یک آهنگساز پیشکسوت گفت: جشنواره‌های موسیقی مختلف در همه جا همیشه درصدد ارائه‌ی بهترین کارها بوده‌اند اما درباره‌ی جشنواره‌ی موسیقی فجر که مهم‌ترین رویداد موسیقی در کشور ما است، این امر هیچ گاه محقق نشده است.
عباس خوشدل – آهنگساز پیشکسوت -به‌عنوان عضو هیئت‌داوران سی و یکمین جشنواره‌ی موسیقی فجر دیدگاه‌های خود را درباره‌ی این رویداد مطرح کرد و همین‌طور پیشنهادهایی ارایه کرد.
خوشدل در ارزیابی خود از روند کیفی جشنواره‌ی سی و یکم اظهار کرد: با توجه به اقدامات اخیر برگزارکنندگان، باید به جشنواره موسیقی فجر امیدوار باشیم. با ادامه‌ی چنین روندی این فستیوال به زودی جایگاه و اعتبار بالایی را به دست خواهد آورد و به یک فستیوال معتبر در ایران می‌تواند تبدیل شود. روند تغییرات در دوره‌ی بعدی نیز ادامه خواهد داشت و بناست اقداماتی از سوی هیئت برگزارکننده صورت گیرد که در مسیر بهتر شدن سطح کیفی جشنواره‌ی موسیقی فجر امداد رسانی کند.
او به دیدگاه برگزارکنندگان جشنواره‌ی سی و یکم در تقویت و گسترش هیئت داوران جشنواره‌ی فجر اشاره کرد و گفت: استفاده از پیشکسوتان و جوانان متخصص موسیقی در بدنه‌ی هیئت داوران جشنواره‌ی دوره‌ی سی و یکم یکی از مهم‌ترین نکاتی است که تاثیر مثبتی بر کیفیت جشنواره خواهد گذاشت. شخصا هنوز آلبوم‌ها و کارهایی را قرار است پخش شود، ندیده‌ام اما با توجه به اقداماتی که از سمت هیئت برگزارکننده صورت گرفته است، فکر می‌کنم باید به برگزاری هر چه بهتر جشنواره موسیقی فجر در این دوره امیدوار باشیم.
این آهنگساز پیشکسوت در ادامه گفت: من به دوستانم در هیئت برگزارکننده پیشنهاد دادم که پس از اتمام جشنواره گروهی از پیشکسوتان موسیقی که در زمینه‌ی آهنگسازی شناخت لازم را دارند، برای شرکت‌کنندگان در جشنواره جلسه‌ای تشکیل دهند و طی آن علاقه‌مندان را در اجرای کارها، رنگ‌آمیزی و در بحث تلفیق شعر و موسیقی راهنمایی کنند.
عباس خوشدل توجه به نسل جوان را مهم‌ترین وظیفه‌ی مدیران و مسئولان موسیقی در کشور دانست و خاطر نشان کرد: من به عنوان کسی که سال‌ها است در زمینه‌ی آهنگسازی فعالیت کرده‌ام، همیشه به ارج‌گذاری و توجه به نسل جوان به عنوان یک هدف و آرمان نگاه کرده‌ام. در این بین مشکل اصلی عدم توجه و تخصیص اعتبار برای جوانان هنرمند بخصوص در موسیقی کلاسیک ایرانی از جانب اسپانسرها است.
وی افزود: به نظر می‌رسد در چنین شرایطی جشنواره‌های موسیقی باید به فضایی تبدیل شوند که هنرمندان جوان فعال زیر نظر استادان موسیقی ایرانی که در محضر بزرگان ردیف‌ها را آموخته‌اند، بتوانند در آن به اندازه‌ی یک قطعه، اجرای برنامه داشته باشند و از این طریق امکان پیدا کردن اسپانسر برایشان مساعدتر شود. البته مقصود من ساخت یک قطعه‌ی موسیقی ایرانی با توجه به نظر استادان موسیقی در قالب جشنواره است که مثلا خواننده در آن بتواند رنگ و جای صدای خودش را بشناسد و این اقدام کمکی باشد که او در فعالیت‌های هنری که احتمالا در سال‌های بعد انجام خواهد داد، راه را از بی‌راه تشخیص دهد.
خالق آلبوم «نیلوفرانه» درباره‌ی حضور جوانان در دوره‌های پیشین جشنواره‌ی موسیقی فجر گفت: متاسفانه حضور جوان‌ها در سال‌های گذشته در جشنواره ره‌آوردی را برای موسیقی به دنبال نداشت چون بیشترشان بدون توجه به رنگ و وسعت صدایشان کار می‌کردند و حتی آثاری را به بازار عرضه کردند که بعدا به واسطه‌ی همین اشتباه‌ها فرصت فعالیت را از آن‌ها گرفت. این مشکلات در حالی اجازه‌ی ادامه‌ی فعالیت هنری را از برخی گرفت که اگر به خوبی راهنمایی می‌شدند، با استفاده از توانمندی که داشتند، می‌توانستند در بدنه‌ی موسیقی کشور مثمر ثمر باشند.
