هنرمندی که به دلیل کرونا از مراسم تجلیلش گذشت!

او ادامه می دهد: خانواده نازنینی دارم اما بیشتر عمرم را در میدان ارگ گذرانده ام. یاد گرفتم چیزی را که آموختم آموزش دهم. افرادی مثل مهران مدیری، فرهاد اصلانی، دانیال حکیمی، علی عمرانی پسران خودم امیر و وحید منوچهری و دیگر عزیرانی که  در کنار هم بودیم  از شاگردانم بودند و کارشان را از رادیو شروع کردند. از اغلب آن‌ها راضی هستم و در جای مناسب خودشان قرار گرفته‌اند.

منوچهری با بیان اینکه در حال حاضر به خاطر بیماری کرونا هر از گاهی به رادیو می‌رود، در این زمینه توضیح می دهد: کار سخت شده است اما دوبلاژ راحت تر است؛ در دوبله هر نفر تنها می‌رود صداگذاری می‌کند و خارج می‌شود اما در رادیو دو استودیو هست که پر رفت‌وآمد هست. به هر حال سختی دارد.

او اضافه می کند:‌ اگر این بیماری نبود قطعا بیشتر فعالیت داشتم و الان فقط کارهای واجب را انجام می‌دهیم. احتمال بیماری هست اما ان شاءالله درست می‌شود و برای جوان‌ها بهتر خواهد شد. زندگی برای جوان‌هاست. این بیماری تمامی مشاغل در تمام دنیا را تحت‌الشعاع قرار داده است.

این گوینده قدیمی درباره جوانانی که وارد حرفه گویندگی می‌شوند هم می گوید:  یک جوان وقتی تمام زندگی‌اش را می‌گذارد و برای کار در رادیو می‌آید باید آتیه‌ای داشته باشد اما الان متاسفانه برای این جوانان آینده‌نگری نمی‌شود اما با تمام این حرف‌ها این جوانانی که می‌مانند بسیار لطف می‌کنند.

منوچهری که چندی پیش در شبکه مستند از او تجلیل شده و از پوستر مستند  ۷۸ سالگی‌اش رونمایی شد، درباره این مستند اظهار می کند: به طور معمول مستندهای اینچنینی را در سالن ابن سینا رونمایی می‌کردند و مراسمی را برگزار می‌کردند اما وقتی به من گفتند، گفتم هر گز این کار را نمی‌کنم، چراکه اگر خدایی نکرده یک نفر بیمار شود، من هرگز خودم را نمی‌بخشم. سالن ابن سینا زیاد سالن بزرگی نیست و سرپوشیده است. خواهش کردم تا رونمایی را کنار بگذارند و اگر قرار است لوحی را لطف کنند به من بدهند، من می‌آیم دفتر مدیر شبکه مستند و در همان جلسه خصوصی مراسم انجام شود که انجام شد. به هر جهت باید ملاحظه کنیم مشخص نیست کرونا تا چه زمانی ادامه داشته باشد.

او می افزاید: آقای توکلی تهیه‌کننده و کارگردان این ‌کار هستند. می‌خواستند برای ساخت مستندها فقط از بچه‌های دوبله استفاده شود اما من در صحبتی که با ایشان و مدیر وقت شبکه مستند داشتم، گفتم که ما از استادان و بزرگانمان و کسانی‌که الفبای کار را با تمام بزرگی شان به ما یاد دادند هیچی نداریم مگر نقل قولی از زبان دیگران که آن هم اگر باشد و اگر گفته باشند. کمتر دیده ام که درباره گذشتگان صحبت شود اما خودم اگر بخواهم صحبت کنم از بزرگان هم صحبت می‌کنم چون به هر حال در کنار مطالعات، الفبای کار را از آن‌ها یاد گرفتم. از بزرگانی مثل نصرت‌الله محتشم، جناب سارنگ خدابیامرز، جناب عزت‌الله خان مقبلی، امیرفضلی و بهمنیار و دیگر بزرگان. آن‌ها با تمام وجودشان کار را به ما یاد دادند و ماهم سعی کردیم آموخته‌هایمان را به بچه‌ها یاد بدهیم. از گذشته چیزی نمانده به جز یک اسم و چند عکس. چیز مکتوب یا فیلمی از آن‌ها نیست و خیلی کم است. من از ایشان خواهش کردم تمام عزیزانی که دست‌اندرکاران هنر هستند درباره‌شان صحبت شود تا برای آیندگان بماند.

منوچهری درباره زمان انتشار مستندش هم گفت: فکر می‌کنم پس از ایام عزاداری این مستند منتشر شود شاید هم در همین زمان. این مستند  هم دوبله و هم رادیو را شامل می‌شود. به خصوص رادیو که من بیشتر دوستش دارم. ان شاءالله مورد توجه عزیزان بیننده که مردم دوست داشتنی و نازنین ما هستند و آنچه داریم از آن‌هاست قرار بگیرد. من در طول این سال‌ها هر چه از مردم دیدم لطف بوده است و این برایم نهایت سعادت‌مندی است.

این هنرمند باسابقه در پایان به جوانان توصیه می کند مطالعه کنند و ادامه می دهد: من معمولا اگر روز بعد کار نداشته باشم تا یک و نیم ـ دو شب مشغول مطالعه هستم. تنها چیزی که به ما خیلی چیزها را می‌دهد و هیچی چیز از ما نمی‌گیرد کتاب است. متاسفانه سرانه مطالعه در کشور ما تاسف بار است. گرانی و خیلی مشکلات دیگر دست به دست هم داده تا این طور شود. بیشتر کتاب‌هایم را دارم تکرار می‌کنم و این تکرار بسیار مفید است. اگر کتاب جدید خوبی هم معرفی شود مطالعه می‌کنم. بهترین کاری که جوان‌ها می‌توانند انجام دهند مطالعه است و مطالعه و مطالعه.