ایلنا نوشت: نادر مشایخی میگوید شدیدا لذت میبرم وقتی میبینم یک نفر عاشق جواد یساری است. هر چند من با آن حال نمیکنم. من موسیقی را جور دیگری میشنوم ولی نمیتوانم این اجازه را به خودم بدهم که به آدم دیگری که یک موسیقی دیگر را دوست دارد و اصلا موسیقی را این گونه نمیبیند، بگویم داری اشتباه میکنی.
«بریکلاژ ۹۷» (Bricolage ۹۷) عنوان اثری است از نادر مشایخی به عنوان آهنگساز که در افتتاحیه نو- ایناسپِیس اجرا شد و در ادامه مشایخی به گفتوگو در مورد آن پرداخت. بخشی از این گفتوگو را مرور میکنیم.
شما میخواهید از فرم به محتوا برسید و فرم برایتان بر محتوا ارجح است؟
اصلا، محتوا برای من هیچ مفهومی ندارد. اصلا اعتقاد ندارم که موسیقی محتوا دارد این محتوا را منم که درست میکنم، منِ شنونده. حتی در مورد موسیقی کلاسیک. میتوانیم در این مورد صحبت کنیم که محتوا از لحاظ اجتماعی چیست؟ و ببینیم که خیلی بسیط است. به خصوص در دوره کلاسیک خیلی بسیط است. یعنی اصلا نمیتوانم بگویم محتوای این موسیقی مشخص است. هیچ کدام از کارهای موتسارت به هیچ عنوان محتوای مشخصی ندارد ولی متریالش مشخص است. آنچه در موسیقی مشخص است متریال است و هیچ چیز دیگری نیست. یعنی اعتقاد من این است که ما اصلا از اول به بیراهه رفتهایم. در قرن نوزدهم بدبختانه این اتفاق افتاد که بند کردند به محتوا و شروع کردند چیزهای عجیب و غریبی در مورد موسیقی گفتن که اصلا هرچه میخوانی متوجه نمیشوی اینها چیست؟ و با خود میگویید من اصلا چیز دیگری میفهمم، برای اینکه در زمان دیگری زندگی میکنم بنابراین اگر به محتوایی هم فکر کنم دائم در حال تغییر است و فردا یک چیز دیگر میشود و پسفردا یک چیز دیگر. دائم تغییر میکند چون من تغییر میکنم. میدانید؟
و دوم اینکه مثلا من موسیقی کلاسیک گوش میدهم. حال آدمی عادی اصلا به این جور چیزها علاقه ندارد و موسیقیهایی را گوش میدهد که عوام گوش میدهند و از نظر من موسیقیای که او گوش میدهد پیش پا افتاده است. ولی شما میگویید شنیدن است که مهم است یعنی آن دریافتی که او از آن آهنگ پیش پا افتاده میکند میتواند از نظر خودش موسیقی باشد و من میتوانم این را بپذیرم که او آن را موسیقی بداند؟
بله همین گونه است. خوب یا بد این گونه است و من به این موضوع معتقدم و شدیدا لذت میبرم وقتی میبینم یک نفر عاشق جواد یساری است. هر چند من با آن حال نمیکنم یا اگر میبینم بچه خودم رپ گوش میدهد و حال میکند یا دوستان جوان رپ گوش میدهند واقعا از صمیم قلب لذت میبرم. وقتی میبینم چقدر به موسیقیای که دوست دارد علاقهمند است و چقدر در زندگیاش تاثیر گذاشته است و هیچ گونه مخالفتی نمیتوانم بکنم. من موسیقی را جور دیگری میشنوم ولی نمیتوانم این اجازه را به خودم بدهم که به آدم دیگری که یک موسیقی دیگر را دوست دارد و اصلا موسیقی را این گونه نمیبیند بگویم داری اشتباه میکنی. واقعا این کار را نمیکنم. این کار خیلی اشتباهی است که در ایران انجام میشود و به عنوان مثال اساتید بزرگ بند میکنند به موسیقی رپ، آقا چه کار داری؟! تو اصلا این کاره نیستی! تو اصلا نمیدانی جریان رپ چیست! مثل اینکه به من بگویند بیا بنشین در هیئت داوری و بگو این رپ بهتر است یا آن. کار من نیست. میدانید؟! کار کسی است که به قضیه وارد است. من در این زمینه چیزهای عجیب و غریب زیاد شنیدهام. چیزهایی از اساتید عظیمالشان همین جا شنیدهام که در دوران هیلتر راجع به موسیقی میگفتند.
۲۴۱۲۴۱
دیدگاهتان را بنویسید