تجربه‌ای متفاوت در هند

پیمان خازنی آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی درباره تازه ترین فعالیت های موسیقایی خود بیان کرد: طی ماه های اخیر چند پیشنهاد مشابه داشتم که در حال بررسی آنها هستم و احساس می کنم ماه های آینده روزهای پرکاری خواهم داشت. البته طبق اعلامی که سال گذشته داشتم به زودی آلبوم «همهمه کاشی ها» که مجموعه‌ای از بداهه‌نوازی‌هایم است منتشر خواهد شد.

این هنرمند که چندی پیش در جشن جهانی نوروز کشور هندوستان حضور یافته بود، گفت: شاید عموم مردم و مخاطبان خاص موسیقی ایرانی ندانند، اما دوستان و همکاران می دانند که من در کارم بسیار وسواس دارم و این سخت گیری که گاهی خودم را هم رنج می دهد از مرحله پرداخت ملودی در ذهنم آغاز می شود تا زمانی که قطعه آماده انتشار می شود. در طول این سال ها چند ارکستر پیشنهاد اجرای آثارم را داده اند اما نبود امکان حضور خودم در تمرین‌ آن گروه ها و کمبود وقت موجب شده است که نتوانم همراه دوستان باشم، اما وقتی از سوی سازمان جهانی یونسکو برای اجرا در جشن جهانی نوروز دعوت شدم احساس کردم فرصت خوبی ایجاد شده که بتوانم با آزادی عمل کامل به اجرای برخی از قطعاتم در مقیاسی کوچک تر بپردازم. وقتی شرایط را بررسی کردم متوجه  شدم این امکان می تواند تجربه ای برای من رقم بزند که در انتخاب های بعدی ام بسیار موثر باشد. به بیان دیگر اجرای در جشن جهانی نوروز مسئولیتم را بیشتر کرد و در طول این سال‌ها تلاش کرده ام که روی هر صحنه ای پا نگذارم و مدام به فکر تعالی و گسترش زبان موسیقی باشم.

خازنی با اشاره به اجراهایی که در کشور هندوستان داشت، توضیح داد: فکر می کنم میزان اهمیت یک رویداد هنری با میزان گستردگی اخبار ارتباط مستقیم دارد. گروه ما و همچنین خودم پس از اجرا با حجمی از درخواست های مصاحبه از سوی رسانه های متعدد مواجه شدیم که بی شک امکان همراهی با همه آن ها وجود نداشت، اما سعی کردم در رسانه هایی که میزان مخاطب بیشتری دارند حضور پیدا کنم و به  پرسش های آنان درباره موسیقی ایرانی که اغلب در حوزه مسائل زیبایی شناختی موسیقی ما بود، پاسخ دهم. فکر می کنم موسیقی ایرانی برای بسیاری از مردم فهیم دنیا نکات بسیار زیبا و جذابی دارد که هنوز کشف نشده است و اتفاقا رسانه ها در این مهم، نقش بسیار موثری دارند.

وقت آن رسیده که بیشتر از این ها مستقل باشم

این آهنگساز افزود: فکر می کنم وقت آن رسیده که بیشتر از این ها مستقل باشم و به استقلال هنری ام فکر کنم. همیشه در آثارم به هر دو گونه عمل کرده و هم همکاری با پیشکسوتان و چهره های سرشناس و هم همکاری با نسل جوان و کمتر شناخته شده را مدنظر قرار دادم. در این مسیر از نسل پیشکوت آموخته و به نسل کم تجربه تر انتقال داده ام و ترجیح داده ام حلقه وصل باشم. البته مواقعی شرایط موجود، در انتخاب میان این دو نسل حرف اول را زده است.

خازنی با تاکید بر ظرفیت های موسیقی ایرانی بیان کرد: ما باید به این موضوع واقف باشیم که موسیقی ایرانی از ظرفیت‌های بسیاری برای بسط و گسترش برخوردار است که اگر ذائقه مخاطبش را بشناسد و آن را در نظر بگیرد می تواند زیبایی های بسیاری را بسازد. این ظرفیت را ما در جلسات متعددی مورد بررسی قرار دادیم تا بتوانیم با یک آنسامبل متفاوت و صداهایی متکی بر جنس موسیقی ایرانی و صد البته همرنگ روزگار به یک اجرای متفاوت معاصر برسیم. در واقع من تلاش کردم موسیقی کلاسیک معاصر برای مخاطبان بسازم. شاید در نگاه اول این عنوان متضاد به نظر برسد اما این معاصرسازی برای من مهم بوده و هست. از یک پدیده کهن یک پدیده امروزین ساختن کار دشواری  است زیرا نباید اصالت ها را فدای این به روزرسانی کرد.

این مدرس موسیقی در بخش پایانی صحبت های خود تاکید کرد: موسیقی ایرانی قابلیت های فراوانی برای تغییر دارد منتها باید در این زمینه فکر و کار کرد. من با بهره مندی از سازهای قانون و تار و نی ،تمبک، سعی کردم در یک فضای صوتی کوچک به یک تکامل برسم که بتواند شکل امروزی به خود بگیرد و صدایش امروزی باشد.