مدرس و آهنگساز موسیقی در تشریح تازه ترین فعالیت های خود از حضور در یک پروژه بین المللی با مفهوم «سکوت» ، رونمایی پروژه «۱۰ تصنیف» و ارائه درس گفتارهای «موزیکالیته و خلاقیت» خبر داد.
طینوش بهرامی نوازنده، مدرس و پژوهشگر موسیقی ایرانی درباره تازه ترین فعالیت های موسیقایی خود بیان کرد: اخیرا در پروژه ای موسیقایی که متشکل از تولید آثار ۹ آهنگساز از گرایش های مختلف موسیقایی است حضور داشتم. این پروژه که در تورنتو کشور کانادا اداره می شود متاثر از مفهوم سکوت تولید شده که هر موزیسین با توجه به پشتوانه فرهنگی که از اقلیم زندگی خود در حوزه موسیقی دارد، اثری را ارائه کرده است. این پروژه توسط یک گروه ۱۲ نفره در دستگاه سه گاه تولید شده و از نظر من نگاه متفاوتی به حضور مفهوم سکوت در موسیقی ایرانی است که قبل و بعد از موسیقی قرار دارد و با واژه «مکث» تفاوت های زیادی دارد. من با در نظر گرفتن این مفاهیم بود که تلاش کردم با یک شیوه متفاوت این پروژه دسته جمعی را به سرانجام برسانم.
وی با اشاره به پروژه دیگر خود گفت: روز ۲۵ تیرماه پروژه موسیقایی «۱۰ تصنیف» که شامل اجرای آثار ۱۰ آهنگساز موسیقی با حضور هفت خواننده معاصر است در فرهنگسرای ارسباران تهران رونمایی می شود که بنده نیز به عنوان یکی از آهنگسازان یکی از قطعه ها در پروژه حضور داشتم. این پروژه قرار است با عنوان «۱۰ تصنیف» با حضور تعدادی مخاطبان و هنرمندان برگزیده موسیقی ایرانی رونمایی شود و فکر کنم پروژه جالب توجهی خواهد بود که به لحظ جمعی بودن می تواند اتفاق خوبی در عرصه موسیقی باشد.
این اتنوموزیکولوژیست در بخش دیگری از صحبت های خود به اجرای سلسله درس گفتارهای «موزیکالیته و خلاقیت» اشاره کرد و توضیح داد: سلسله درس گفتارهای «موزیکالیته و خلاقیت» چند سالی است جزو فعالیت های مستمر من در عرصه موسیقی است و مشغول تحقیق و نوشتن این درس گفتارها هستم. البته چندی پیش برای اولین بار در سمینار «خلاقیت در موسیقی ایرانی» که به دبیری هنری حسین علیزاده در پردیس موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران برگزار شد بنده این نظریه را به صورت مقدماتی ارائه دادم و طبق برنامه ریزی هایی که انجام گرفته قرار است این سلسله گفتارها از انتشار مطالب در نشریه «فرهنگ و آهنگ» آغاز و سپس در برخی آموزشگاه های موسیقی تهران، کرج و شهرستان ها توسط بنده به صورت شفاهی ارائه شود.
بهرامی در پایان صحبت هایش عنوان کرد: این سلسله مباحث در واقع در ادامه نظریه استاد شریف لطفی است که بخش اولیه نظریه این هنرمند مبانی اجرای موسیقی بود و بنده نیز سعی کردم بر اساس این نظریه مبانی نظری فضای موجود را گسترش دهم و آنها را به سمت موسیقی ایرانی گرایش بدهم. به هر ترتیب فکر می کنم با توجه به نیاز جامعه موسیقی به طرح مسائل تئوریک این درس گفتارها می تواند به سهم خود برای پژوهشگران موسیقی مورد استفاده قرار گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید