یک هنرمند پیشکسوت سازنده ساز سنتی تنبور گفت: هر روز شاهد حجم بالای تولید ساز تنبور در استان هستیم که بخش کثیری از آن براساس الگو و قالب صحیح ساخته نمی‌شود و فاقدکیفیت است.
سعید ذوالنوری در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، به قدمت پنج تا شش هزار ساله ساز سنتی تنبور و پیشینه تولید این ساز در استان کرمانشاه اشاره کرد و گفت: متاسفانه عدم سواد کاری و اطلاعات صحیح در خصوص ساخت ساز تنبور مشکلاتی را در حوزه تولید این ساز تاریخی در استان کرمانشاه به عنوان قطب تولید تنبور در ایران بوجود آورده است.
ذوالنوری متذکرشد: در سال های اخیر شاهد بوده ایم کارگاه های بسیاری در زمینه تولید ساز تنبور در استان راه اندازی شده است. کارگاه هایی که دانشی نسبت به پیشینه این ساز ندارند و برخی از هنرمندان این کارگاه ها به تنهایی در طول ماه بیش از ۱۰۰ ساز تولید می کنند.
وی اضافه کرد: هر کدام از این کارگاه ها تنبورهایی را براساس قالب، الگو و مدل دلخواه تولید می کنند و حتی خود را نیز صاحب سبک می دانند، درحالیکه تولید این ساز از دیرباز الگو و سبک خاص خود را داشته که باید رعایت شود.
این پیشکسوت سازنده تنبور که بیش از چهل سال است در این حوزه فعالیت می کند، افزود: روستای فش کنگاور یکی از مراکز تولید سازهای سنتی در کرمانشاه و در کشور است و کارگاه های بسیاری در این روستا فعال و هنرمندان صنعتگر آن به تولید انبوه سازهای سنتی اقدام می‌کنند، اما بخش اعظم آنچه که می سازند فاقد کیفیت است.
وی با اشاره به حجم بالای تولید ساز سنتی در این روستا، عنوان کرد: متاسفانه اکثر این کارگاه ها با هدف کسب سود بیشتر اقدام به تولید بالا اما بی‌کیفیت ساز تنبور و با قیمت بسیار پایین می کنند. قیمت یک ساز تنبور باکیفیت حدود سه میلیون تومان است، اما سازهایی که در این کارگاه ها تولید می شود حتی تا ۵۰ هزارتومان نیز فروخته می شوند.
ذوالنوری با بیان اینکه برای تولید ساز تنبور باید از چوب درخت توت استفاده کرد، افزود: تولید انبوه سازهای تنبور بی‌کیفیت در این روستا باعث ازبین رفتن درختان تنومند توت بسیاری در منطقه شده، بگونه ای که اگر این روند ادامه پیدا کند تا ۱۰ سال آینده دیگر درختان توت ۱۰۰ ساله در استان نخواهیم داشت.
وی گفت: اگر هنرمندان فعال در عرصه ساخت تنبور در ماه فقط یک ساز باکیفیت تولید کنند و آن را با قیمت بالا را بفروشند، بهتر است تا اینکه ۱۰۰ ساز بی کیفیت بشازند و با قیمت پایین بفروشند، زیرا در این صورت به محیط زیست و منابع طبیعی هم آسیب کمتری وارد می شود.
وی بر لزوم حفظ قداست و حرمت ساز تنبور هم تاکید کرد و گفت: برای حل این مشکلات نیازمند آموزش و مدیریت خوب در این حوزه هستیم که البته میراث فرهنگی استان در سالهای اخیر با اشراف به اهمیت ساخت تنبور براساس الگوی صحیح اقدام به برگزاری کلاس‌های آموزشی در این زمینه کرده، اما برگزاری این کلاس ها نیز به دلیل اینکه چندان کارشناسی نشده کارایی بالایی ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید