کیخسرو پورناظری درباره دلیل دوری سه ساله اش از اجرای صحنه ای می گوید: «نبودنم علت خاصی نداشت. بچه ها مشغول اجرا خارج از کشور بودند و چون جمع مان جمع نبود این وقفه ایجاد شد. حالا سهراب و تهمورس ایران هستند و تصمیم گرفتیم کنسرتی در تالار وحدت داشته باشیم.»سمانه فراهانی: خانه ای ویلایی و دو طبقه در خیابانی سوت و کور و دور از هیاهوی شهر مکان تمرین پورناظری ها شده. درب ورود به حیاطی سر سبز گشوده می شود که دیوار آن پر از بوته های یاس و تاک است. گوشه حیاط حوضی کوچک و آبی رنگ جای گرفته و آفتاب ظهر تابستان در این حیاط سرسبز جان چندانی ندارد.
همه چیز برای تمرین گروه فراهم است. آرامش و فضایی خنک و دلچسب. گروه شمس روی مبل های قرمز رنگ جای گرفته اند و هر کدام سازی در دست خود را برای کنسرت آماده می کنند.
سهراب و تهمورس پورناظری قطعه ای را انتخاب می کنند و پس از مشورت با پدر تمرین قطعه آغاز می شود. «حافظ خلوت نشین» اولین قطعه ای است که در فضا طنین می افکند و پس از آن همراز، نوا و یار یار یک به یک بر تنبورها نواخته می شوند.
۴ روز تا زمان برگزاری کنسرت کیخسرو پورناظری در تالار وحدت باقی مانده و همنوازی گروه شمس قسمت سوم از کنسرت «از دوار چرخ» است.
کیخسرو پورناظری پس از سه سال به صحنه بازگشته و قرار است در روزهای ۳۰ و ۳۱ تیر ماه در بخش هایی از این کنسرت تک نوازی داشته باشد. او که بزرگِ گروه محسوب می شود آرام و متفکر نشسته و با دقت به قطعات گوش می دهد تا به اشکالات پی ببرد.
او درباره دلیل دوری سه ساله اش از اجرای صحنه ای می گوید: «نبودنم علت خاصی نداشت. بچه ها مشغول اجرای خارج از کشور بودند و چون جمع مان جمع نبود این وقفه ایجاد شد. حالا سهراب و تهمورس ایران هستند و تصمیم گرفتیم کنسرتی در تالار وحدت داشته باشیم.»
کیخسرو پورناظری توضیح می دهد که در این کنسرت تک نوازی خواهد داشت : «در بخش تک نوازی دو مقام تنبور را با تدوین خودم خواهم نواخت و میان این تک نوازی ها با همراهی گروه شمس قطعه هایی بی کلام ازمقدمه و جواب های مهتاب رو، همراز و قطعه ای بی کلام با نام راز خواهیم نواخت. بخشی از کنسرت هم به سه نوازی من ، سهراب و تهمورس اختصاص دارد که این بخش به صورت بداهه خواهد بود و هرچه دلمان بگوید اجرا خواهیم کرد به همین دلیل اجرای دو شب مسلما از هم متفاوت است.»
تمرین همچنان ادامه دارد و شوخی و خنده های میان نواختن قطعه ها تنها زنگ تفریح گروه است. سازهای تنبور، دف و کاخن در دست گروه نواخته می شوند در حالی که پیانوی مشکی رنگ گوشه پذیرایی جا خوش کرده است.
حسین رضایی‌نیا نوازنده دف و آیین مشکاتیان نوازنده کاخن است و سپند دادبه، خورشید دادبه، کاوه گرایلی، نیکناز میرقلم و علیرضا جوادی تنبور، می نوازند.
شوخی و خنده زنگ تفریح گروه است و پس از هربار شوخی تمرین از سر گرفته می شود. عکسی دسته جمعی پایان بخش تمرین می شود و گروه به خانه های خود بازمی گردند.
دیدگاهتان را بنویسید