عشق خیلی اتفاق ارزشمندی است

نشسته ام اینجا و منتظرم. احساس می کنم داخل یک لوکیشن از فیلم های قدیمی هستم. اینجا زمان به طرز جالبی کش می آید و همه چیز انگار در گذشته جریان دارد. هر بار که در باز می شود فکر می کنم الان یکی از نویسنده ها یا هنرمندان محبوبم وارد می شود.

وقتی برای گفتگو با لوریس چکناواریان تماس گرفتم و گفتم قرار است یک گپ و گفت بهاری داشته باشیم بلافاصله کافه هتل نادری نو را پیشنهاد کرد و گفت می توانیم بنشینیم در حیاط و هوای خوب بهاری هم جریان پیدا کند لابه لای حرف هایمان.

از در که داخل آمد، فضای نوستالژیک لوکیشن کامل شد. مردی با موهایی به رنگ برف و قلبی که بهار در هر تپش آن شکوفه می زند.

آنچه می خوانید یک مصاحبه رسمی نیست گپ و گفتی است صمیمی با لوریس چکناواریان موسیقیدانی که بهار را می فهمد، جهان را در صلح و آرامش می خواهد و نگران ماهی گلی های سفره هفت سین است.

* چقدر این فضا ساده و قشنگ است ممنون از پیشنهادتان. شما همیشه می آیید اینجا؟

– اینجا یکی از بهترین هتل های زمان خودش بود و من از خیلی قدیم می آیم می نشینم چای می خورم، فکر می کنم و از فضا لذت می برم.

* تنها؟

– من معمولا اگر کافه ای می روم یا تنها هستم یا با کسی که حرف مشترکی داشته باشیم. خیلی حوصله آدم های زیاد را که حرف های روزمره می زنند، ندارم به همین دلیل مهمانی هم خیلی کم می روم.

* پس این فرهنگ کافه نشینی که از قدیم بین هنرمندها وجود داشته می تواند به خاطر این حس مشترک باشد؟

– بله حتما همینطور است. بیشتر کسانی که اهل نویسندگی و هنر هستند ترجیح می دهند تنها باشند و خیلی زندگی اجتماعی ندارند. اما به هر حال لازم است با مردم در ارتباط باشند و حس و حالشان را ببینند تا بتوانند برای خلق اثر الهام بگیرند یه همین دلیل نشستن در کافه بهترین انتخاب است زیرا با دوستانشان گپ می زنند و مردم را هم تماشا می کنند.

* حالا هم که نوروز آمده و حال و فال حسابی برای نشستن و گپ زدن با دوستان مناسب است. ارامنه هم نوروز را جشن می گیرند؟

– بله در ارمنستان هم نوروز را که آغاز بهار هست جشن می گیرند، اما آنجا دو نوروز دارند. دیگری اول مرداد است. چون منطقه سردسیر است اول مرداد برایشان حالتی شبیه آغاز بهار دارد به همین دلیل نوروز را ابتدای مرداد ماه قرار داده اند. شنیده ام که بعضی زرتشتی ها هم آغاز مرداد را جشن نوروز می دانند.

* تمام مسیحیان جهان سال نو میلادی را جشن می گیرند و سالشان با تاریخ میلادی نو می شود، سال نو قلبی شما کدام است نوروز یا تاریخ میلادی؟

– بدون هیچ تردیدی سال من با نوروز باستانی، نو می شود. تا ۲۰۰۰ سال پیش ارامنه خودمان هم نوروز را جشن می گرفتند در آن صورت تاریخ ما امسال حدود ۴۵۵۵ ساله می شد ولی چون تاریخ میلادی را قبول کردند، به رقم ۲۰۱۵ رسیده ایم در حالی که این عدد مفهومی برای ارامنه ندارد، تاریخ واقعی ما همان تاریخی است که مال اشکانیان و کوروش کبیر است. ما ایرانی هستیم.

