هر اثری که مجوز صوتی دارد، الزاماً در صحنه نمی تواند اجرا شود

مناظره در بوشهر

موسیقی ایرانیان: چندی پیش مناظره ای با محوریت بررسی سیاست های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه موسیقی، با حضور پیروز ارجمند (مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، حجت الاسلام ریاحی مشاور مذهبی وی، ماحوزی (مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بوشهر)، فکوری (رئیس ستاد احیا امر به معروف و نهی از منکر بوشهر) و همچنین اصحاب رسانه و برخی از فعالین فرهنگی استان بوشهر در سالن جلسات شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی این شهر برگزار شد.

در ادامه می توانید به نقل از سایت «بوشهر ۲۴» گزیده ای از اظهارات «پیروز ارجمند» مدیر دفتر موسیقی ارشاد در این مناظره را دنبال کنید.

* خانم سحر محمدی به انتخاب خودش، بدون اعزام وزارت فرهنگ به خارج از کشور رفته است. اعزام به کشور های دیگر در وزارت ارشاد انجام نمی شود، بلکه در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی انجام می شود. اگر گروهی بخواهد خارج از کشور کنسرت اجرا بکند طبق ضوابط، باید به ما درخواست بدهد، ما بررسی می کنیم یا در واقع بهشان اجازه ی ورود یا خروج می دهیم. این گروه می توان برود اجرا بکند. ما در برگشت چه وظیفه ای داریم؟چه کار بکنیم؟ قطعاً شکایت می کنیم، برخوردهای قانونی می کنیم. بسیاری از پرونده هایی که ما خودمان شکایت کرده ایم، در دادسرای ارشاد، در دادگاه انقلاب وجود دارد. حتی بعضی وقت ها موارد امنیتی را ما برخورد کرده ایم. ولی ما رسانه ای نمی کنیم. لذا همین خانم محمدی که شما می فرمایید ما با ایشان برخورد کردیم، پلیس هم برخورد کرد.

ضمن اینکه اتفاقاً به خاطر یکی از دلایلی که شما می فرمایید که قرار بوده صدای ایشان پخش بشود، البته این سال ها پیش ضبط شده بوده، خوب ما برخورد کردیم؛ گفتیم اجازه نمی دهیم که ایشان باشد و خود ایشان هم از رفتاری که کردند، اظهار ندامت کردند. تک خوانی به طور کلی در کشور ممنوع است. ما مجوز به تک خوانی خانم ها در حضور آقایان نمی دهیم. و اتفاقاً مصّر هم هستیم، شاید برای ایشان جالب باشد من قبل از اینکه بیام در وزارت ارشاد، در حوزه ی هنری بودم، دغدغه ی ما در حوزه هنری و سازمان تبلیغات این بود که برای خانواده های متدیّن بستری فراهم بکنیم که بتوانند از فضای سالم استفاده کنند. از زمانی که ما در همین حوزه ی هنری کنسرت های بانوان ایجاد کردیم که در فضای کاملاً ایزوله شده برای خانم ها باشد، خیلی از خانواده های متدین استقبال کردند. بنابراین وظیفه ما است که برای تمامی مردم این ظرفیت را ایجاد بکنیم.

* وقتی که یک شرکت، یا فرد یا خواننده ای، اثری را تولید می کند، این اثر به دفتر موسیقی وزارت ارشاد ارائه می شود. در شورای شعر، در مرحله ی اول، شعر بررسی می شود، در شورای شعر ۱۵ شاعر ارزشی و متعهد حضور دارند که بهتر از این ها، دیگر شما نمی توانید پیدا کنید. اگر من به شما بگویم ۱۵ شاعر ارزشی و متعهد معرفی کنید، همین ۱۵ شاعر را معرفی می کنید که ما در آنجا در خدمتشان هستیم. از استان بوشهر مرحوم آقای کاشانی بود که خدا رحمتشان کند، همه ی این شعرا دغدغه ی انقلاب و ارزش ها را دارند. این ها از اول انقلاب بودند و جالبه خود این افراد مورد تأیید حضرت آقا هستند. اگر ایشان نظری داشته باشند حتماً بررسی می کنیم.

