نیما علامه
اوایل دهه هشتاد و با انتشار قطعه «سخته»، نیما علامه خود را به عنوان یک خواننده و البته موزیسین با استعداد به جامعه موسیقی معرفی کرد. او پس از این قطعه با انتشار تک آهنگ‌هایی در فضاهای مختلف استعداد خود در ساخت ملودی های متفاوت به رخ کشید. بیش از ۱۸ سال سابقه نواختن پیانوی کلاسیک دارد و در کنار این ساز، گیتار الکتریک و ویولن نیز می نوازد. علامه همانند برخی دیگر از خواننده ها اسیر پخش قطعاتش در سایت های غیر مجاز شد و همین سال ها او را از بازار رسمی موسیقی دور کرد.
او حالا و پس از ۵ سال در گفتگویی اختصاصی با رسانه «نوا» از دلایل ممنوع الکاری و همچنین جزییات اولین آلبوم خود خبر می دهد:
فکر می کنم حدود ۵ سال در صف گرفتن مجوز برای انتشار آلبوم اولت هستی. این ممنوع الکاری بلند مدت به چه دلایلی بود؟
ممنوع الکار شدن من برای همکاری با شبکه‌هایی مثل PMC بود که مربوط می شود به هشت سال پیش، در آن زمان تعدادی کار تصویری ساختیم و به دلیل عدم آگاهی از شرایط موجود کارها را به این شبکه‌ها دادیم و نمی‌دانستیم قرار است ممنوع‌الکاری چهار پنج ساله‌ای در انتظارمان باشد.
از چه زمانی به صورت رسمی برای کسب مجوز اقدام کردید؟
حدود پنج سال است که برای مجوز آلبوم اولم اقدام کردیم ولی متاسفانه کمی مسائل حاشیه‌ای بوجود آمد و افراد سودجویی بودند که کارهای من‌را از سایت‌های غیرقانونی مثل رادیو جوان پخش کردند که به حاشیه این مسائل افزودند. این پنج سال برایم سخت گذشت، لحظه های انتظار سخت بود و فقط با امید به خدا و توکل به او صبر کردم که البته در این بین روح و جسمم هم بیمار شد و در این اثنا پدر عزیزم را که همیشه مشوقم به صبر و ادامه راهم بود، را از دست دادم که غم های من را بیشتر کرد.
اما در این پنج سال سعی کردم فقط یاد بگیرم و تجربه ا‌م بیشتر شود تا بتوانم آلبومی بهتر از آلبوم پنج سال قبل به بازار ارائه دهم، چراکه بازار شلوغ است و رقابت‌ها زیاد شده و باید کار خوب به مردم ارائه داد و من موظفم که این سکوت چهار پنج ساله را با بهترین کارها جبران کنم؛ ولی بیشترین علت ممنوع‌الکاری من در این پنج سال همکاری با رادیو جوان بود به طوری که آهنگ‌های من‌را از سایت‌های دیگر برمی‌داشتند و آپلود می‌کردند و برخلاف همه‌جای دنیا بدون اطلاع خواننده کارهای را منتشر می کردند و خیلی‌ها مثل من را ممنوع‌الکار کردند. حتی می‌توان گفت رادیو جوان با کارهای من و خیلی‌ها مثل من به اینجا رسید و اگر کارهای ما نبود به همین اسمی که امروز پیدا کرده است هم نمی‌رسید.
