حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی در ابتدای مراسم یادبود پدر عود ایران گفت: ماندگاری و نیک نامی زنده‌یاد منصور نریمان نه فقط به دلیل هنرمندی، ساز و نوازندگی خوب او بلکه به دلیل خصائل نیک، بی ادعایی، انسانیت، استغنای طبع و خلوص نیت بود. حضور من نیز در اینجا به دلیل ادای احترام به این مرد بزرگ موسیقی ایران است. استاد منصور نریمان بی نیاز از تعریف من است و شایسته است پیشکسوتان و هنرمندان دیگر صحبت کنند ولی برای یادآوری به خودمان به برخی وجوه شخصیتی ایشان اشاره می کنم. زیرا باید ایشان را اسوه و الگوی خود قرار دهیم
وی ادامه داد: اگر امروز نام استاد نریمان به نیکی برده می شود دلایلی دارد که تنها به نوازندگی ایشان ختم نمی شود. یکی از ویژگی های شخصیتی زنده یاد نریمان استغنای طبع بود. این نکته بسیار مهم است که هنرمندی این ویژگی را داشته باشد و هیچ وقت احساس نیاز نکند. نریمان هیچ وقت چیزی نمی خواست و اگر هم با مسئولی برخورد می کرد چیزی برای دیگران می خواست و همواره واسطه خیر برای دیگران بود.
مدیر سی و یکمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر افزود: این ویژگی به خانواده او هم سرایت کرده بود که من تحت تاثیر این خانواده قرار گرفتم. وقتی زنده یاد نریمان بستری بود این را مشاهده کردم که خانواده بی نیاز و با شخصیتی هستند. روزی که به اتفاق دکتر زالی ریاست نظام پزشکی به دیدار استاد نریمان رفتیم، دیدم خانواده ایشان حتی کوچکترین درخواستی ندارند.
.
ویروس پشت سر حرف زدن ها موسیقی را خراب می کند
نوربخش در ادامه صحبت‌های خود بیان کرد: از ویژگی های دیگر منصور نریمان بی ادعایی و تواضعش بود. او در عین اینکه خدمت زیادی به موسیقی کرده بود و ساز عود به نوعی وامدار و مدیون ایشان است و شاگردان زیادی را در این زمینه تربیت کرده بود ولی هیچ ادعایی در این زمینه نداشت که این نشان از تواضع درونی وی دارد. از سویی دیگر هیچ وقت دیده و شنیده نشد که زنده یاد نریمان پشت سر کسی صحبتی کند. امروز همین پشت سر حرف زدن ها مثل ویروس دارد موسیقی را خراب می کند. ما تحمل هم را نداریم. اگر یک اثر خوبی تولید و شنیده شود همه می خواهند آن را بکوبند و هیچ کس تلفن را بر نمی دارد از همکارش برای اثری که منتشر کرده تشکر کند.
وی گفت: اگر نقدی به کاری هست باید آن را مشفقانه بگوییم نه اینکه تخریب کنیم. این فضای تخریب به رسانه ها هم کشیده شده است. ما فضای نقد سالم و فنی نداریم یا به عرش می بریم و تعریف های آنچنانی می کنیم یا به زمین می‌کوبیم، گویی که هیچ جای یک اثر قابل تامل نیست. ما باید از استاد نریمان درس بگیریم. او هیچ وقت در تمام عمرش کسی را تخریب نکرد و همیشه در حال تشویق همکاران بود. به هر حال هر کسی که با اخلاص کاری را انجام دهد که بوی ریا و خودنمایی ندهد، حتما در نفوس تاثیر می گذارد و جاودانه می شود. منصور نریمان کارهایش را باخلوص نیت انجام می داد. از ویژگی های دیگر ایشان ورزشکار بودن و سلامت جسم و جان ایشان بود. این سلامتی چیزی است که افراد را در تراز هنرمندی نگه می دارد.
مدیرعامل خانه موسیقی در پایان سخنانش با اشاره به مسائلی که بین خانه موسیقی و فرهنگسرای ارسباران پیش آمده بود، گفت: وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم/ که در طریقت ما کافریست رنجیدن. همه یک خانواده هستیم و هرگز تلقی رنجشی نباید وجود داشته باشد. آن چیزی هم که اتفاق افتاد فقط به دلیل عدم هماهنگی بود. انتظار این بود که وقتی جلسه نقدی برگزار می شود باید طرفین حضور داشته باشند و خواستار تغییر تاریخ شدیم. بنابراین هیچ رنجشی در کار نبود.
نریمان صدای نا آشنای عود را آشنا کرد
نادر گلچین خواننده پیشکسوت و دوست و همکار قدیمی زنده یاد نریمان نیز در سخنانی گفت: صدای نا آشنای عود با زخمه های منصور نریمان با گوش های عاشقان شعر و موسیقی آشنا شد و تا آن زمان کسی نمی دانست که این ساز خوش آهنگ چه زمانی به سر زمین اجدادی خود باز خواهد گشت و با چه نام و نشانی به آغوش مردم خود راه خواهد یافت. بربط، عود شد و در دامن بیگانه نشست، صدای این ساز سال ها نوازشگر غیر بود. تلاش های بسیار صورت گرفت ولی صدا در دیار خودی نا آشنا بود تا آنکه منصور نریمان پا به عرصه حضور در موسیقی گذاشت.
وی افزود: من به محض ورود به تهران با ایشان آشنا شدم و پیمان دوستی و برادری نوشته شد. آثاری که با صدای من و عود نریمان وجود دارد تنها نشأت گرفته از هنر و تکنیک نیست بلکه از دل و جان دو موجود دلباخته به هم حاصل شده است. من همیشه در کنار خانواده آن مرحوم هستم و این مصیبت را به جامعه هنری و خانواده وی تسلیت می گویم.
گلچین در پایان به خاطره ای اشاره کرد و گفت: سال‌ها پیش نریمان از من خواست عودی را از یک خانم هنرمند که راهی خارج از کشور بود بخرم و من قبول کردم و به منزل این هنرمند رفتم و عود را از ایشان خریدم. من به عود علاقمند شدم و شروع به نواختن آن کردم. چند سال بعد همان خانم به خانه من آمد و خواست آن عود را از من بخرد. من به او گفتم دوست دارم عود در خانه من بماند تا فرزندانم از آن استفاده کنند. آن خانم اصرار زیادی کرد و من او را به آقای نریمان ارجاع دادم که ایشان هم خواسته مرا قبول کرد و به آن خانم گفت من عود را نمی فروشم و اجازه داد این عود در آغوش من بماند و همچنان هم در خانه ام هست
.
اجرای گروه چهار نفره «پدر عود» با هنرمندی محمدرضا آقایی، نازنین قاسمی، شیوا احمدی سپهر و ستاره مستفیضی از شاگردان استاد منصور نریمان، قرائت قطعه ای ادبی با خوانش نوه منصور نریمان، پخش کلیپی درباره زندگی و آثار استاد نریمان، اجرای قطعه ای با عود با هنرمندی نگار بوبان، اجرای چند قطعه موسیقایی با هنرمندی علی جهاندار و علی پژوهشگر از جمله بخش های دیگر مراسم یادبود زنده یاد نریمان بود.
دیدگاهتان را بنویسید