در دهمین سالی که جامعه فرهنگ و هنر در فراغ زندهیاد ناصر عبداللهی به سر میبرند، یازدهم دیماه فرصتی دست داد تا اهالی فرهنگ و هنر هرمزگان به بهانه سالروز تولد ناصریا گرد هم آیند و به تجدید خاطرات روی صحنه رفتن و همکاریهای مشترکشان با زندهیاد عبداللهی بپردازند.
تعدادی از فعالین فرهنگ و هنر هرمزگان در گفتوگو با ایسنا، در خصوص جایگاه زندهیاد ناصر عبداللهی در موسیقی کشور و استان و بیان خاطراتشان با وی سخن گفتند.
نبود ناصریا ضایعهای بزرگ برای موسیقی استان هرمزگان و کشور است
رئیس انجمن موسیقی استان هرمزگان گفت: عدم حضور زندهیاد عبداللهی ضایعهای بزرگ برای موسیقی استان هرمزگان و کشور است، هرچند که آثار و برکات و مسیری که او باز کرد و عزتنفسی که به سایر هنرمندان هرمزگان در حوزههای مختلف داد، همچنان باقی است.
کیانوش جهانبخش افزود: نمیشود یک ستاره، چراغ راه و کسی را که رنسانس معرفی موسیقی هرمزگان به کشور را ایجاد کرده از دست بدهیم و دچار خلأ نشویم.
وی ادامه داد: بابی را که ناصریا مقابل موسیقی استان باز کرد برای تمام هنر دوستان بهویژه خانواده بزرگ موسیقی بسیار ملموس است.
جهانبخش بابیان اینکه علاوه بر وجهه موسیقیایی زندهیاد عبداللهی، اخلاقمداری و مردمداری او وجه قالب شخصیتش بود، اضافه کرد: آن چیزی که ناصریا را ماندگار کرده وجهه شخصیتی و اجتماعی اوست و همین اخلاق و مردمداری کمک بزرگی به دیدن شدن هنرش کرده است.
زندهیاد عبداللهی پایه موسیقی هرمزگان بود
خواننده پیشکسوت هرمزگانی و عضو گروه “مامبو لیما” در گفتوگو با ایسنا، عنوان کرد: ناصریا در سبک کار خود یک استاد و هنرمند بزرگ و بااخلاق بود که نبودش نهتنها در موسیقی بلکه در همه عرصههای هنر احساس میشود.
حسین قدسی نژاد با اشاره به اینکه زندهیاد عبداللهی پایه موسیقی بندر بود، خاطرنشان کرد: هر جا صدایی شبیه به ناصریا میشنویم یادش میکنیم و هیچگاه خاطرهاش از یادها بیرون نمیرود.
وی ناصریا را یک اسطوره در موسیقی و مردی بزرگ دانست و افزود: از دوران آماتوری زندهیاد عبداللهی که باهم رفتوآمد داشتیم، تمرین و اجرا میکردیم، خاطرات بسیاری دارم و همه آن لحظات برایم خاطراتی فراموشنشدنیاند.
قدسی نژاد بابیان اینکه ناصریا حیف بود و وقت رفتنش نبود، اضافه کرد: اگر امروز حضور زندهیاد عبداللهی را داشتیم، شاید شرایط موسیقیمان در هرمزگان و کشور متفاوت بود.
ناصریا نهتنها ماندگار شد، بلکه راه پیشرفت را برای چندین نسل باز کرد
یک نوازنده عود در گفتوگو با ایسنا، بیان کرد: بر کسی پوشیده نیست که زندهیاد عبداللهی جزء مفاخر و اسطورههای موسیقی ایران است و نبود او در موسیقی استان و کشور احساس میشود.
مرتضی کریمی با اشاره به اینکه ناصریا از کسانی بود که راه را برای خیلی از هنرمندان و جوانانی که در عرصه موسیقی فعالیت میکنند هموار کرد، تصریح کرد: در هر دوره هنرمندانی هستند که میآیند کارهایی را انجام میدهند و با پایان فعالیت هنریشان تمام میشوند، اما زندهیاد عبداللهی از آن دسته افرادی بود که آمد و نهتنها ماندگار شد، بلکه راه پیشرفت را برای چندین نسل باز کرد.
وی خاطرنشان کرد: در سایه تجربیات ارزندهای که ناصریا برای موسیقی استان به یادگار گذاشت، هنرمندان دیگری آمدند و راه او را ادامه دادند و معرف موسیقی استان در کشور بودند.
