بیش از یک سال و نیم از مرگ ناگهانی «محمدرضا لطفی» می گذرد. همان زمان که قرار شد پیکر لطفی در گرگان به خاک سپرده شود این دغدغه و نگرانی بود که نکند بلایی که سر مزار پرویز مشکاتیان پیش آمده برای لطفی نیز تکرار شود که البته این نگرانی به حقیت پیوست، اکنون مزار محمدرضا لطفی نزدیک ۱۹ ماه است که درگیر ساخت یک پروژه تجاری شده و حاشیه های بسیاری را به همراه داشته که باعث شده یکی از جریان سازترین و تاثیرگذارترین اساتید موسیقی معاصر کشورمان مزاری در خور شان نداشته باشد. در همین راستا با ربکا جلیلی، همسر زنده یاد محمدرضا لطفی درباره بحث باغمزار و همچنین آینده میراث این موسیقیدان گفت و گو گویی کرده است که در ادامه می خوانید.
ربکا جلیلی:
+دغدغه ى فرهنگى محمدرضا لطفی در همه ى عمر، عشق او به پیشرفت موسیقى و به موازات آن تشویق به پویایى جوانان و عاشقان این راه بود
+امیدوارم در آینده ى نزدیک بتوان از طریق قانون جلوى تخلفات را گرفت و کارها را مطابق خواست لطفى؛ قانونى، سیستماتیک و در راستاى اهداف فرهنگى و هنرى لطفى پیش برد
+آرزویم این است در آینده در تهران مکانى را به لطفى اختصاص دهم که مى تواند «خانه ى لطفى» نامیده شود
+افرادى که در فاصله ى ١٢ تا ١۵ اردیبهشت ١٣٩٣ با هر نیت و هر قصدى محوطه ى فعلى را جهت خاکسپارى استاد لطفى درنظر گرفتند و موجب گشتند تا ایشان نه در محل دفن عمومى بلکه در محوطه اى جداگانه به خاک سپرده شوند موظف هستند تا شان و حرمت مزار او را حفظ و در اولویت اول محوطه ى فعلى مزار ایشان را سامان دهند

ربکا جلیلی (همسر محمدرضا لطفی): محمدرضا لطفی زنده است. او زنده است در جان هر آن کس که در این عالم گوش دل به آثار او می سپارد و زنده است به هر نوازنده که در جای جای این سرزمین پهناور، ساز، بی یاد او بر دست نمی گیرد. او زنده است به هر شهر در دیاران غریب که شاگردانِ چون فرزند او گرد هم می آیند و به یاد او که عاشق شمع و گل بود، فضا را به نور شمع و عطر گل مزین می کنند…