سال قبل همین روز‌ها بود که برای کنسرت «فرشید اعرابی»، تی‌تر «هجوم متال باز‌ها به میلاد» را انتخاب کردم. کنسرتی که قرار بود در آن اعرابی برنامه‌اش را به دوستد اران راک و متال تقدیم کند و عطش دوستداران این موسیقی خاص را بر طرف نماید. در روز برنامه هم هم اتفاقات جالب توجهی افتاد. استقبال به قدری بالا بود که هیچ کس نمی‌توانست پیش بینی کند و همین باعث شد گمانه زنی برای تمدید این برنامه لحظه به لحظه پر رنگ‌تر شود. ولی همه چیز جوری پیش رفت که بعد از آن برنامه پر شور و خاص، تا به امروز هیچ خبر و گفتگویی از این خواننده در رسانه‌ها منتشر نشود تا تنور شایعات و اخبار ضد و نقیض داغ شود. سراغ فرشید اعرابی رفتیم و در مورد این یک سال و اندی سکوت‌اش پرسیدیم. سکوتی که رفته رفته دارد نگران کننده می‌شود. …
- شایعه ممنوع الکاری بودن شما بعد از اجرای بزرگ و پرطرفدار سال قبل دهان به دهان پیچید و کم کا بودن شما در این یک سال هم باعث شد این شایعه قوت بگیرد. در طول این یک سال حتی یک خبر از شما در رسانه‌ها منتشر نشد و نگرانی طرفدارانتان را در پی داشت. در این یک سال کجا بودید؟
نه ممنوع الکار نبوده و نیستم و فقط در حال جمع آوری آلبوم جدیدم هستم. خودم تصمیم گرفتم که در سکوت کامل خبری فعالیت‌های موسیقی‌ام را پیش ببرم و چیزی هم که هست شخصیت‌ام طوری نیست که دنبال این قبیل خبر سازی‌ها و ماجراهای رسانه‌ای باشم.
- اما این کم کاری در این دوره که به نوعی بهترین دوره کاری شماست باعث ریزش مخاطبانتان نمی‌شود؟
همیشه ترجیه‌ام بر این بوده که در فرصت‌های مناسب برنامه اجرا کنم و کیفیت کار از کمیت برایم مهم‌تر بوده. هر چند من این روز‌ها واقعا پر کار هم هستم و همه وقتم را صرف تولید آلبوم سوم‌ام کرده‌ام.
- به جز آلبوم، دغدغه دیگری هم بوده که روی آن این روز‌ها متمرکز باشید؟
بله تدریس و ساختن موسیقی تئا‌تر هم از جمله فعالیت‌های این اواخر من بوده.
- کنسرت سال قبل شما در برج میلاد به قدری مورد توجه مخاطبان عشق راک و «هوی متال» قرار گرفت که پیش بینی می‌شد در طول سال اجراهای بسیاری از شما را شاهد باشیم. ولی نتیجه‌اش یک سال سکوت مطلق بود و دوری از رسانه‌ها. این روند تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
در اجرای برنامه سال قبل ارشاد واقعا همکاری بسیار خوب و قابل توجهی با ما داشت. واقعا همه جوره به ما کمک کردند تا برنامه‌مان بدون هیچ مشکلی اجرایی شود. ولی واقعیت این است که کنسرت گذاشتن در ایران خیلی سخت شده و هزینه‌ها به طرز سرسام آوری بالا رفته. طوری که باید قید خیلی چیز‌ها را برای برگزاری یک برنامه زد. هر چقدر هم که ارشاد برای برگزار شدن برنامه‌ها همکاری می‌کند، بیرون از ارشاد ماجراهایی پیش می‌آید که کلا دلسردت می‌کند و دیگر انگیزه‌ای برایت باقی نمی‌گذارد. تو با یک انرژی بالایی شروع می‌کنی ولی به مرور به قدری انرژی‌ات تحلیل می‌رود که پشیمان می‌شود و دیگر انگیزه‌ای برای ادامه نداری.
- سبکی که به وضوح در اثار شما به گوش می‌رسد، یک هوی متال ایرانیزه شده مدرن است با المان‌ها و رد پاهایی از موسیقی ایرانی. با توجه به محدودیت‌هایی که برای این قبیل موسیقی‌های خاص در کشور هست، فکر نمی‌کنید اصرار برای فعالیت در این سبک در آینده هم همین کم کاری‌ها و دور بودن‌ها را برای شما داشته باشد؟
من برای پر کار بودن اصراری ندارم و سبک‌ام این است. مدل کاری‌ام مدل سنگینی است. استفاده از شعرهای کلاسیک و پر معنی و موسیقی‌ای که رنگ و بوی خودش را دارد. شلنگ تخته نمی‌اندازم در کارم. ارشاد هم تا حد زیادی این سبک و مدل را پذیرفته و از دید آن‌ها هم موجه شده. مراحل تولید و اعطای مجوز‌اش طول می‌کشد ولی به هر حال مسیر و مخاطب‌اش را پیدا کرده. پس در یک چنین شرایطی قبول کنید که من نمی‌توانم از این شاخه به آن شاخه بپرم و تغییر کنم. چرا؟ فقط به خاطر اجراهای بیشتر و حضوری پر رنگ‌تر؟ من اصلا موافق نیستم.
- یعنی شما کم کاری و تداوم این روند را به دوری طولانی مدت از مخاطب و دنیای موسیقی ترجیح می‌دهید؟
بله چرا که نه. این رویه من و سیاست کاری‌ام است. باید حرفی برای گفتن داشته باشی و الا دلیلی برای حضور ممتد و بی‌تاثیر نمی‌بینم.
- این اواخر موسیقی داخلی را پیگیری می‌کنید؟ کار یا آلبومی بوده که دوستش داشته باشید؟
موسیقی پاپ را اصلا پی نمی‌گیرم و اصلا گوش نمی‌دهم. ولی استعدادهای خوب و قوی‌ای در موسیقی زیرزمینیمان پرورش پیدا کرده‌اند و این بسیار امیدوار کننده است. استعدادهای باهوشی که همین طور در حال اوج گرفتن‌اند و با رعایت همه موازین و عرف جامعه، توانسته‌اند خودی نشان دهند. سطح کا‌ها در موسیقی زیرزمینی بالا آمده و به نظرم اتفاقات خوبی در موسیقی در حال افتادن است.
- گروه یا فرد خاصی هم هست که موسیقی و آثار شما را نزدیک به آن‌ها دانست؟
ببین من کار خوب را گوش می‌دهم و دوستش دارم و از آن تاثیر پذیری برای کارهای خودم دارم. این اثر خوب می‌تواند موسیقی سنتی یا فولکوریک و حتی موسیقی ایرانی باشد. اما در کل در ایران «فرهاد» را بسیار دوست دارم. زنده یاد بابک بیات هم جزو انتخاب‌های من‌اند.
- آلبوم جدید چه خبر؟ نتیجه این یک سال کار چه زمانی قرار است دیده و شنیده شود؟
آلبوم سوم من در آخرین مراحل اخذ مجوز است و «به رنگ شب» نام دارد. این آلبوم شامل ده قطعه با کلام است که ترانه سرای ۷ قطعه آن «عباس روشن‌زاده» است و شعر سه قطعه دیگر هم از مولاناست. آهنگسازی و تنظیم آلبوم هم بر عهده خودم بوده و نوازنده‌هایی چون نیما نواپور و آرش مقدم هم در ان حضور دارند. امیدوارم این آلبوم بی‌هیچ مشکلی مراحل اخذ مجوز‌اش را سپری کند و برنامه ریزیمان این است که تابستان امسال آنرا در اختیار دوستدارانمان قرار دهیم.
- و کنسرت بعدیتان هم بعد از انتشار آلبوم خواهد بود؟
باید ببینیم چه اتفاقی برای آلبوم می‌افتد و چقدر واکنش‌زا خواهیم بود. در صورت مساعد بودن اوضاع، قطعا به کنسرت هم فکر می‌کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید