فاطمه بسطامی
دومین دوره‌ی جشنواره موسیقی ایرج بسطامی ۲۵ آذرماه سال ۹۳ آغاز شده و قرار است ابتدای خردادماه ۹۴ با معرفی برگزیدگان و تقدیر از آن‌ها به کار خود پایان دهد. این جشنواره با حدود چهار سال تأخیر از دوره‌ی اول، کار خود را از سر می‌گیرد و امسال رده‌ی سنی آزاد نیز به آن اضافه شده است.
آنچه در پی می‌خوانید، گفت‌وگو با فاطمه بسطامی (مدیر بنیاد فرهنگی هنری ایرج بسطامی) درباره‌ی آخرین رویدادهای دومین دوره‌ی این جشنواره موسیقی است.
از وضعیت برگزاری دومین دوره‌ی جشنواره‌ی بسطامی و تازه‌ترین اخبار این رویداد بگویید.
با تلاش نیروهای موسسه تا کنون تمام مراحل جشنواره با نظم و به خوبی اجرا شده است. با اتمام مهلت ارسال آثار، به تقاضای هنرمندان، به خصوص هنرمندان شهرستانی توجه شد و با این‌که در فراخوان اعلام کرده بودیم که مهلت ارسال آثار تمدید نمی‌شود، به احترام این عزیزان ۱۰ روز به این مهلت اضافه کردیم. بلافاصله هیئت غربالگری و انتخاب آثار تشکیل جلسه داد و براساس معیارهای تعیین‌شده کار خود را آغاز کرد. پس از آن جلسات داوری به‌صورت مستمر و منظم برگزار شد تا آنجا که از هر رده‌ی سنی ۱۲ نفر برای حضور در مرحله‌ی نهایی و آزمون حضوری انتخاب شدند. نیمه‌ی اول اردیبهشت‌ماه، این شرکت‌کنندگان در تهران مهمان موسسه‌ی بسطامی هستند و آخرین مرحله‌ی داوری برای انتخاب برگزیدگان نهایی به‌صورت حضوری برگزار می‌شود. جلسات هیئت انتخاب و غربالگری آلبوم‌ها نیز برگزار شده و داوری‌ها در حال برگزاری است.
درباره‌ی روند داوری‌ها توضیح بیشتری بدهید و این‌که تفاوت این دوره با دوره‌های قبل چیست؟
مهم‌ترین تفاوت هیئت داوران این دوره با دوره‌ی قبل این است که امسال تلاش شد استادان صاحب‌نام از تمام مکاتب آواز ایرانی در ترکیب هیئت داوران حضور داشته باشند تا تمام سلایق و گرایشات در انتخاب‌ها و داوری‌ها دخیل باشند و بتوانیم از میان شرکت‌کنندگان، برگزیدگانی از همه‌ی مکاتب و سبک‌ها داشته باشیم. ضمن این‌که مانند دوره‌ی قبل نظارت کاملی توسط بنیاد با جدیت تمام بر تمام مراحل داوری انجام شد. اگرچه روحیه‌ی اخلاق‌مدارانه‌ی داوران، خود ضامن داوری عادلانه بود، اما برای این‌که هیچ شائبه‌ای وجود نداشته باشد، در تمام جلسات داوری، هیچ نامی از شرکت‌کننده به میان آورده نشد و فقط با اعلام کد کاربری، آثار برای داوران پخش شد. به هر حال خوشحالیم که می‌توانیم با افتخار بگوییم مهم‌ترین عامل اعتبار این جشنواره، حضور استادان بزرگ موسیقی سنتی ایرانی به عنوان هیئت داوران و محوریت عدالت در ارزیابی‌ها بوده و هست.
ارزیابی شما از سطح آثار ارسال‌شده به دبیرخانه‌ی جشنواره چیست و آیا پیشرفتی نسبت به دوره‌های قبل وجود داشته است؟
از آنجا که در این دوره از جشنواره، رده‌ی سنی آزاد (هنرمندان بالای ۳۰ سال) نیز به بخش‌های رقابتی افزوده شد، طبیعتا تفاوت‌هایی میان آثار فرستاده‌شده در این دو دوره وجود دارد. معمولا هنرمندان بالای ۳۰ سال از تجربه و تبحر بیشتری برخوردارند، اما براساس نظر داوران جشنواره، سطح کیفی آثار جوانان نیز در این دوره بسیار بالاتر از دوره‌ی قبل بود.
با توجه به فاصله‌ی چهار ساله از دوره‌ی اول تا دوره‌ی دوم، چه تأثیری در روند کاری، پیشبرد برنامه‌های بنیاد و همچنین آثار فرستاده‌شده دیده‌اید؟
ما تلاش کردیم در این چهار سال به اصلاح ساختار تشکیلاتی موسسه بپردازیم. اقداماتی اساسی در راستای رفع مشکلات ساختاری و شکلی بنیاد انجام دادیم و تلاش کردیم با برنامه‌ریزی‌های منسجم، آیین‌نامه‌های اجرایی جشنواره را با نظرات کارشناسان و تجربیات دوره‌ی گذشته تدوین کنیم. این فاصله‌ی چهار ساله در کیفیت برگزاری جشنواره تأثیر مثبتی داشت؛ اما انکار نمی‌کنیم که در برخی موارد این فاصله ناامیدکننده بود. به‌عنوان مثال تعدادی از شرکت‌کنندگان دوره‌ی قبل که امتیازات خوبی در داوری‌ها به‌دست آورده بودند و برخی از آن‌ها به مراحل نهایی نیز رسیده بودند، در این دوره نتوانستند از مراحل اولیه‌ی داوری بگذرند و به مراحل بالاتر برسند.
در مقایسه، به این نتیجه رسیدیم که چند نفر از این هنرمندان جوان در چهار سال گذشته پیشرفتی نداشته‌اند. این از یک جهت ما را نگران می‌کند و از خود سوال می‌کنیم که اگر از این هنرمندان جوان مستعد در این چهار سال حمایت‌های جدی شده بود یا زمینه‌ی رقابت‌های دیگری برایشان پیش می‌آمد، آیا شاهد وضعیت دیگری در کیفیت آثار آن‌ها نبودیم؟ به هر جهت فقط می‌توانیم تلاش کنیم و امیدوار باشیم که بعد از این، جشنواره به‌صورت مستمر برگزار شود.
به‌عنوان سوال آخر آیا هنوز آثار منتشرنشده‌ای از زنده‌یاد ایرج بسطامی وجود دارد؟
بله؛ گاه پیش می‌آید که نوازنده یا آهنگسازی از میان بزرگان موسیقی سنتی، در جلسات خصوصی می‌گوید که اثری منتشرنشده از ایشان را در اختیار دارد. برخی از آن‌ها این آثار را به یادگار نزد خود نگاه داشته‌اند. به هر حال این آثار در مجموعه‌های شخصی افراد است و نزد ما نیست. ما تلاش می‌کنیم این آثار را در اختیار مردم قرار دهیم.
در پایان هم لازم می‌دانم از کسانی که با ما در پیشبرد این رویداد فرهنگی همکاری کرده‌اند و تا پایان جشنواره با ما خواهند بود، سپاسگزاری کنم.
دیدگاهتان را بنویسید