شجریانی ها: بیست‌وهشتم بهمن‌ماه ۱۳۸۹ برای کسانی که در مرکز تجاری دوبی، شور شنیدن از نزدیک صدای استاد محمدرضا شجریان را داشتند، شبی بی‌شک بهیاد ماندنی بود. سالن شیخ راشد دبی شامگاه پنج‌شنبه ۲۸ بهمن، میزبان استاد شجریان، خواننده‌ی پرآوازه‌ی موسیقی ایرانی بود که آخرین اجرای زنده‌ی رندان مست را به‌همراه گروه «شهناز» اجرا کرد.
نزدیک به ۳۰۰۰ بلیت برای کنسرت شب گذشته فروخته شده و می‌توان گفت که چیزی در حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد سالن برگزاری کنسرت مملو از جمعیت شده بود. برنامه با تأخیر ۱۵ دقیقه‌ای در ساعت ۹:۱۵ به وقت امارات آغاز شد. دلیل این موضوع رفتن دیرهنگام حضار به سالن اصلی بود که باعث شد سالن نیمه‌خالی باقی بماند؛ اما حدود ده دقیقه بعد تقریباً اکثر شرکت‌کنندگان، بر سر صندلی‌های خود نشسته بودند و همه چیز برای ورود گروه به صحنه و آغاز برنامه آماده بود.
در حالی‌که اندک‌اندک صدای دست‌زدن‌ها به نشانه‌ی اعتراض به تأخیر، از گوشه و کنار سالن به گوش می‌رسید، هنرمندان گروه شهناز از دو سوی سالن با همراهی استاد شجریان و استاد درخشانی در میان تشویق گرم حضار به‌روی صحنه آمدند تا بخش اول برنامه را در دستگاه همایون اجرا کنند.
در بخش نخست این برنامه در دستگاه همایون، قطعه‌ی «دیدار» به آهنگسازی مجید درخشانی با سنتور رامین صفایی شروع شد و با آواز استاد ادامه پیدا کرد، «اگر مراد تو ای دوست نامرادی ماست…» در ادامه ، زنگ شتر و بعد هم دوباره آواز استاد با نی شاهو عندلیبی از سر گرفته شد و با صراحی نگار خارکن به پایان رسید.
می‌توان گفت، تم اصلی این اجرا همان چیزی بود که در آلبوم رندان مست شنیده بودیم؛ اما به‌واسطه‌ی تفاوت قابل‌ملاحظه‌ی سازبندی در این اجرا، حس و حالی متفاوت داشت در ادامه‌ی برنامه تصنیف «چشم یاری» با همخوانی مژگان شجریان صورت گرفت و بعد هم ادامه‌ی ساز و آواز با شهنواز حامد افشاری و همکاری مهرداد ناصحی و پس از این بخش، تصنیف باد صبا اجرا گردید.
قطعه‌ی بعدی آواز شوشتری بود، استاد این آواز را تقریباً در همان گوشه‌هایی که پیشتر در آلبوم خوانده بود، اجرا کرد. جواب آواز قانون سحر ابراهیم هم شیرین و استادانه بود. چهار مضراب بیداد و ساز و آواز دو قطعه‌ی بعدی بود که توسط گروه اجرا شد و پس از پایان، با اجرای تکنوازی زیبای دف حسین رضایی نیا، ملودی آشنای تصنیف رندان مست خودنمایی کرد و تصنیف رندان مست با همخوانی مژگان به خوبی اجرا شد.
یکی از صحنه‌های جالب و دیدنی این کنسرت در لابه‌لای تشویق‌های حاضران در پایان پارت اول شکل گرفت که دختر بچه ای از میان تماشاگران آمد و از سن بالا رفت و دسته‌گل نسبتاً کوچکی را به استاد اهدا کرد و استاد او را در آعوش کشید و مورد تشویق بی‌امان حضار قرار گرفت.
پس از استراحت بیست‌دقیقه‌ای، بخش دوم برنامه ماهور با تکنوازی تار استاد درخشانی و سپس آواز «رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند، چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند» آغاز شد. که با تشویق حضار روبرو شد، در ادامه کاوه معتمدیان با سبوی خود آواز استاد را جواب داد «که نقش ظلم و نشان ستم نخواهد ماند». به‌دنبال آن همنوازی زیبای سنتور و بم ساز بود که در پایان با دست زدن استاد و اعضای گروه و حضار روبرو شد و بعد تصنیف بهیاد ماندنی «بی‌همزبان» با همخوانی مژگان بصورت زیر صدا اجرا شد.
ساز و آواز با نی عندلیبی و چهار مضراب دلکش با هنرنمایی تنبک، حمید قنبری دو قطعه‌ی بعدی بود که توسط گروه شهناز اجرا شد و پس از پایان، ادامه‌ی ساز و آواز اجرا شد که مژگان با سه‌تار خود آواز پدر را پاسخ گفت. و در آخر با اجرای تصنیف سخن عشق با همخوانی پدر و دختر اجرا شد که همانند اجرای استاد و همایون در وزارت کشور در سال ۸۶ بود اما به لحاظ ترکیب سازهای جدید و اجرای ارکسترگونه‌ی گروه، شوری دیگر داشت.
با پایان برنامه و در لابه‌لای تشویق‌های پرحرارت مردم، طبق معمول همه‌ی کنسرت‌های سال‌های اخیر «شجریان‌ها»، مردم از گوشه و کنار سالن با صدای بلند، «مرغ سحر» طلب می‌کردند! استاد شجریان هم که کاملاً سرحال بود و تحت‌تأثیر جو گرم سالن قرار گرفته بود، از گروه خواست که به‌جای خود برگردند و تصنیف «همراه شوعزیز» را اجرا کردند. پس از اجرای همراه شو عزیز، تشویق‌های مکرر حاضران ادامه داشت. آنها دوست نداشتند این شب بی‌نظیر و خاطره‌انگیز بدون مرغ سحر تمام شود. به این ترتیب استاد و اعضای گروه سر جای خود ماندند و تصنیف رؤیایی مرغ سحر را اجرا کردند با همراهی تمام اعضای سالن، بدین ترتیب پس از اجرای دو قطعه‌ی خارج از برنامه، کنسرت در ساعت ۱۲:۳۰ با تشوبق بی امان مردم و فریاد استاد دوست داریم به اتمام رسید.
تحشیه:
» بخش نخست کنسرت، در اجرای آواز شوشتری میکرفن سوت کشید و در پارت دوم در ساز و آواز اول میکرفن بوغ ملایم ۳ – ۴ ثانیه‌ای زد؛ اما با این حال، صدابرداری کنسرت بسیار خوب بود.
» بخش دوم کنسرت در حالی شروع شد که حضار کنسرت هنوز سر جای خود نشسته بودند بودند و تا اواسط اجرای قطعه ی انتظار در حال رفت‌وآمد بودند.
» در پایان کنسرت، مشتاقان دیدار استاد، به پشت صحنه رفتند. مأمورهای سالن به‌گونه‌ای از این موضوع ممانعت می‌کردند که موجب ناراحتی استاد درخشانی شد.
» در دو طرف سن ۲ نمایشگر بزرگ قرارداشت و اجرای کنسرت با کیفیت عالی از این دو نمایشگر پخش می‌شد.
» بیشتر سازها از ساخته‌‌های خود استاد شجریان بود.
» استاد درخشانی بخش نخست کنسرت را با کرشمه همراهی می‌کرد.
سازهایی از استاد شجریان که در این کنسرت توسط هنرمندان گروه «شهناز» استفاده شد:
» حامد افشاری: شهنواز
» کاوه معتمدیان: سبو
» نگار خارکن: صراحی سوپرانو
» مهدی امینی: ساغر
» سپیده خداوردی: شه‌بانگ
» جمشید صفرزاده: تندر
دیدگاهتان را بنویسید