«مردن فقط فیزیکی نیست و من هم اگر کار نکنم واقعاً میمیرم. تمام سعیام را میکنم تا اتفاقات خوب بیفتد. صبر ایوب دارم و امیدوارم بتوانم با همکاری دوستان دوباره روی صحنه برگردم.» اینها را فرشید اعرابی در گفتوگویی که چهار سال پیش با «موسیقی ما» داشت به زبان آورد و یک سال و نیم بعد هم توانست بعد از پنج سال ممنوعالفعالیتی روی صحنه برود.
حالا این هنرمند انرژی خود را روی تولید پنجمین آلبومش گذاشته است. او سال گذشته آلبوم «مرگ خاموش» را منتشر کرد که با استقبال بسیار خوبی هم روبهرو شد اما نتوانست کنسرتی برای آن برگزار کند. در واقع خرداد ۹۵ بود که بعد از پنج سال توانست مخاطبانش را از نزدیک ببیند و بعد هم زمستان همان سال آخرین کنسرتش تا امروز را روی صحنه برد. میگوید: «بعد از آلبوم «مرگ خاموش» به شکل فعالی جلو آمدم و موزیکویدئو هم منتشر کردم. در حال برنامهریزی برای اجرا هم بودیم اما اتفاقها خوب پیش نرفت و انگیزهام فروکش کرد.»
اعرابی که این روزها مشغول تولید آلبوم جدید خود است، مثل همیشه علاوه بر خوانندگی، آهنگسازی، تنظیم و نوازندگی گیتار الکتریک را انجام داده و درباره آن میگوید: «عباس روشنزاده، ترانهسرای چهار آلبوم قبلیام، این بار نیز در بخش کلام همراهم بوده و بیشتر اشعار آلبوم توسط او سروده شده است. البته حتماً از اشعار کلاسیک هم استفاده خواهم کرد. همانند آلبوم پیشین یک قطعه تلفیقی هم با علی مومنیان خواهم داشت که میخواستیم آن را در ماه مهر منتشر کنیم اما فکر کردیم بهتر است در همان پکیج آلبوم منتشر شود.»
فرشید اعرابی تا کنون چهار آلبوم رسمی به نامهای «پنهان»، «سکوت راوی»، «به رنگ شب» و «مرگ خاموش» منتشر و در گفتوگو با موسیقی ما عنوان کرده بود آلبوم «به رنگ شب» در دوره خود، جزء بهترین آلبومها بود و پروداکشنی قوی داشت و در آلبوم «مرگ خاموش» هم به مرز پختگی رسیده است. حالا میگوید ژانرش در آلبوم جدید همان متال و هاردراک خواهد بود و ادامه میدهد: «اصولاً فرم آثار من در آلبومهایم یک تیپ است و فقط فضا کمی تغییر خواهد کرد که اثر تکراری نباشد. ضبط آن هم با بچههای گروه شکل خواهد گرفت. در حال حاضر بیش از نیمی از قطعات ساخته شدهاند و تلاش میکنم کار آن را امسال به پایان برسانم.»
اعرابی که در این سالها با فاصلههای چهار، پنج ساله آلبومهایش را منتشر کرده بود، حالا این فاصله را کوتاهتر کرده و میگوید: «واقعاً هیچ تعمدی در این فاصله زمانی برای انتشار آثارم نیست. من کارهای زیادی میسازم ولی بعد از مدتی به نظرم جالب نمیآید و آن را کنار میگذارم. در واقع طولانی شدن پروسه به این دلیل است که کار حساب شده باشد و حرفی برای گفتن داشته باشم. نمیخواهم خودم را تکرار کنم وگرنه میتوانستم سالی سه آلبوم منتشر کنم. از طرفی هم سبک موسیقی ما تکنیکی است و خودمحوری حاکم است و باید بر اساس توانایی ساز زدن و تکنیکات آهنگ بسازی. ریفها باید به روز، ملودیها جدید و با موسیقی روز دنیا همخوانی داشته باشند. همه این کارها را انجام می دهم که بتوانم یک اثر خوب و شایسته را به گوش مخاطبان برسانم چراکه هنرمندان رسالت بزرگی دارند.»
با توجه به اشعار آلبوم «مرگ خاموش» به نظر میرسید کسی که سالها زندگیاش را پای موسیقیاش گذاشته، الان میتواند کمی از شرایط حال حاضر کلافه باشد. کسی که با اجرا در برج میلاد، اوج کاریاش را تجربه کرده بود و درست بعد از آن اتفاق پنج سال ممنوعالکار شد! پنج سالی که میتوانست در آن تلافی سالهای گذشته را دربیاورد. میگوید به هر حال هر هنرمند یک پیک فعالیت دارد و اگر آن را از دست بدهد، باقی آن میشود تکرار و تکرار. خب مگر چقدر توان داری؟
این اتفاقها تأثیر زیادی روی این هنرمند گذاشته و میگوید: «تصمیم نداشتم کار کنم. فضا و حال جامعه خوب نیست و این اتفاقها روی ما هم تأثیر گذاشته است، من هم آن انرژی لازم برای کار کردن را ندارم و چشمانداز خاصی نمیبینم. دیگر آن شور و اشتیاق ۱۵ سال پیش وجود ندارد چون شرایط جامعه باعث شده پتانسیل آدمها کاسته شود. اما به هر حال این آلبوم هم میتواند برای خودش یک پویایی ایجاد کند.»
به دلیل همین اتفاقها هم هست که اعرابی این روزها خیلی به کنسرت فکر نمیکند و انرژیاش را بیشتر روی تولید گذاشته است.
دیدگاهتان را بنویسید