نادر مشایخی
نادر مشایخی اظهار کرد: «می‌خواهم امسال مخاطب جشنواره‌ی موسیقی فجر باشم و به دوستان خودم در زمینه‌ی موسیقی نیز پیشنهاد می‌کنم، صبور باشند و اول کارها را ببینند.»
این آهنگساز و رهبر ارکستر درباره‌ی تعاریف و اهداف برگزاری جشنواره‌ها در سراسر جهان گفت: «باید به این سوال پاسخ داد که ما اساسا به چه دلیلی اقدام به برگزاری جشنواره می‌کنیم؟ به عقیده‌ی من هر جشنواره‌ای با هدفمندی خاصی برگزار می‌شود. جشنواره به این دلیل برگزار می‌شود که در آن، کارهای جدیدی انجام شود و به مردم عادت شنیداری جدیدی بدهد، نه این‌که اجراهایی مرسوم در طول سال را بیاوریم و در قالب جشنواره تکرار کنیم.»
او ادامه داد: «در کشورهای اروپایی روال برگزاری جشنواره به کلی با روندی که در کشور ما جریان دارد، متفاوت است. برگزارکنندگان جشنواره‌ها امکاناتی را فراهم می‌کنند تا مردم چیزی را که نمی‌توانند در طول سال بشنوند، در جشنواره‌ها داشته باشند. به این ترتیب، شما به‌عنوان یک مخاطب موسیقی، هرگز کاری را که در طول سال اجرا می‌شود، در فستیوال‌های موسیقی اروپا نمی‌شنوید.»
مشایخی به موانع و مشکلات جشنواره‌ی موسیقی فجر در سال‌های گذشته اشاره کرد و در این‌باره گفت: «مشکل جشنواره‌ی فجر در دوره‌های قبل، بیش از همه در بخش سازماندهی بود. به بیان ساده‌تر، این‌که چه کسی باید چه کاری را انجام دهد، به‌درستی مشخص نمی‌شد و همین موضوع باعث ایجاد نوعی ناهماهنگی می‌شد. من در دوره‌های قبلی کسانی را در مسؤولیت‌هایی می‌دیدم که کاملا واضح بود از پس آن برنمی‌آیند و کاری را که برعهده‌ی آن‌ها گذاشته شده، به اندازه‌ی کافی نمی‌شناسند. به‌طور مثال، این مشکل را به وضوح می‌شد در بخش تبلیغات دید. تبلیغات برای فستیوال به‌طور کاملا معینی با تبلیغات کنسرت متفاوت است.»
وی اظهار کرد: «اگر کسی به من بگوید برای اجرای موسیقی مدرن در این شهر با این جمعیت، ۷۰۰ نفر مخاطب پیدا نمی‌شود که بیایند و کارها را ببینند، من خواهم گفت که ایراد از تبلیغات نامناسب است. مهم‌ترین وظیفه و هنر هر هنرمندی این است که از کارش برای مخاطب خوراک درست کند و شیوه‌ای را در پیش بگیرد که مخاطب جذب هنر او شود.»
مشایخی درباره‌ی شرکت‌کنندگان بخش بین‌الملل جشنواره‌ی موسیقی فجر در دوره‌ی سی‌ویکم، بیان کرد: «من درباره‌ی کسانی که قرار است در بخش بین‌الملل جشنواره‌ی امسال حضور داشته باشند، شناخت چندانی ندارم، اما علاقه‌مندم مخاطب اجراهای این بخش باشم و بتوانم با کار افرادی که در لیست اجراهای بین‌الملل جشنواره آمده‌اند، آشنا شوم. متأسفانه توجه به این بخش در دوره‌های گذشته چندان خوب و درست نبوده و وقتی به کسانی که در سال‌های قبل برای شرکت در بخش بین‌الملل دقت می‌کنیم، می‌بینیم در سال‌های گذشته، کسانی که از اجراهای حرفه‌ای‌شان در موسیقی مدت‌ها گذشته بود، در فجر شرکت می‌کردند.»
