مرتضی غزنوی در سی‌وپنجمین آیین آواز به اجرای آواز و یک ضربی قدیمی می‌پردازد.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، مرتضی غزنوی ساعت ۱۸ سه‌شنبه ۲۵ تیر در سی‌وپنجمین آیین آواز به اجرای آواز و یک ضربی قدیمی می‌پردازد. اجرای این خواننده و مدرس باسابقه آواز شامل مثنوی ابوعطا به همراه تصنیف (کار و عمل) از زنده‌یاد پروانه، ساخته مرحوم ارسلان درگاهی خواهد بود.
در این اجرا آرمان غزنوی (فرزند هنرمند مرتضی غزنوی) با تار صدای پدرش را همراهی می‌کند. همچنین رضا جعفری تمبک‌نواز همراه این گروه خواهد بود.
نشست تخصصی آموزشی «آیین آواز» در ایستگاه سی‌وپنجم خود با عنوان «آوازخوانِ در سکوت» به نکوداشت امیر مداح خواننده و مدرس باسابقه اختصاص دارد.
این نشست به مانند ماه‌های پیشین در فرهنگسرای ارسباران برگزار می‌شود و طی آن ابتدا امیر مداح در برابر پرسش‌های کارشناس‌مجری برنامه قرار می‌گیرد و از زندگی هنری، کارنامه و شیوه‌اش در هنر آواز سخن می‌گوید.
قرار است شهرام صارمی و صادق چراغی دو موسیقی‌دان شناخته‌شده‌ای که از امیر مداح شناخت خوبی دارند درباره او صحبت کنند. همچنین سهیل محمودی شاعر و ترانه‌سرا که سابقه دوستی با امیر مداح دارد نیز قول داده است که در صورت امکان خود را به این نشست برساند و سخنانی را درباره دوست هنرمندش بیان کند. احمد طالبی‌نژاد منتقد مشهور سینما که سابقه فعالیت به عنوان بازیگر تئاتر را در سال‌های دور در کارنامه دارد نیز قرار است از خاطرات مربوط به دوستی و همکاری‌اش با امیر مداح و آوازخوانی وی در نمایش‌هایی که حدود چهار دهه پیش روی صحنه می‌رفت سخن بگوید.
ضمن اینکه دیگر اجرای موسیقایی نشست تیرماه آیین آواز، به آواخوانی خود امیر مداح در دستگاه راست‌پنجگاه اختصاص خواهد داشت. حسن علی‌نژاد نوازنده (از شاگردان زنده‌یاد جلال ذوالفنون) با سازش سه‌تار، صدای مداح را در این اجرا همراهی خواهد کرد.
امیر مداح سال ۱۳۴۱ در قنات‌آباد (نزدیک محله مولوی) شهر تهران زاده شد. اولین نغمه‌های زندگی را نزد پدرش زنده‌یاد حسین مداح (تعزیه‌خوان قدیمی) آموخت و از ۹ سالگی در تعزیه‌ها با پدر همراه شد، معمولاً نقش موافق‌خوان‌های جوان را بر عهده می‌گرفت. امیر مداح سال ۱۳۵۸ به هنر تئاتر روی آورد و نزد رکن‌الدین خسروی به اندوختن دانش و تجربه مشغول شد. در تئاتر به تلفیقی از دو هنر نمایش و موسیقی اندیشید که حاصلش بازی و آوازخوانی هم‌زمان او در چند اجرای صحنه‌ای در آن سال‌ها بود. هرچند که در ادامه، اهتمامش را بر خوانندگی گذاشت و تئاتر را چندان جدی نگرفت. بدین ترتیب به طور جدی به آموختن آواز پرداخت.
مداح سال ۱۳۶۰ مدت کوتاهی را در گروه چاووش نزد نصرالله ناصح‌پور به فراگیری ردیف گذراند. مدتی هم نزد کریم صالح‌عظیمی به آموختن روایت عبدالله‌خان دوامی از ردیف آوازی مشغول شد. سال ۱۳۶۱ در گروه معارف رادیو خواندن اشعار مذهبی و عرفانی را زیر نظر زنده‌یاد حسین صبحدل در پیش گرفت که اجرای آموخته‌هایش تا امروز و پس از کوچ همیشگی استادش نیز ادامه دارد. از امیر مداح آثار فراوانی از جمله چند اثر ارکسترال به آهنگسازی هادی آرزم در آرشیو رادیو و تلویزیون موجود است که هنوز هم پخش می‌شود. وی در سال‌های اخیر عمده وقتش را به تربیت و آموزش هنرجویان آواز اختصاص داده است. دارا بودن لحن و صدای شخصی و دقت در تلفیق شعر و موسیقی و ارائه جمله‌بندی‌های صحیح از مشخصه‌های آواز امیر مداح است که در کنار صدای گرم و پراحساس او همواره تحسین مخاطبان را برانگیخته است. در یک کلام تأکید این خواننده همواره بر اجرای مداوم آواز بوده و البته در این راه چند تصنیف نیز از خود به یادگار گذاشته است. بنابراین او خواننده‌ای است که بیشتر با آوازخوانی شناخته می‌شود تا قطعات ضربی و تصنیف و ترانه. هرچند که از بد حادثه آنچنان که شایسته اوست قدر ندیده و البته همچنان حنجره و صدایش را حفظ کرده و یکی از امیدهای آواز ایرانی در مسیر احیای این هنر گرانسنگ در این چندساله بوده است.
نکوداشت امیر مداح خواننده و مدرس آواز همچنین دارای بخش‌های دیگری است که جزئیات آن در اخبار تکمیلی به اطلاع عموم خواهد رسید. ورود همگان به این نشست آزاد است.
دیدگاهتان را بنویسید