این آهنگساز پیشکسوت معتقد است: جشنواره‌های موسیقی مختلف همیشه درصدد ارائه‌ی بهترین کارها بوده‌اند اما درباره‌ی جشنواره‌ی موسیقی فجر که مهم‌ترین جشنواره‌ی موسیقی در کشور ما است، این امر هیچ‌گاه محقق نشد. متاسفانه در دوره‌های قبل هنرمندان جوان بدون در نظر گرفتن توانمندی‌ها و تفاوت‌هایی که در صدایشان داشتند، اقدام به اجرای آثار تکراری از بزرگان موسیقی کشور مثل آقای خرم و آقای تجویدی می‌کردند؛ درحالی که برخی از آن آثار به درد صدای آن‌ها نمی‌خورد.
خوشدل یادآور شد: این اتفاق در طول این سال‌ها نه تنها کارکردی نداشت بلکه اثر تخریبی به جا می‌گذاشت و شانیت آثار گذشتگان را از بین می‌برد. با در نظر گرفتن این مشکلات در دوره‌های پیشین من پیشنهادی مطرح کردم و بر این اساس مقرر شد، هنرمندانی که آثار گذشتگان را بازسازی و اجرا کنند، هیچ نمره‌ای نگیرند. چون همانگونه که گفتم، جشنواره یعنی فضایی برای ارائه‌ی پدیده‌های نو و بکر؛ این مسئله باید در کارها، ارکستراسیون، ملودی، شعر و صدا اتفاق بیفتد به این معنا که ما در تمامی این بخش‌ها شاهد نوآوری و خلاقیت باشیم.
او به اهمیت توجه به موسیقی ایرانی هم اشاره کرد و درباره‌ی بخش بین‌الملل جشنواره‌ی موسیقی فجر در دوره‌ی سی و یکم گفت: در شب گشایش جشنواره حضور داشتم و افرادی را که قرار است در بخش بین‌الملل اجرای برنامه داشته باشند، دیدم. به عقیده‌ی من چهره‌ها و کارهای خوبی باید در این بخش ارائه شود و من به این اتفاق امیدوارم. البته لازمه‌ی تحقق این امر به زمانی باز می‌گردد که قرار است این برنامه‌ها به روی صحنه برود و همه‌ی ما این اجراها را از نزدیک ببینیم.
خوشدل تاکید کرد: توجه به چهره‌های بین‌المللی در جشنواره‌ها می‌تواند در شناخته شدن هر فستیوالی در سطح جهان موثر باشد اما به عقیده‌ی من همه‌ی ما در ابتدا باید به هنر خودمان ارج بگذاریم و تمام کوششمان را برای پیشرفت و موفقیت هنر کشورمان به کار بگیریم. موسیقی کلاسیک ایرانی به عنوان میراث بزرگان کشورمان که در گذشته برای رشد و بالندگی‌اش تلاش کرده‌اند به دست ما رسیده است. همه‌ی ما باید آنچه از بزرگان موسیقی ایرانی نظیر میرزا عبدالله و آقا حسین‌قلی به دستمان رسیده است را حفظ کنیم و برای پیشرفتش تلاش کنیم.
این آهنگساز قدیمی معتقد است: عرضه کردن موسیقی پاپ و بین‌الملل می‌تواند به دیده شدن بهتر جشنواره کمک کند اما تکرار می‌کنم که قسمت اعظم کار باید توجه به موسیقی ایرانی در بخش نواحی و دستگاهی باشد. موسیقی ارکسترال ایرانی هم بخشی است که باید مورد توجه قرار گیرد؛ چون علاوه بر استواری‌اش به فرهنگ و موسیقی اصیل ایرانی مورد توجه مردم است.
عضو هیئت داوران سی و یکمین دوره‌ی جشنواره‌ی موسیقی فجر در پایان گفت: متاسفانه در سال‌های اخیر در این بخش اثری ارائه نشده که به تمامی نکات موسیقی ارکسترال توجه کرده باشد و بتواند بین مردم ماندگار باشد. اگر این جمله حمل بر خودستایی نباشد، حدود بیست سال پیش ما کار «نیلوفرانه» را ارائه کردیم و این اثر بعد از این همه سال هنوز مورد توجه مردم است. اگر بخواهیم ماندگاری این کار را مورد بررسی قرار دهیم، درخواهیم یافت که در این کار، پارامترهای مختلف موسیقی همچون میزان و وسعت صدا، رنگ صدا، ملودی و ارکستراسیون به شکل کاملا بنیادی مورد توجه قرار گرفته بود. درحالی که در سال‌های اخیر توجه به این نکات کمتر اتفاق می‌افتد و در این بخش ما با ظهور اثر جدیدی روبرو نیستیم. بلکه همه‌ی دوستان متاسفانه فقط کارهای گذشتگان را بازسازی می‌کنند و بارها و بارها همان کارها را روی صحنه می‌برند.
دیدگاهتان را بنویسید