روز گذشته فاطمه بسطامی (خواهر ایرج بسطامی) به همراه برخی از دست اندرکاران جشنواره موسیقی بسطامی به دیدار حسن ناهید (موسیقیدان و نوازنده پیشکسوت نی) به خانه وی رفتند.
حسن ناهید که از دوستان ایرج بسطامی بوده و کنسرتهای مشترک بسیاری با او داشته، درباره این خواننده فقید گفت: ایرج بسیار جوان ساده و خوب و مظلومی بود و زلزله بم به او مهلت درخشش بیشتر نداد و مرحوم بسطامی را از جامعه هنری دریغ کرد. خوانندهای مانند مرحوم بسطامی با آن ویژگیهای منحصر بفرد به سختی پیدا میشود.
این استاد نینوازی در ادامه افزود: استاد بسطامی وسعت صدایی بسیار زیادی داشت و برخلاف خیلیها که چپ کوک را جیغ میزنند، او محدودههای بالا را بسیار با احساس میخواند. بسطامی به راحتی که راست کوک میخوانند، چپ کوک میخواند. این لطافت کار بسطامی در ترانه «وطن من» واضح است و من صدایی در آن حد نشنیدم. بسطامی علاوه بر دارا بودن چپ کوک، صدای بم لطیف و زیبایی نیز داشت.
وی همچنین عنوان کرد: یادم میآید ایرج مرا به کرمان دعوت کرده بود و میدیدم همیشه با واکمن تمرین میکرد و موسیقی گوش میداد و میخواند. جالب اینکه من ندیدم ایرج بدون ضبط صوت باشد، و همیشه درحال خواندن و شنیدن بود.
حسن ناهید گفت: کارهای ایرج ماندنی است، چراکه هم روی انتخاب شعر فکر میکرد و با دقت بسیاری انتخابهایش را انجام میداد و هم اینکه با موسیقی و شعر زندگی میکرد و هیچگاه به خاطر مسایل مادی کار نکرد. ایرج حتی موقع اجرا، پشت صحنه هم از موسیقی دل نمیکند و مدام با موسیقی عجین بود.
این نوازنده پیشکسوت نی در ادامه افزود: خوشبختانه امروزه بسیاری بخش زیادی از جامعه به موسیقی علاقهمند هستند و آن را پیگیری میکنند. یادم میآید زمانی فقط استاد کسایی به نوازندگی نی آشنایی داشت اما از آن زمان که من سمت نینوازی آمدم یعنی از سال ٣٩ به بعد رفته رفته نی فراگیر شد. این فراگیری در تمامی بخشهای موسیقی به واسطه آموزش بوده و امروزه باید جشنوارهها به کشف استعدادها و پرورش و آموزش آنها بپردازند. جشنواره موسیقی بسطامی هم رسالتش همین است و باید به هر خوانندهای بیاموزد که سبک خود را بخواند و به آنها کمک کند؛ در نی و سایر سازها نیز باید اینگونه باشد. هر کس باید سبک خودش را داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید