کتاب «ترانه‌های تیمورتاش؛ زندگی و زمانه ایرج تیمورتاش» نوشته امید ایران‌مهر، سه دهه پس از درگذشت این هنرمند، منتشر شد.
به گزارش ایسنا، این کتاب که درباره ایرج تیمورتاش، ترانه‌سراست در ۱۸۴ صفحه با شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۳۶هزار تومان در انتشارت خط و طرح عرضه شده است.
در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: این انتشارات از یک سال قبل، فعالیت فرهنگی خود را با رویکرد تلاش برای معرفی چهره‌های مؤثر اما مهجور تاریخ فرهنگ و هنر ایران آغاز کرده است. کتاب «ترانه‌های تیمورتاش» نخستین کتاب از مجموعه «جدال با فراموشی» است که به قلم امید ایران‌مهر – روزنامه‌نگار و پژوهشگر حوزه تاریخ – به رشته تحریر درآمده است.
نویسنده کتاب، با رجوع به آرشیوهای شخصی و ملی موسیقی و مطبوعات دهه‌های سی و چهل، و همچنین گفت‌وگوهای متعدد با خانواده، دوستان و شاگردان ایرج تیمورتاش تصویری نسبتاً کامل از زندگی ایرج تیمورتاش ارائه کرده که مخاطب را برای نخستین‌بار با این چهره مهجور تاریخ موسیقی آشنا می‌کند.
این کتاب، افزون بر زندگینامه روایی ایرج تیمورتاش – معلم، روزنامه‌نگار و ترانه‌سرای پرکار رادیو در دهه‌های سی و چهل -، در برگیرنده عکس‌هایی از ادوار مختلف دوران حیات این هنرمند مهجور، متن ترانه‌ها و تصنیف‌های او و همچنین بریده‌هایی از نشریات منتشرشده به سردبیری ایرج تیمورتاش است.
چنان‌که در این کتاب روایت می‌شود، ایرج تیمورتاش نه‌فقط یک روزنامه‌نگار موفق و یک معلم شناخته‌شده فیزیک و شیمی بلکه در زمره ترانه‌سرایان پرکار رادیو در دهه‌های سی و چهل بوده که با بسیاری از آهنگساران و خوانندگان مشهور آن دوران همکاری‌های هنری داشته است.
نویسنده کتاب در یادداشت آغازینش با عنوان «آشنایی‌زدایی از یک شهرت؛ کدام تیمورتاش؟» می‌نویسد: «هنوز هم که هنوز است شنیدنِ نامِ تیمورتاش همه را به یاد عبدالحسین تیمورتاش وزیر دربارِ پهلوی اول می‌اندازد. حدود هشت دهه از قتل تیمورتاش در زندانِ قصر می‌گذرد. در این هشت دهه «تیمورتاش»های دیگری هم در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی و هنری ظهور کرده‌اند اما هرگز نتوانسته‌اند نامی هم‌پای «عبدالحسین» به دست بیاورند. این در درجه نخست از اهمیتِ جایگاه و تأثیر «عبدالحسین تیمورتاش» حکایت دارد اما به معنای بی‌اهمیتی سایرین نیست. ایرج هم یک تیمورتاش بود و این تیمورتاش بودن او را در سایه شهرت عموی بزرگش نگه داشت، اما او در حوزه فعالیت‌های خود آثار ماندگاری خلق کرده است. ترانه‌سرایی است که کمتر از او شنیده‌ایم، در جوانی از هموندان انجمن ادبی ایران بود که بزرگان شعر و ادبیات معاصر در آن گردهم می‌آمدند، در جوانی روزنامه‌نگاری را تجربه کرد و همزمان ترانه‌سرای رادیو شد و با بسیاری از خوانندگان مشهور عصر خود همکاری کرد. همکاری مؤثری که آثار ماندگاری را به تاریخ موسیقی ایران هدیه کرده است. تمام عمر معلم بود و بسیاری از نوجوانانی که در فاصله‌ی سال‌های ۱۳۲۵ تا ۱۳۵۹ درس فیزیک و شیمی خوانده‌اند شاگردان او بوده‌اند. ایرج تیمورتاش بیش از هرچیز خود را معلم می‌دانست و عاقبت، وقتی راه تدریس به رویش بسته شد، در تنهایی تکید و در کنج عزلت جان سپرد. حدود شش دهه زندگی کرد و بیش از سه دهه از مرگش می‌گذرد اما با آن‌همه تلاش، با آن حجم خواندن و نوشتن، این سرنوشت تلخ او بود که همواره در سایه‌ی نام‌های دیگر زندگی کند. «ترانه‌های تیمورتاش» تلاشی برای بازیابی و بازشناسی ترانه‌سرایی است که در طول عمر کوتاهش بیش از آنچه در کتاب‌ها و سایر مکتوبات در دسترس ما از او یاد می‌شود، آثار ماندگار در زمینه موسیقی ایران تولید کرد. آثاری که در ماندگاری‌شان همین بس که بعد از نیم‌قرن، هنوز هم بازخوانی‌شان خوانندگان را به وسوسه می‌اندازد. ایرج تیمورتاش، «تیمورتاش» دیگری است. یک تیمورتاش که این‌بار دور از تصورهای همیشگی ما، قرار است از سایه شهرتِ دیگران به درآید و به تنهایی بر صحنه تاریخ فرهنگ و هنر بایستد».
دیدگاهتان را بنویسید