* اما به هرحال هر دینی فرهنگ و مراسم خودش را دارد و هرکس مذهبی را برمی گزیند در واقع مجموعه از رفتارهای فرهنگی را هم انتخاب کرده است شما اینطور فکر نمی کنید؟

– البته این واقعیت است که هر ملتی با هر دینی فرهنگ خاص خودشان را دارند اما فرهنگ ارامنه ایرانی است و فرهنگ دین مسیحیت را هم ایرانی کرده اند. در اصل ارمنستان بخشی از ایران بوده که به دلیل نادانی دو پادشاه از این مملکت جدا شده است و همه ارمنی هایی که در سراسر دنیا پخش شده اند ایرانی الاصل هستند و فرهنگ پاک آریایی دارند.

* وقتی درباره نوروز و فرهنگ ایرانی حرف می زدید، طوری به هیجان آمدید که انگار مشغول رهبری ارکستر هستید. می خواهم بدانم اگر قرار باشد برای نوروز یک اثر را اجرا کنید کدامیک از ساخته های خودتان انتخاب شماست؟

– سوئیت «آرارات» را اجرا می کنم چون داستان زندگی حضرت نوح (ع) است که کشتی ایشان روی کوه آرارات فرود می آید و از آن لحظه یک تمدن جدید آغاز می شود. در کتاب مقدس آمده است که چهل روز بارندگی شدید شد و همه چیز از بین رفت اما با فرود آمدن کشتی حضرت نوح (ع)، نسل های جدید از فرزندان ایشان که در سراسر دنیا پخش شدند به وجود آمد و این یک تولد دوباره و شروعی تازه بود به همین دلیل برای اجرا در عید نوروز مناسب است.

* از موسیقی های فولکلور نوروزی چه چیزی را همیشه به یاد دارید و گاهی با خودتان زمزمه می کنید؟

– «حاجی فیروزه سالی یه روزه…». البته چیزهای دیگر هم بود اما من این را که حاجی فیروزها در خیابان می خواندند و برای آمدن بهار شادی می کردند خیلی دوست داشتم.

موسیقی های بومی و منطقه ای خیلی فرهنگ جالب و دوست داشتنی داشتند. امیدوارم کسی بیاید آنها را جمع آوری و مرتب کند تا برای نسل های آینده باقی بمانند.

* از خیابان ها حرف زدید کدام خیابان تهران را بیشتر دوست دارید؟

– من از ۲ سالگی که به تهران آمدم در همین منطقه زندگی می کنم. لاله زار، نادری و جمهوری را دوست دارم. من اینجا قد کشیدم و بزرگ شدم . امکان ندارد جای دیگری را برای زندگی انتخاب کنم. تمام ساختمان ها و خیابان های این محله را می شناسم و دوست دارم. سر همین خیابان استانبول برای اولین بار عاشق موسیقی شدم. یک گروه ارمنی آمده بود و برنامه اجرا می کرد. من با دیدن آن ها فهمیدم چقدر موسیقی را دوست دارم. جهان من همین چند خیابان است.

* با توجه به این که شما اوقات زیادی را در سفر می گذرانید اگر بخواهید اثری خلق کنید ترجیح می دهید کجای دنیا باشید؟

– ایران. من گاهی اوقات یکسال یا ۶ ماه خارج از کشور هستم و خدا را شکر سفرهای زیادی دارم اما اگر بخوام اثری را بنویسم و بسازم باید در ایران باشم چون در فرهنگ خودم بهتر می توانم کار کنم و در فرهنگ کشور های دیگر راحت نیستم.

تمام خاطرات شیرین من در ایران است.

* اولین خاطره ای که از عید نوروز به ذهنتان می رسد مربوط به چه زمانی است؟

– وقتی خیلی کودک بودم. عید ها خیلی خوش می گذشت با دوستانمان بودیم و حسابی عیدی می گرفتیم. پدربزرگم دکتر کاراکاشیان که مهاجر بود البته در واقع به وطن خودش برگشته بود، مدیر بیمارستان فخرالدوله در ده کهریزک بود. همیشه عید نوروز من را با خودش به آنجا می برد و همه اهالی ده می آمدند عید دیدنی. کاسه های بزرگ روی میز می گذاشتند و داخلش پر بود از سکه های نو و براق و به همه عیدی می دادند. خیلی با صفا بود. بعدش همه با هم جشن می گرفتند. البته کهریزک زمان کودکی من با امروزش خیلی متفاوت بود. به هرحال در جشن های کهریزک که خیلی باشکو