رهبر سابق ارکستر سمفونیک تهران همچنین گفت: «نگاه به بخش بین‌الملل با این دید درست نبود، چون همه‌ی آن افراد را مردم می‌شناختند و با کارهای‌شان آشنا بودند. من کار برگزارکنندگان این دوره را هنوز ندیده‌ام و نمی‌دانم به‌لحاظ سازماندهی در چه حدی هستند. فقط منتظرم اجراها را در جشنواره ببینم و بعد از پایان جشنواره درباره برآیند دوره‌ی سی‌ویکم اظهار نظر کنم. به دوستان خودم در زمینه‌ی موسیقی نیز پیشنهاد می‌کنم، صبور باشند و کارها را ببینند.»
مشایخی دستاورد نهایی جشنواره‌ها را این‌گونه ارزیابی کرد: «کارکرد چنین جشنواره‌هایی در نهایت باید رشد و پیشرفت موسیقی کشور باشد. فضا در چنین رویدادهایی باید به سمتی پیش رود که امکانات لازم را برای تزریق جوانان مستعد به بدنه‌ی موسیقی جدی کشور فراهم کند. حضور جوانان در دوره‌های قبل جشنواره سودی برای‌شان نداشت و کسب عناوین برتر در جشنواره، بیش از این‌که به‌لحاظ اعتبار هنری مورد نظر باشد، به‌خاطر کمک‌هزینه‌ای که به نفرات برتر پرداخت می‌شد، اهمیت داشت.»
مشایخی معتقد است: «متأسفانه جشنواره‌ی موسیقی فجر در طول این سال‌ها نتوانسته بود، در قواره‌ی یک جشنواره‌ی واقعی موسیقی ظاهر شود و در مقایسه با دیگر فستیوال‌های موسیقی حتی در سطح منطقه، کم‌ترین اعتبار را به خود اختصاص داده بود. البته این شرایط متأثر از دلایل مختلفی مانند مشکلات مالی بود. در نتیجه اگر موانع مالی در این مسیربرطرف نشود نه‌تنها در این دوره، بلکه در دیگر دوره‌های جشنواره در سال‌های آینده نیز نمی‌توان انتظار چندانی از جشنواره‌ی موسیقی فجر داشت.»
او تأکید کرد: «من نسبت به صداقت آقای ریاحی به‌عنوان دبیر جشنواره در سال‌های گذشته اطمینان داشتم؛ اما درباره دیگر فعالان این جشنواره در آن سال‌ها نمی‌توانم چیزی بگویم. بسیاری از کسانی که مسؤول هماهنگی‌ها و برگزاری بخش‌های مختلف در جشنواره بودند، یا در این مورد دانشی نداشتند یا دچار کم‌کاری شده بودند. به گمان من آنچه می‌تواند به جشنواره اعتبار لازم را دهد، توجه به برگزاری صحیح یک جشنواره‌ی واقعی است. نکات زیادی درباره انجام یک جشنواره در قواره‌ی بین‌المللی وجود دارد که تا وقتی محقق نشود، ما را به هدف‌مان نخواهد رساند.»
خالق اپرای «ملکوت» در ادامه گفت: «با توجه به سطح مهمانان در بخش بین‌الملل در سال‌های گذشته، فکر می‌کنم در دعوت از هنرمندان برای شرکت در بخش بین‌الملل باید دقت و ریزبینی به خرج دهیم. گاهی کسانی از خارج از کشور دعوت می‌شوند که تنها تفاوت‌شان با هنرمندان جوان ما، در خارجی بودن‌شان است. من به دوستان برگزارکننده پیشنهاد می‌کنم که هنرمندانی را از خارج از کشور برای حضور در جشنواره دعوت کنند که نبض موسیقی در اروپا و جهان در دست آن‌هاست تا مردم با آنچه در موسیقی امروز کشورهای صاحب‌نام جاری است، آشنا شوند.»
مشایخی معتقد است: «برای دعوت از هنرمندان خارجی باید یک فرد متخصص به کار گرفته شود. کسی که چهره‌های امروز موسیقی در جهان را می‌شناسد و می‌داند باید از چه طریقی آن افراد را برای شرکت در فستیوال به شوق آورد، چون بخش بین‌الملل مهم‌ترین قسمتی است که می‌تواند اعتبار بخشی را به جشنواره هدیه دهد.»
دیدگاهتان را بنویسید