یک تهیهکننده و ناشر قدیمی موسیقی ضمن تشریح تازهترین فعالیتهای موسسه تحت مدیریت خود از شرایط دشوار تولید آثار موسیقایی باکیفیت و رویارویی با پدیده مافیای پخش سخن گفت.
بهرام بحرینی تهیهکننده و از ناشران قدیمی حوزه موسیقی که طی سه دهه اخیر با موسسه «طنین صوت» آثار پرطرفداری در حوزه موسیقی بیکلام از جمله «باران عشق» اثر مرحوم ناصر چشم آذر و آثاری از زندهیاد جواد معروفی را روانه بازار موسیقی کرده در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تشریح تازهترین فعالیتهای این مجموعه گفت: طی سالهای اخیر عمده توجه و فعالیت موسسه ما متمرکز روی آثاری بوده که عمدتا در حوزه موسیقی پاپ قرار نمیگیرد، از این رو شاید خیلی از مخاطبانی که در سالهای اخیر شنونده موسیقی بودهاند با کارهای ما چندان آشنایی نداشته باشند. اما خودم بسیار خوشحالم و افتخار میکنم که طی این مدت توانستهایم آثاری را تولید کنیم که میتواند در آینده نیز حرفهای متفاوتی برای گفتن داشته باشند.
ناشر آثاری چون «حماسه»، «هفتخوان»، «تکسوار عشق» از احمد پژمان، در ادامه افزود: یکی از کارهایی که اخیرا با همراهی فرزندانم گشتاسب و گشسب انجام دادم ساخت موسیقی فیلم مستند «آبی به رنگ آسمان» به کارگردانی امیر رفیعی بود که بچهها واقعا سنگ تمام گذاشتند و بعد از ۱۴۰۰ ساعت ضبط، اثری را برای فیلم تولید کردند که وقتی برای اولین بار در جشنواره سینما حقیقت به نمایش درآمد مخاطبان استقبال خوبی از فیلم به عمل آوردند.
وی ادامه داد: کار دیگری که بازهم همراه با فرزندانم آغاز کردهایم مجموعه آثاری بیکلام است که گروههای ثابتی در آن حضور ندارند در این مسیر ما ماجرا را به گونهای طراحی کردیم که در هر پروژه نوازندگان صاحب ایده و با کیفیت موسیقی کشورمان بتوانند به تفکیک کارهایی را تولید کنند که هرکدام میتواند بهعنوان یک اثر مستقل معرفی شود. در بحث موسیقی کلاسیک نیز کارهایی را انجام دادهایم. تعدادی از هنرمندان صاحب ذوق این عرصه مشغول تولید کارهایی با محوریت سازهایی چون پیانو، کنترباس و سازهای دیگر هستند که به طور حتم آثاری متفاوت و با کیفیت در این حوزه خواهند بود. این در حالی است که همکاری با دو رهبر ارکستر خوب برای تولید چند اثر دیگر نیز جزو فعالیتهای آینده ماست که به زودی جزییات آن اعلام خواهد شد.
پاپ دیگر کار من نیست
این تهیهکننده در پاسخ به این سئوال که چرا مانند سالهای گذشته دیگر تمایلی برای ورود به تولید آثاری در حوزه موسیقی پاپ ندارد، توضیح داد: احساس میکنم وارد شدن به پروسه تولید آثاری در حوزه موسیقی پاپ ولو بی کلام، دیگر کار من نیست. زیرا من علاقهای ندارم که این موسیقی بازاری را، حتی بشنوم. البته که هر موسیقی بتواند روح و دل مخاطب را شاد کند میتواند برای هر شنوندهای قابل احترام باشد. اما من نمیتوانم بگویم که این موسیقی خوب است یا بد؟
چندی پیش در یکی از برنامههای تلویزیونی دیدم که به فلان گروه موسیقی میگفتند: «دستگاه موسیقی بلدی یا نه؟» من این موضوع را قبول ندارم. فقط میدانم موسیقیای باید به مخاطب ارائه شود که کیفیت داشته باشد حتی اگر تولیدکننده آن اطلاعات آکادمیک نداشته باشدوی افزود: حتی من چندی پیش نیز در یکی از برنامههای تلویزیونی دیدم که به فلان گروه موسیقی میگفتند: «دستگاه موسیقی بلدی یا نه؟» که من این موضوع را هم قبول ندارم. من فقط میدانم موسیقیای باید به مخاطب ارائه شود که دارای کیفیت باشد حتی اگر تولیدکننده آن اطلاعات آکادمیک نداشته باشد. اصلا ما چرا باید تا این حد همدیگر را بکوبیم. به همین جهت است که همیشه آرزو میکنم روزی این کوبیدنها در جامعه فرهنگ و هنر تمام شود و همه کمی مهربانتر با هم برخورد داشته باشیم.
بحرینی در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به حضور کمرنگ موسسه «طنین صوت» در فرآیند تولید و بازاریابی محصولات موسیقی ایران همچون سالهای اول فعالیت این شرکت، گفت: من اصلا کمرنگ نیستم. فقط زیاد اهل هیاهو نیستم و فکر میکنم باید کار را درست انجام داد. این را هم بدانید که ما در شرایطی هستیم که زمانی در سیستم فرهنگی کشور توقف داشتیم و این توقف فرهنگی بسیاری از پروژههای موسیقی را فلج کرد. در این مدت با صداها و افراد خاصی کار کردیم که اصلا ماجرای درآمد زایی برایمان در اولویتهای بعدی قرار داشت و هیچگاه دنبال این نبوده و نیستم که بازار موسیقی چه میخواهد تا بر اساس آن کارهایم را انجام دهم.
وی به فرآیند تولید آلبوم «دنیای کارتونها» و کمتوجهی برخی از سیاستگزاران حوزه پخش به این پروژه اشاره کرد و گفت: آلبوم «دنیای کارتونها» یکی از پرزحمتترین و سختترین پروژههایی بود که طی سالهای اخیر آن را به سرانجام رساندیم. این آلبوم جزو معدود آثاری است که در یک سبک کاملا متفاوت پیش روی مخاطبان قرار گرفته است. ما با تولید این اثر میخواستیم بگوییم که موسیقی کودک، اصلا ساده نبوده و نمیتواند جای پای سادهای برای ورود حرفهای به دنیای موسیقی باشد. اما صد حیف که برای توزیع مناسب آلبوم با پدیدهای به نام مافیای پخش مواجه شدیم و برخی از دوستان قدیمی مونوپلهایی ایجاد کردند که به هیچ عنوان اجازه ندادند این پروژه درست به دست مخاطبان برسد.
این تهیهکننده موسیقی ادامه داد: من به جرئت میتوانم بگویم از فروشگاههای شهر کتاب گرفته تا فروشگاههای دیگر در تسخیر این مافیای پخش قرار دارند که رفتار بسیار غیردوستانه و ضد فرهنگی دارند. این اصلا شکل درستی ندارد که همین دوستان به فروشگاهها بگویند که اگر شما از شخص دیگری کار خریداری کنید، ما به شما محصولی را نمیدهیم. اینها کارهای بسیار ناپسندی است که من حاضرم با تکتک دوستان رو در و بنشینم و درباره مسائل مختلف مناظره کنم. من انرژی بسیاری از دوستان حاضر در نظام اقتصادی موسیقی ایران را تمجید میکنم اما اگر قرار باشد این حضور و برداشت اقتصادی از مافیا شکل پیدا کند، قطعا کار خوبی نیست.
با ممیزی قاطعانه، وضع موسیقی بهتر بود
بحرینی اضافه کرد: بنده در بدترین دوران موسیقی به عنوان پنجمین شرکت ثبت شده فعال حوزه موسیقی حضور داشتم، زمانی که خیلیها حضور نداشتند، اما امروزه تبدیل به پدیدههایی قدرتمندی شدند که گاهی رفتارهای ناشایستی را هم انجام میدهند. اما این دوستان بدانند که من هیچگاه از آنها خواهش نمیکنم ولی کارم مبارزه است پس همه را به مبارزه فرا میخوانم.
وی تصریح کرد: من امروز باید به این نکته اشاره کنم در دورهای که ممیزی ارشاد خیلی قاطعانهتر از حالا بود وضع موسیقی بهتر بود اما الان که فضا کمی بازتر شده ممیزی، موسیقی را به سمت دیگری برده و سلیقه مردم را تحت تاثیر قرار داده است. ما زمانی آثاری چون «پاییز طلایی» فریبرز لاچینی، «باران عشق» ناصرچشم آذر و «از کرخه تا راین» مجید انتظامی را داشتیم. اما الان چیزهایی را میشنونیم که بسیاری از آنها ملودیهای تکراری هزار باره است که نه اشعارش را میدانیم و نه میدانیم قرار است ما را به کدام سمت و سوی فکری هدایت کند
دیدگاهتان را بنویسید