* ما یک آیین نامه و ضوابطی داریم که این ضوابط در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شده است. یعنی مثلا اگر ما در شعر مجوز می دهیم، عشق مثلثی نباید باشد، به افراد، اشخاص، اسم شخصی نباید در شعری باشد که هتک حرمت بشود و خدای ناکرده ما حیثیت افراد را زیر سوال ببریم. در مورد اشعاری که ماهیت مشخصی دارد که به یک مانیفست مشخصی برمی گردد، مثلا ما سبک هایی داریم که به اصطلاح به آن می گویند، شیطان پرستی. این ها نشانه های صوتی و تصویری دارند که امکان دارد در شعر یا طرح آلبوم باشد؛ حتی نشانه های تصویری، در کلیپ هایشان باشد که این ها همه در شورا بررسی می شود. این از شورای شعر. اگر مصادیق بفرمایید ما در خدمت شما هستیم که اصلاح بکنیم، بررسی بکنیم، بالاخره در هر روز، ۷۰ قطعه شعر می آید، حتی گاهی اوقات شورا نظر می دهد، خود من سختگیری می کنم، مثلا شعر در مورد مشروطیت بود، قبل از عید آمده بود؛ خوب در آن دوره در مورد ایران سیاه، صحبت کرده بود و ایران را در آن کشوری تحت استعمار و تحت فشار دیده بود. خوب من مجوز ندادم، یک سیاه نمایی برازنده ی یک نظام امروز ما نیست. بنابراین این در مورد شعر هست.

* در مورد موسیقی هم مانند شعر ما چهار شورای تخصصی داریم. در این شورا افرادی حائز و برجسته هستند. کسانی که، سرود جمهوری اسلامی را تولید کرده اند یا اوایل انقلاب در شکل گیری سرود های انقلابی نقش داشتند، این ها هستند؛ بررسی می کنند. اتفاقاً کمترین مشکل ما در بخش موسیقی است. در موسیقی متن معمولا مشکلی نیست، معمولا در کلام مشکل داریم. اما مصادیق موسیقی لهو و لعبی هم داریم که آن ها را گاهاً، ما مد نظر قرار می دهیم. اتفاقاً بد نیست بیایید آن هایی را که ما مجوز نداده ایم ببینید. یعنی مثلاً فرض کنید ما سال گذشته بیش از ۴۰۰ آلبوم مجوز دادیم، حدود دویست آلبوم را مجوز نداده ایم. آن هایی را که مجوز نداده ایم، ببینید.

* بعد از اینکه این مجوز های اولیه گرفته می شود، از مراکز ذی صلاح هم، استعلامات لازم اخذ می شود. که اگر با این استعلامات موافق باشند، طرح جلد می آید و همه چیز تکمیل می شود و مجوز برای انتشار صادر می شود. اما در بخش کنسرت ها یک تفاوتی وجود دارد. هر اثری که مجوز صوتی دارد، الزاماً در صحنه، نمی تواند اجرا بشود. مثلا یک خواننده ای که چندین ماه است که در دفتر ما رفت و آمد دارد و من به ایشان گفتم به این موسیقی، اجازه نمی دهم روی صحنه اجرا بشود. بعضی وقت ها من بعضی از موسیقی ها را به صورت فرد می شنوم، اشکالی ندارد. ولی وقتی قرار است روی صحنه برود تعداد بیشتری می شنوند؛ امکان اینکه این موسیقی مشکوک باشد هست. در آنجا که من نمی توانم وسط صحنه سالن را ترک کنم.

*  من بر اساس پژوهش های انجام شده، میزان مصرف موسیقی، در سال های اخیر در میان مردم ایران چیزی حدود به صد درصد است. چه موسیقی مذهبی چه غیر مذهبی. بالاترین میزان مصرف را دارند. نسبت به سینما ۸ برابر است. مصرف رسمی مردم از کانال های رسمی ۱۷ درصد است. یعنی در خوشبینانه ترین حالت، این کنسرت و موسیقی صداو سیما، و آن چه که ما در وزارت ارشاد مجوز داده ایم ۱۷ درصد است. ۸۳ درصد، از منابع غیر رسمی، استفاده می کنند و ما نظارتی بر روی آن نداریم. پس باید دستگاه های دیگر را هم، مورد ارزیابی قرار بدهیم. صدا و سیما باید امروز مورد رصد قرار بگیرد. آیا نقشی که صدا و سیما در فرهنگ سازی موسیقی دارد موثر هست یا نیست؟ آیا وزارت آموزش و پرورش موثر هست یا نیست؟ طبق پژوهشی که انجام داده ایم ۵۰۰۰ تراک موسیقی غیر رسمی استخراج کردیم و تحلیل محتوا کردیم، بودجه تولید شده برای این ۵۰۰۰ موسیقی، ۸ برابر بودجه وزارت ارشاد، در سال ۹۳ است. دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید با دو تا ناظر کل موسیقی کشور را نظارت بکند. بنده می روم این طرف آن طرف پول جمع می کنم، می آورم. سازمان بازرسی می آید، می گوید به چه حقی پول دادید؟ می گوییم که آقا این کنسرت قرار است، برگزار بشود. نمایندگان مجلس وقتی ما می گوییم بحث موسیقی است می گویند برای چی می خواهید؟ می گوییم یک صنف ۳۵۰۰۰ نفری در کشور وجود دارد. آیا این ها عضو خانواده های کشور هستند یا نه؟ برای فارغ التحصیلان دانشگاهی چه بازار کاری ایجاد کرده ایم؟ برای این ها چه فضایی ایجاد کرده ایم؟ ما می بینیم که موسیقی دان های ما در چه فقر و مشکلاتی زندگی می کنند. به جای اینکه بیاییم به این ها کمک بکنیم به این قشری که آیین های ما را حفظ کرده اند، کمک شان بکنیم، همان مجلس، کمک نمی کند. اتفاقاً شما باید از نمایندگان مجلس این موضوع را مطالبه کنید.

*  ما امسال با نیروی انتظامی شیوه نامه نوشتیم آسیب ها را بررسی کرده ایم. دفتر موسیقی که در بسیاری از موارد آیین نامه نداشت، آن شخصی که وارد کنسرت می شود، بانو یا آقایی که وارد می شود از کره ی مریخ که نیامده است، این از توی خیابان آمده است، نیروی انتظامی نقشش در برخورد قانونی با این فرد چه بوده است؟ برخورد قانونی حتما بکنید. نه صرفا در بین هنرمندان بلکه در بین شرکت های برگزار کننده موسیقی هم باید همین طور باشد.

*  ما در پژوهشها بیش از ۵۷ درصد موسیقی زیرزمینی را تحلیل محتوا کردیم. آمدیم گفتیم چرا این جوان گرفتار موسیقی زیرزمینی شد؟ یعنی این جوانی که قرار بود در کشور، ما به ایشان بها بدهیم، موسیقی اصیل تولید کند، رفته موسیقی زیرزمینی تولیدکرده است. چون وزارت ارشاد نیامده ظرفیت موسیقی ایجاد کند. در صدا و سیما بودجه ی موسیقی ده ها برابر ما است. تاثیر گذاریش هم بیشتر است. حوزه ی هنری کجای قضیه است؟ شما چرا از حوزه ی هنری تقاضا نمی کنید؟ بنده مخالف صددرصد برگزاری موسیقی در ورزشگاه های کشور بوده و هستم. چرا؟ چون در ورزشگاه ها، یک، نظارت و دو، شأنیت خانواده ی ایرانی، رعایت نمی شود. ما زیر ساختها را ایجاد نکرده ایم. ما خودمان در وزارت کشور کدام سالن استاندارد را ساخته ایم که وقتی یک خانواده وارد این سالن می شود در فضای استاندارد و آرام و بدون هنجار شکنی بتواند حضور پیدا کند؟

*  در مواردی بود که هنرمندی در همین شهر و شهر های دیگه رفتار های خلاف قانون یا خلاف عرف کردن، بنده به آن فرد زنگ زدم گفتم که در سانس دوم خفه میشی یا بیام خفت کنم، چرا؟ چون به مردم آن شهر توهین کرد.