کریمی در بیان خاطرهای از اجرای مشترکش با زندهیاد عبداللهی، گفت: هرچند تمام اجراهایی که با ناصریا داشتم برای من خاطراتی فراموشنشدنی هستند، اما در اجرایی که سال ۸۲ در سالن برج میلاد تهران داشتیم، به بنده گفت که از تو خیلی تعریف کردهام، میدانم شایسته این تعریف هستی و امیدوارم اجرای خوبی داشته باشی که در حین اجرای قطعه “عاشق بودم به نگاهت” خطاب به بنده گفت: “قربان پنجههای طلاییات”
این نوازنده عود ادامه داد: شاید در آن زمان متوجه اهمیت و پیامد این جمله نشدم، اما بعدها و پس از انتشار فیلم کنسرت هر جای استان و ایران که میرفتم و میروم هنوز همه میگویند ببین چقدر ناصریا از اجرای تو راضی بود که چنین تعریفی در حین اجرایت کرد.
وی با بیان اینکه بعدها فهمیدم آن جمله و حمایت زندهیاد عبداللهی در آن کنسرت چه تأثیری در روند رشد کاری بنده گذاشته است، افزود: حمایت پیشکسوتان و هنرمندان بزرگ از هنرمندان نوپا درروند رشدشان بسیار تأثیرگذار است.
زندهیاد عبداللهی پدر موسیقی هرمزگان است
یک خواننده و آهنگساز هرمزگانی در گفتوگو با ایسنا، عنوان کرد: جای خالی زندهیاد عبداللهی نهتنها در استان بلکه در کشور حس میشود.
محمود راهبر اضافه کرد: بنده همیشه روی ناصریا بهعنوان پدر موسیقی استان حساب میکردم و معتقدم اگر امروز حضور او را داشتیم، قطعاً میتوانستیم از تمامی رهنمودها و تجربههایش استفاده کنیم.
وی بهترین و ماندگارترین خاطره موسیقیایی زندگیاش را اجرای قطعهای برای ایران و به نام “همدلی” دانست و گفت: این افتخار را داشتم که در کنار هنرمندانی چون زندهیاد عبداللهی، رضا صادقی، غلامرضا صنعتگر و اسحق احمدی این قطعه را اجرا کردیم و بهعنوان یادگار تا پایان عمر همراه من خواهد بود.
ناصریا معرف چهره تازهای از هرمزگانیها بود
یک منتقد و پژوهشگر موسیقی در گفتوگو با ایسنا، تصریح کرد: هر هنرمندی که مدتی آثاری را ارائه میدهد وقتی به هر دلیلی فعالیت هنریاش قطع میشود فقدانش حس خواهد شد.
مرتضی صفا در ادامه افزود: با توجه به اینکه از برنامههای زندهیاد عبداللهی خبر داشتم و میدانستم چه ایدههایی برای آینده موسیقی هرمزگان دارد بهشخصه خیلی کمبودش را در موسیقی هرمزگان حس میکنم.
وی با بیان اینکه ناصریا را صرفاً یک خواننده پاپ نمیدانم، بیان کرد: زندهیاد عبداللهی یک وزنه فرهنگی برای هرمزگان بود که متأسفانه خیلی زود و زمانی او را از دست دادیم که شاید میتوانست بهترین بازدهی را برای استان هرمزگان داشته باشد.
صفا در خصوص میزان نقش ناصریا در معرفی موسیقی هرمزگان به مردم کشورمان اضافه کرد: هرکس بهاندازه خود نقش داشته است و پیش از زندهیاد عبداللهی شاید اولین کسانی که موسیقی هرمزگان را معرفی کردند گروه لیوا و شادروان علیخان حبیبزاده، ناصریا و بعد از آنها زندهیاد منصفی (سالها پس از مرگش) بودند، اما اینکه چه میزان موفق بودهاند را باید بگذاریم به قضاوت مخاطبها و ماندگاری آثار این هنرمندان.
این منتقد و پژوهشگر موسیقی بابیان اینکه ناصریا علاوه بر معرفی موسیقی استان هرمزگان، معرف چهره تازهای از هرمزگانیها بود، ابراز کرد: درگذشته وقتی در رسانههایمان صحبت از هرمزگانیها میشد، چهرهای مخدوش با ظاهری نازیبا و سادهلوح ارائه میشد، اما زندهیاد عبداللهی این دیدگاه را از بین برد.
زندهیاد عبداللهی در یاد و خاطره تمام مردم ایران خواهد ماند
یک نوازنده تومبا در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به اینکه نبود زندهیاد عبداللهی واقعاً احساس میشود، اظهار کرد: ناصریا یک اسطوره ماندگار بوده و هست و در یاد و خاطره تمام مردم ایران خواهد ماند.
ناصر رحیمی در بیان خاطرهای از زندهیاد عبداللهی، بیان کرد: در اولین اجرای مشترکی که با ناصریا در لونا پارک بندرعباس داشتم، وقتی در حال سلونوازی بودم، گفت “نام آقای رحیمی را شنیده بودم، اما تابهحال اجرایش را نشنیده بودم و فکر نمیکردم آنقدر خوب بنوازد” و این انگیزهای شد تا کارم را خیلی جدیتر دنبال کرده و پیشرفت کنم.
گزارش از: لیدا رضایی، خبرنگار ایسنا، منطقه خلیجفارس
دیدگاهتان را بنویسید