شاهرخ تویسرکانی (نویسنده و روزنامه‌نگار): سال‌ها پیش (٢٠٠٧ میلادی) پس از اهدای اولین نشان شوالیه موسیقی از طرف دولت فرانسه به استاد شهرام ناظری و بازگشتش به ایران، در یک شب بارانی راه افتادم و از کوچه‌های تودرتوی شهر گذشتم تا برسم به خانه‌اش در تپه‌های ولنجک که برف روی بامش نشسته بود…
بدون تردید هنرمندان با هنر خود، در شکوفایی و بهزیستی انسان، نقش رسولانه را به عهده گرفته اند. هنر ناب و انسانی در غیاب بشارت پیام آوران رهایی و رستگاری می خواهد خلاء خرسندی را پر کند، جراحت جنگ ها و بی عدالتی ها را پانسمان نماید، بی خویشتنی انسان را درمان کند. هنر همان نجات است، چه در تخیل و تعزل حافظانه در مقام «کلمه»،چه در تار و اوتار در مقام «نت»، چه از حنجره خوش لحن و «داوودی» در مقام «آواز».
