‌شود. این عمل در واقع یک بی‌تدبیری بود. به نظر من، پیروز ارجمند می‌خواست، بگوید که دلش می‌خواهد کار بزرگ انجام دهد، اما دیگران نمی‌گذارند.

    مهدوی با اشاره به تعطیلی بخش نظارت و ارزشیابی دفتر موسیقی بیان کرد: تعطیلی بخش نظارت و انجام همه‌ی امور توسط آقای ارجمند اتفاق خوبی نبود، زیرا هر چیزی باید سر جای خودش باشد. ما همیشه در سیستم دولتی از این موضوع رنج می‌بریم که سیستم‌های نظارتی سر جای خود نیستند و جای خالی یک سیستم نظارتی همه‌جانبه احساس می‌شود.

    این هنرمند در بخش دیگری از سخنانش گفت: بعضی وقت‌ها حرکتی در طول سال‌ها شکل می‌گیرد، اما یک مدیر می‌آید و فقط پُز آن را می‌دهد. مثلا سیستم اتوماسیون ممیزی را علیرضا پاشایی راه انداخت و اصلا مربوط به دوره‌ی فعلی نبود. روند صدور مجوز کوتاه‌مدت از زمان علی ترابی آغاز شد و اصلا جزو اقدامات پیروز ارجمند نبود. برای این اتفاقات چند مدیر زحمت کشیده‌اند و حالا در زمان یک مدیر همه‌ی این اتفاقات به ثمر نشسته است.

    وی افزود: آقای ارجمند می‌گفت که افتخارش این است، ۹۰هزار کیلومتر را با ماشین شخصی‌اش در ایران گشته است. می‌خواهم بگویم، یک مدیر اصلا حق ندارد، همه‌ی این کارها را انجام دهد. مدیر باید در دفترش بنشیند و وظایف را به کارمندان و کارشناسانش محول کند و از آن‌ها گزارش عملکرد بخواهد.

    مهدوی با بیان این‌که در این سال‌ها هیچ‌وقت چنین شرایطی را در موسیقی تجربه نکرده بودیم، گفت: در سیستمی که حاکم بود، خیلی از آدم‌ها لطمه خوردند. مهم‌ترین مسأله، کرامت انسانی است. این‌که فقط خودمان حرف بزنیم و صحبت دیگران را نشنویم، شیوه‌ی درستی نیست.

    این پژوهشگر همچنین اظهار کرد: فکر می‌کنم، سیستم به اندازه‌ی کافی به پیروز ارجمند فرصت داد. چه بسا که از یک سال پیش از او خواسته بودند، در خفا دفترش را ترک کند، چون نمی‌خواستند پس از استعفای حسین طاهری، این کار برای معاونت، هزینه‌ای داشته باشد. از سه‌ماه قبل نیز برای او معاون انتخاب شده بود و معنی‌اش این بود که او باید از دفتر موسیقی برود؛ اما ارجمند همه‌چیز را شوخی گرفت. سپس با عنوان «استعفا» سروته همه‌چیز را هم آوردند.

    این منتقد موسیقی با بیان این‌که لازم نیست مدیر دفتر موسیقی و حتی خانه موسیقی حتما موسیقی‌دان باشد، بیان کرد: مدیرعامل باید اصول کار اجرایی را بداند. اصلا لازم نیست، او هم هنرمند باشد. چرا هنرمندان فکر می‌کنند، می‌توانند مدیریت کنند؟ معمولا وقتی هنرمندان سمت مدیریتی برعهده می‌گیرند، دور زده می‌شوند و همیشه جلسات اصلی با اشخاص دیگری برگزار می‌شود. مثلا ببینید بنیاد رودکی چقدر پرقدرت پیش می‌رود؛ دلیلش این است که مدیری با تدبیر دارد. این بنیاد برای خود معاونت موسیقی و تئاتر ایجاد می‌کند، هیچ کسی هم چیزی به بنیاد نمی‌گوید، چون شایسته جلو می‌رود و کار سیستماتیک می‌کند.

    این نوازنده‌ی سنتور در بخش دیگری از سخنانش گفت: یک نفر به دفتر موسیقی بیاید که ایجاد آرامش و امور را تسهیل کند. در واقع فقط بیاید کار اداری ساده انجام دهد. الان زمانی برای پرداختن به ایده‌ها نیست. بیاید با ارگان‌ها و نهادها صحبت و تعامل برقرار کند و در نهایت، ایده‌ای بدهد که به نفع موسیقی و موسیقیدانان باشد.

    مهدوی تأکید کرد: اتاق مدیرکل موسیقی باید برای همه باز باشد. همه بیایند و بروند. من فکر می‌کنم باید در این دفتر همه‌چیز شفاف باشد.

       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *