بیش از ۲۰ سال قبل، اواخر تابستان سال ۱۹۹۹ کنفرانس علمی بزرگی با محوریت آثار فرهنگی و علمی خیام از سوی یونسکو برگزار شد که طی آن محمدرضا شجریان هم با برپایی کنسرتی، اشعاری از عمر خیام و سعدی خواند. در همین مراسم بود که مدال پیکاسو به پاس تلاش شجریان در شناساندن موسیقی اصیل ایرانی و معرفی کاربرد آن در صلح و دوستی توسط «فدریکو مایور»، مدیرکل وقت یونسکو به او اعطا شد. هر چند که این تنها تقدیر یونسکو از زنده یاد شجریان نبود، زمستان سال ۲۰۰۷ هم به پاس ارزش های انسانی و فرهنگی آثار استاد، مدال موتزارت به او اعطا شد. از همین رو، «ادری ازوله»، مدیرکل یونسکو با ارسال پیامی به احمد جلالی، سفیر و نماینده دائم ایران در یونسکو درگذشت زنده یاد شجریان را تسلیت گفت. اودر پیام خود آورده است:
«با اندوه فراوان از درگذشت محمدرضا شجریان آگاه شدم، انسانی که قلب بسیاری را در ایران، فارسی زبانان منطقه و سراسر جهان متاثر ساخت. از طرف یونسکو به شما، خانواده وی و مردم ایران صمیمانه تسلیت می گویم. از دلبستگی تان به ایشان و سنگینی این فقدان آگاهم.
آقای شجریان نه تنها خواننده ای با استعداد و استادی کامل در سبک های موسیقی سنتی ایران بود، بلکه هنر خود را برای دفاع از اهداف بشردوستانه و آموزشی و تربیتی مصروف داشت. در کنار تخصص موسیقایی اش، او با صدای رسا و مصمم، حصارهای جدایی میان افراد، کشورها و فرهنگ ها را درنوردید. بر این اساس بود که پس از اجرای آوازی اشعار عمر خیام در این سازمان، جایزه پیکاسو یونسکو را در سال ۱۹۹۹ دریافت کرد. همچنین در سال ۲۰۰۷، در مراسمی که به افتخار شما، به عنوان رئیس پیشین مجمع عمومی یونسکو و پایان ماموریت ۱۰ ساله نزد این سازمان برگزار شد، مدال موتزارت یونسکو به او اعطا شد.
آقای شجریان طی بیش از ۶ دهه، با فضیلت هنری خود، زیبایی شعر کلاسیک پارسی، از جمله اشعار سعدی، حافظ، مولانا جلال الدین رومی، عطار و عمر خیام را در پرتو تازه ای به نمایش گذاشت. وی این امکان را برای نسل جدید فارسی زبانان در کشورهای مختلف فراهم ساخت تا هویت فرهنگی و میراث مشترک خود را بازیابند، و با این کار، پیوندهای فرهنگی مردمان منطقه را استحکام بخشید.
آقای شجریان در چند سال اخیر شجاعانه با بیماری جنگید و در عین حال پیوند عمیق خود را با مردم ایران نگاه داشت، مردمی که او از آنان الهام می گرفت و برای آنان می خواند. او با آثار خود نشان داد که راه های بسیاری وجود دارد که فرهنگ، با آشکار ساختن آدمیت مشترکمان، ما را به هم نزدیک تر کند. از دیدگاه او، هدف همه هنرها انسانیت است که باید بر جهان حکمفرما باشد. این نگاه، ارتباط تنگاتنگ با رسالت یونسکو دارد که می گوید: سنگر دفاع از صلح را می باید در اندیشه زنان و مردان ساخت.
میراث محمدرضا شجریان در دل ها و اندیشه هایمان زنده خواهد ماند.
لطفا همدردی عمیق ما را پذیرا باشید.»
دیدگاهتان را بنویسید