محمد رسول جلیلوند، علاوه بر فراگیری نوازندگی سه تار – نزد هنرمند فقید استاد جلال ذوالفنون در سال های دور- حرفه ی ساز سازی را نیز از محضر زنده یاد استاد محمود حکیم هاشمی – نوازنده و سازنده ی نامیِ سه تار- فرا گرفته است. سی و سه سال است که به این حرفه مشغول بوده و جوانی، انرژی، عشق، دانش و سلامتی خود را بی شک، در چوب هایی از درخت توت تزریق کرده است و در قالب سه تارهایی زیبا و منحصر به فرد متبلور ساخته.
+ساز سازی یک رشته و حرفه ی کلاسیک و آکادمیک نبوده و نیست
+زنده یاد هاشمی هنوز اوج قله ایستاده اند و ابهتشان همچنان در موسیقی ایرانی احساس می شود
+خیلی از نوازندگان تا چند سال پیش، حرفه سازسازی را چندان جدی نگرفته اند و آن را صرفاٌ به دید نجاری نگریسته اند
+امروزه می بینیم ۹۰ در صد از سازندگان ساز به خاطر شرایط معیشتی اجازه ی ورود به این عرصه را یافته اند و یک بازار کار راه انداخته اند
+تلفیق حواس چندگانه ی انسانی ست که منجر به خلق اثر هنری زیبا می شود
+سازنده ی ساز باید دیدگاه و تکنیک نوازندگان ساز را داشته باشد و از آن ها مطلع باشد و در واقع ذهنیت سازنده ی ساز باید همگام با رویاهای نوازنده باشد
+ساز ابداعی سازی ست که مسیر تکامل را طی کند، هم خود را کامل کند و هم به دست هنرمندان برسد و برای آنان کاربرد هنری داشته باشد
