عکس از بهاره اسدی
سحر آزاد: رهبر قدیمی ارکستر ملی که به‌گفته خودش به‌دلیل نارضایتی نسبت به عملکرد دولت قبلی، بیش از چهارسال از رهبری سکان این ارکستر کناره‌گیری کرده بود، شامگاه ۱۳اسفند بار دیگر با ارکستر «مهرنوازان» روی صحنه آمد و قطعه «ای ایران» را رو به مردم رهبری کرد.
فخرالدینی، موسیقیدان شناخته‌شده‌ای است که در چندسال گذشته کمتر شاهد فعالیت او روی صحنه بودیم. البته خود او هم در نشست مطبوعاتی قبل از کنسرت، به این مساله اشاره کرده و گفته بود: «ارکستر موسیقی ملی ایران چهارسال و چندماه است که تعطیل شده. ارکستر سمفونیک هم عملا تعطیل است. ما صحنه‌ای برای فعالیت‌مان می‌خواهیم. چهارسال و چندماه است که کناره‌گیری کرده‌ام. حقیقت این بود که هنرمندان در دولت قبل روی خوش ندیدند، وقتی هم روی خوش نبینند چگونه می‌توانند فعال باشند. من بنا به نارضایتی از عملکرد دولت قبل کناره‌گیری کردم.»
درحالی که فخرالدینی طی این چهارسال از حضور در ارکستر ملی کناره گرفته بود اما دوسال قبل به همراه گروه مهرنوازان کنسرتی را برگزار کرد و حالا بعد از دوسال با آثاری خاطره‌انگیز به روی صحنه بازگشته است. اولین اجرای این کنسرت قرار بود ساعت ۱۸:۳۰ آغاز شود اما مثل خیلی از برنامه‌های دیگر با تاخیری نیم‌ساعته آغاز شد و همین باعث شد تماشاگران چندین بار دست بزنند و خواستار شروع کنسرت شوند. پیروز ارجمند مدیردفتر موسیقی و محمد اصفهانی هم از جمله تماشاگران کنسرت بودند.
با آمدن فخرالدینی بیشتر مردم به احترام او از جای برخاستند و اولین قطعه با عنوان «سه تابلو از سوییت ابن سنا» با ملودی و ارکستراسیون فخرالدینی اجرا شد. در قطعه بعدی سالار عقیلی با تشویق زیاد به گروه پیوست و قطعه «دور جوانی» با ملودی جواد لشکری و ارکستراسیون شهرام توکلی اجرا شد.
سومین قطعه که مورد تحسین زیادی قرار گرفت، «بهار دلکش» با ملودی غلامحسین درویش خان و ارکستراسیون علی‌اکبر قربانی بود. در ادامه، قطعههای «خوش آمدی» و «وای از شب من»، با ملودیهای همایون خرم و جواد لشکری و ارکستراسیون علی‌اکبر قربانی و شهرام توکلی پخش شد که در میان آنها قطعه «خوش آمدی» مورد استقبال مردم قرار گرفت.
پایان بخش قسمت اول نیز قطعه «نازنین یار من» با ملودی جواد لشکری و ارکستراسیون رهی معیری بود. این قطعه با اجرای خوب سالار عقیلی فضای سالن را تغییر داد و باعث شد با تشویقهای پیاپی روبه‌رو شود. در ادامه ۱۰ دقیقه وقت استراحت داده شد اما این زمان به درازا کشید و بعد از ۲۰ دقیقه، قسمت دوم کنسرت آغاز شد. اولین قطعه این بخش «طرب انگیز» با ملودی و ارکستراسیون شهرام توکلی بود و در قطعه دوم سالار عقیلی به روی صحنه آمد. این قطعه «چرا خاموشی» نام داشت که به یاد احمد عبادی و با ملودی فخری ملک‌پور و ارکستراسیون فخرالدینی اجرا شد و در ادامه قطعات «بهار من» با ملودی علی تجویدی و ارکستراسیون علی‌اکبر قربانی، «قرارم باش» با ملودی و ارکستراسیون شهرام توکلی، «گیسو» با ملودی فریدون حافظی و ارکستراسیون فخرالدینی و «خاک مهرآیین» با ملودی و ارکستراسیون علی‌اکبر قربانی اجرا شد که در میان آنها قطعات «بهار من»، «گیسو» و «خاک مهرآیین» بیش از بقیه مورد تشویق قرار گرفت. با پایان اجرا، در میان تشویقهای مردم، چندین بار فریادهایی برای اجرای قطعه «وطنم» در سالن شنیده شد. فخرالدینی و عقیلی بار دیگر به جایگاه خود برگشتند و عقیلی خطاب به حاضران گفت: «برای حسن خطام، سرود ای ایران را میخوانم.» تماشاگران به احترام این قطعه از جای برخاستند و فخرالدینی در لحظات پایانی با باتون رهبری‌اش، رو به مردم این قطعه را پیش برد.
دیدگاهتان را بنویسید