این همکاری با رادیو جوان با میل شخصی خودت بود؟ چون بسیاری از خواننده ها برای بیشتر دیده شدن کارهایشان علناً همکاری با این سایت را تایید کرده اند. و حالا بازخورد انتشار کارهایت در این سایت چطور بود؟
در گذشته سایت‌های زیادی نبود که بتوان با آنها همکاری کرد، تعداد سایت‌ها محدود بود و من هم پخش کارهایم به این صورت بود که برخی از دوستانم کارها را می‌گرفتند و بر روی سایت‌هایی که داخل کشور فعالیت می‌کنند، می‌گذاشتند اما چند ماه بعد می‌دیدیم که کارها از رادیو جوان سردرآورده و نهایتا می‌فهمیدیم خود رادیو جوان کار را بدون اجازه آپلود کرده است. ولی بعد از اینکه برای مجوز اقدام کردم، حدود دو سال است که خود وزارت ارشاد اعلام کرده که هنرمندان نباید با رادیو جوان همکاری کنن؛ تا همین دو سال پیش خود من نمی‌دانستم رادیو جوان خارج از کشور است و از آنجایی که فکر می‌کردم داخل ایران فعالیت می‌کنند نسبت به آن بی‌تفاوت بودیم ولی به تازگی متوجه شدیم داستان چه بوده و افرادی در این میان حتی پول می‌گیرند تا کارها را روی سایت بگذارند. خلاصه این سایت به ضرر کسانی کار می‌کند که آثار مجاز ارائه می‌کنند به خاطر اینکه اصلا گوش شنوایی هم نیست و ما چندین بار اعلام کردیم که کارها را از روی سایت بردارید ولی از طرفی هم باید مکتوب کنند که چه سایت‌هایی خلاف و چه کارهایی اشتباه است که کسی که می‌خواهد کار قانونی انجام دهد و می‌خواهد در مملکت خودش آزادانه کار کند، به مشکلی برنخورد، چون پدر من از پیشکسوت‌های تئاتر کشور بوده به هیچ عنوان حاضر نیستم کار خلاف و غیر قانونی انجام دهم، من در خانواده‌‌ای هنری بزرگ شدم و از کودکی ساز و موسیقی و بازیگری به واسطه‌ی پدرم، دور من بوده است و به این دلیل تا زمانی که امکان فعالیت در ایران را داشته باشم در کشورم می مانم و رسالتم را به عنوان هنرمندی که موسیقی ریشه در خونش دارد، به نحو احسنت انجام خواهم داد.
می شود گفت تاوان عدم آگاهی‌مان را با عمر و جوانی‌مان دادیم، آیا آن سایت ها می توانند جبران مافات کنند؟ پس من باز هم تاکید می کنم به دوستانی که می خواهند وارد این حرفه بشوند، حواسشان باشد مثل ما تاوان ندهند و با آگاهی از دوست و دشمن وارد شوند و توصیه می‌کنم به بچه‌هایی که می‌خواهند وارد این حرفه شوند، حتما با سایت‌هایی که داخل کشور است، همکاری کنند و خیلی مواظب باشند، چراکه چند سال از جوانی‌شان به خاطر یک اشتباه کوچک از دست می‌رود. در واقع ما نیازی به کار با خارج از کشور نداریم چراکه موسیقی پاپ داخل کشور بسیار قوی شده، خواننده‌ها و آهنگسازهای خیلی خوبی داریم و به نظر من آنها هستند که موسیقی ایران را دنبال می‌کنند.
برسیم به آلبوم «مبارکم باشه»؛ این آلبوم بنا بود در سال ۹۰ منتشر شود و به نوعی کارها بر اساس آن زمان تولید شده اند، فکر می کنی انتشار این آلبوم در سال ۹۵ بتواند موفق باشد؟ و برای موفق شدن این اثر چه کاری کردی؟
برای من مهم‌ترین اتفاق در موسیقی، محتوا است، چراکه استایل کارهای من اکثرا اسلو و آرام است و شعر و ملودی‌هایی که احساسی است می‌تواند تاریخ انقضایش خیلی زیاد باشد، مثل کارهای شاد نیست که مثلا الان یک ریتم مد است و خیلی زود از مد می‌افتد، کارهای احساسی را هرلحظه حتی اگر با یک پیانو و گیتار هم بخوانی زیبا است. اما درمورد تنظیم‌ها دائما در طول این پنج سال سعی کردیم تا کارها را به روز کنیم که حتی چند قطعه را جابجا کردیم به دلیل اینکه محتوای کلام و تنظیم آن قدیمی شده بود و خواستیم با آنچه که امروز در فضای موسیقی مد است پیش برویم، درکل ما دائما درحال تغییرات هستیم و میکس و مسترها هم چندبار تغییر کرده اما شعر و ملودی‌ها چون احساسی‌هستند، اصلاحیه‌های خیلی کوچکی خورده است. اما من به سبک خودم اعتقاد داشته و دارم و هیچ موقع نمی‌گویم آلبومم می‌خواهد ایران را بگیرد، هر کاری موافقان و مخالفان خود را دارد و امیدوارم بازتاب مثبت آلبوم بیشتر از بار منفی آن باشد.
