×
×

در گذر زمان

  • کد نوشته: 75637
  • 13 اردیبهشت 1394
  • ۲ دیدگاه
  • آذر ماه ۱۳۳۶ وقتی بنان با اتومبیل شخصی در جاده کرج مشغول رانندگی بود با کامیونی که فاقد چراغ ایمنی عقب بود تصادف کرد و در این سانحه چشم راست خود را از دست داد و به همین خاطر همیشه از عینک دودی استفاده می‌کرد. شادروان «ابوالحسن ورزی»، دوست نزدیک بنان شعر زیر را تحت […]

    در گذر زمان
  • بنان

    بنان

    آذر ماه ۱۳۳۶ وقتی بنان با اتومبیل شخصی در جاده کرج مشغول رانندگی بود با کامیونی که فاقد چراغ ایمنی عقب بود تصادف کرد و در این سانحه چشم راست خود را از دست داد و به همین خاطر همیشه از عینک دودی استفاده می‌کرد.

    شادروان «ابوالحسن ورزی»، دوست نزدیک بنان شعر زیر را تحت تاثیر این واقعه سرود:

    دیدیم چو بازیگری دور زمان را / بازیچه گرفتیم همه کار جهان را
    ما از گذر عمر به جز درد چه دیدیم / تا دل بسپاریم جهان گذران را

    باریست گران محنت این عمر به دوشم / تا چند کشم زحمت این بار گران را
    از بهر نمایاندن غم‌های نهان بود / روزی که دمیدند به تن پرتو جان را

    در خرمن صاحب‌نظران برق بلا شد / آن شعله که افروخت چراغ دگران را
    آماج بلا جز دل ارباب هنر نیست / سر خط امان داده قضا بی‌هنران را

    می‌خواست که در چشم هنر نور نماند / آسیب رسانید اگر چشم بنان را
    افسوس که تاریک شد آن دیده که می‌دید / با برق نگاهی همه اسرار نهان را

    بنان پس از این حادثه برای معالجه به خارج از کشور سفر کرد و بعد از برگشت از این سفر تصمیم گرفت در مواضع هنری خود بازنگری کند.

       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *