«ناگفته» در میان استقبال و شور مخاطبان شهر رشت و در شبی بارانی و برفی به روی صحنه رفت.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، کنسرت رشت که پیشتر با حواشی بسیار بر سر تمدید آن مواجه شده بود سرانجام در میان شور و استقبال مردم هنر دوست شهر رشت برگزار شد. هر چند که نبود امکانات گرمایشی در سالن «کارگران» شهر رشت منجر شده بود که در ابتدی کنسرت استاد شهرام ناظری با عذرخواهی از مردم به خاطر اینکه با پالتو مجبور است که آواز بخواند گفت: «بیش از سی سال است که از مسئولین خواسته‌ایم کنسرت مناسب اجرای موسیقی را در تهران و سایر شهرستان‌ها ایجاد کنند و تا به امروز صدای ما به جایی نرسیده است و مجبوریم در سالن‌های نامناسب با کمترین امکانات برای مردم نجیب ایران به اجرای برنامه بپردازیم. ولی باز هم دست از امیدواری بر نمی‌داریم و آرزو می‌کنیم سالنی مناسب موسیقی ساخته شود.»
وی ادامه داد: «امروز هم که سرمای هوا شدت پیدا کرده، نتوانستند در این ورزشگاه امکانات گرمایشی مناسبی را تدارک ببینند و من مجبور شدم با پالتو برایتان آواز بخوانم.»
شوالیه آواز ایران تصریح کرد: «صدا گرفتن در این سالن کار بسیار سختی است اما حامد بیگ که از بهترین صدابردارهای ایران است توانست از حداقل امکانات بهترین استفاده را ببرد.»
استاد ناظری در ادامه گفت: «مردم رشت در طول تاریخ همواره به هنر علاقمند بودند. حس هنر دوستی این عزیزان هم باعث شد بلیت‌های ناگفته از یک هفته مانده به اجرا تمام شود، اما متاسفانه با وجود تلاش اداره فرهنگ و ارشاد رشت امکان تمدید اجرا با وجود خواست مردم این شهر انجام نشد.»
شهرام ناظری در پایان عنوان کرد: «تماشای کنسرت ناگفته احتیاج به سکوت و دقت بیشتری دارد؛ با شناختی که از اهالی رشت دارم مطمئنم که از فضای متفاوت این موسیقی لذت می‌برند. در این کنسرت علاوه بر قطعات آلبوم ناگفته، برخی از قطعات قدیمی من هم با تنظیم جدید اجرا می شود.»
کنسرت «ناگفته» با قطعه آفرینش و ویولن سل آتنا اشتیاقی شروع شد. استاد ناظری با شعر «چو خیالت به در آید رقص کنان» او را همراهی کرد. در میان این قطعه نوازندگان کوبه‌ای فرهاد صفری و شهریار نظری به دو نوازی زروان و دف پرداختند. اجرای این دونوازی باعث شد که تماشاگران به سر ذوق بیایند و دقایقی بی‌وقفه به تشویق این نوازندگان بپردازند. با توجه به آسیب‌دیدگی شهریار نظری در سانحه تصادفی که در شب کنسرت قزوین رخ داده بود کمتر کسی فکر می‌کرد او در کمتر از سه ماه بتواند سلامتی‌اش را به طور کامل به دست آورد و مانند گذشته گروه را پر قدرت همراهی کند. در پایان اجرای قطعه آفرینش بابک غسالی به تک نوازی عود پرداخت؛ این تک‌نوازی با احساس، فضای متفاوتی را به کنسرت بخشید. بعد از اجرای این قطعه، قطعه «آتش در نیستان» با تنظیم جدید اجرا شد. با وجود تغیبراتی که در این قطعه خاطره‌انگیز ایجاد شده بود اما مخاطبان به خوبی از آن استقبال کردند.
آن چیزی که در این میان مورد توجه مخاطبان قرار گرفته بود سه‌تار نوازی حافظ ناظری با ساز ابداعی «حافظ» بود. او در بسیاری از قطعات، استاد ناظری را در آواز همراهی می‌کرد. با وجود اینکه صدای شوالیه آواز در اوج پختگی قرار دارد اما در این همراهی‌ها پسر نشان داد که می‌تواند جا پای پدر بگذارد؛ به ویژه در بخش مثنوی‌خوانی که بداهه اجرا شد. سوال و جوابی که در آواز بین این پدر و پسر انجام می شد شنیدنی بود.
یکی از نکات جالب کنسرت، همراهی همخوان‌ها بود؛ حضور این همخوان‌ها جنبه تزیینی نداشت و هرجا که در قطعاتی، آواز استاد ناظری و حافظ را همراهی می‌کردند، رنگ‌آمیزی زیبایی را به کار م بخشیدند. شیوا سروش در این کنسرت خواننده سوپرانای یک؛ مهرناز شاهمحمدی خواننده سوپرانا دو و الهه حیدری خواننده متسو سوپرانا بودند.
در میان کنسرت، حافظ ناظری هم دقایقی کوتاه با مخاطبانش صحبت کرد و گفت خوشحال است که پس از سال‌ها می تواند برای مردم بخواند و بنوازد و خوشحال‌تر است از اینکه ناگفته توانسته در اجراهای زنده هم‌مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد.
«ناگفته» با محبوب‌ترین قطعه این آلبوم «بالا روم» به پایان رسید. در این قطعه سازهای زهی خود نمایی می کردند. پدرام فریوسفی نوازنده ویلون، میثم مروستی و امین غفاری ویلا با تسلط توانستند از پس اجرای آن بر آیند. بعد از اجرای کنسرت، مراسم جشن امضا آلبوم ناگفته در میان استقبال مخاطبان انجام شد.
مقصد بعدی کنسرت «ناگفته» شهر ساری است. آنها یازدهم بهمن ماه در این شهر به اجرای برنامه می پردازند.
دیدگاهتان را بنویسید