اینکه می‌گویم محتوا مهم‌تر از تنظیم است به این دلیل است که در آلبوم‌هایی که این‌روزها منتشر می‌شود، تنظیم‌ها بسیار با کیفیت و به روز و میکس و مسترها نیز عالی است اما وقتی که شعر و ملودی باب میل مردم و به سلیقه‌ی مخاطب نزدیک نباشد، با هر تنظیم خوبی هم که داشته باشد کسی گوش نمی‌کند اما اگر شعر و ملودی خوب تنها با یک گیتار یا پیانو اجرا شود به دل همه می‌نشیند.
شاید در حال حاضر کمی زود باشد که در ارتباط با برنامه بعد از آلبومت صحبت کنیم ولی آیا برنامه خاصی داری؟
کلا باید دید که بازتاب آلبوم چطور خواهد شد و آن لحظه می‌توان تصمیماتی گرفت که شاید الان نشود، همیشه به کیفت کارها فکر می‌کردم تا به تعداد، مثل خیلی از خواننده‌ها که در ماه دو یا سه قطعه منتشر می‌کنند من سعی می‌کنم تا وقتی که قطعه‌ای بهتر از کار قبلی آماده نکرده‌ام و از آنجا که به نظرم یک هنرمند باید رو به بهتر شدن پیش رود، اگر قرار باشد تنها به واسطه‌ی پرتعداد بودن قطعاتم در مارکت حضور داشته باشم و کیفیت لازم را کارهایم نداشته باشند، همان بهتر است که کمتر کار کنم. کاری قبلا داشتم به نام «سخته» که خیلی بازتاب خوبی برای من داشت و همه انتظار چنین کاری از من دارند و من هم تلاشم را می‌کنم که در همان فضا و البته به روز تر به مارکت موسیقی برگردم.
اوایل دهه هشتاد به جرات یکی از ۵ خواننده سرشناس موسیقی پاپ بود، حال فکر می کنی با آلبوم «مبارکم باشه» دوباره به جایگاهت برگردی؟
صددرصد مطمئنم که می‌توانم چراکه سبکی دارم که مشابه آن‌را ندیدم کسی در بازار کار کند و فکر می‌کنم جای این سبک در مارکت خالی باشد. نهایت تلاشم را می‌کنم که بتوانم برگردم اما تجربه‌ام در این مدت بیشتر شده و کارهای زیادی ساخته‌ام و برای آینده امیدوارم.
در آلبوم اول با چه کسانی همکاری کردی و این همکاری در چه غالبی بوده؟
در بخش ترانه با امیرعلی بهادری کار کردم، در بخش تنظیم خودم و نوید میرزایی، میکس و مستر قطعات را هم محمد فلاحی، محمد افضل و سعید شایان انجام داده‌اند. در بخش نوازندگان هم با بهنام حکیم، آرمین قیطاسی، هومن نامداری و میثم مروستی همکاری کرده‌ام.
و آخرین سوال؛ به عنوان یک هنرمند که بیش از ۱۵ سال سابقه هنری داری و طی این سال ها کمی از این فضا دور بودی، فضای فعلی را چطور می بینی؟ آیا پیشرفتی نسبت به سال های پیش داشته ایم؟
فضای فعلی موسیقی را هم می‌توان خوب توصیف کرد و هم بد؛ خوب به این دلیل که خیلی از بچه‌ها پرانگیزه شدند و استعدادهای خیلی خوبی رشد کردند و کار می‌کنند، از طرفی هم چون هیچ فیلترینگی برای اینکه کارها به بازار ارائه شود نیست، هرکسی هرکاری که دوست داشته را در آهنگهایش اجرا می‌کند؛ فکر می‌کنم اگر اینها از یک فیلتر استانداردی رد شود و برای مثال اگر کاری که منتشر می‌شود ایراد میکس و مستر و یا ایرادات خواندن داشته باشد خیلی بد به نظر می‌رسد. اما همچنان به نظرم موسیقی پاپ درحال حاضر خیلی خوب رشد می‌کند و هنرمندان فوق‌العاده با استعداد و پرانگیزه کار می‌کنند ولی فکر می‌کنم همراه با تئوری و مطالعه اگر کارها تولید شود و بار موسیقیایی درآن باشد و با تفکر تولید شود، باعث می‌شود کارهایی بدون تاریخ انقضا و با دوام در موسیقی داشته باشیم.
دیدگاهتان را بنویسید