کنسرت مشترک دونوازی پیانو و بربت سامان احتشامی و مجید ناظم‌پور در چارچوب بخش جنبی سی‌امین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر شامگاه ۲۷ بهمن در تالار رودکی برگزار شد.
در این کنسرت که با نوازندگی پیانوی سامان احتشامی و نوازندگی بربت مجید ناظم‌پور در میان استقبال تماشاگران در تالار رودکی برگزار شد، این دو هنرمند با دو ساز جهانی خود که خاستگاه اولی غرب و دیگری شرق است، بیش از هفت قطعه موسیقایی را با هدف گفتگوی انسان‌ها در جهت صلح و دوستی اجرا کردند. آنچه در این کنسرت برای علاقه‌مندان اجرا شد، به نوعی یک گفتمان با احترام به ساختار و تفاوت‌های بنیادین دو ساز و تلاش برای یک ارتباط حسی و عاطفی بود که گرچه این تفاوت‌های بنیادین در نوع اجرا نیز مشهود بود، اما با استقبال مخاطبان مواجه شد.
قبل از شروع اجرای کنسرت، سامان احتشامی و مجید ناظم‌پور بعد از ورود به صحنه اجرا سعی داشتند با حرکات نمایشی طنزگونه، فضای کنسرت را به حال و هوایی ببرند که مورد نظرشان است به طوری که در ابتدا احتشامی در جایگاه نوازنده عود نشست و بعد به ناظم‌پور اشاره کرد که به جایگاه نوازنده پیانو بنشیند که این حرکت نمایشی با توجه به ایما و اشاره‌ای که احتشامی و ناظم‌پور با هم داشتند، به مذاق تماشاگران خوش آمد و موجب شد تا فضای کنسرت از آن چیزی که تماشاگران به عنوان یک کنسرت جدی سراغ داشتند، وارد فضایی شادی‌آور شود.
مجید ناظم‌پور که در طول کنسرت صحبت‌های خود را هم به زبان فارسی و هم به زبان عربی به تماشاگران ارائه می‌داد، در ابتدای این کنسرت با تشکر از مسئولان برگزاری جشنواره موسیقی فجر، گفت: اگر تلاش مدیران جشنواره موسیقی فجر و مسئولان تالار رودکی نبود، به طور حتم این کنسرت با آرامش برگزار نمی‌شد.
وی ادامه داد: به هر صورت بسیار خوشحالم که در این کنسرت می‌توانم در کنار سامان احتشامی به عنوان هنرمندی چیره‌دست که مردم نیز با کارهای او آشنایی بیشتری دارند، آثاری را به شما ارائه دهیم. ضمن اینکه لازم است در اینجا به حضور رایزن فرهنگی کشور عراق و تعدادی از سفیران که در این کنسرت حضور پیدا کرده‌اند، قدردانی کنیم.
این نوازنده بربت بعد از اجرای قطعات «زندگی» به آهنگسازی سامان احتشامی، «سپیدار» به آهنگسازی سامان احتشامی و «نوشته» به آهنگسازی انوشیروان روحانی، قطعه ریتمیک «بهانه» به آهنگسازی انوشیروان روحانی را همراه با سامان احتشامی اجرا کرد.
ناظم‌پور قبل از اجرای این قطعه خطاب به سامان احتشامی گفت: سامان آیا موافقی که به جای یک کار غم‌انگیز، اثری را اجرا کنیم که مخاطبان شاد باشند و از آن لذت ببرند؟ من واقعا دوست دارم این جماعتی که امروز به کنسرت من آمده‌اند، فردا صبح که به محل کار خود می‌روند، انرژی بیشتری داشته باشند، چرا که به گفته بزرگان ما، هیچ عبادتی بزرگ‌تر و بهتر از خدمت به خلق نیست.
سامان احتشامی هم در پاسخ به صحبت‌های ناظم‌پور، گفت: من هم موافقم، چقدر خوب است که حالا آهنگی را از استاد بی‌بدیل موسیقی این سرزمین یعنی انوشیروان روحانی بزنیم که مطمئنم با استقبال تماشاگران عزیز مواجه خواهیم شد.
زمانی فکر می‌کردم ملودیکا اسباب‌بازی است
ناظم‌پور بعد از اجرای این قطعه و قبل از اجرای قطعه فولکلور «آیریلیق» از نغمه‌های ماندگار موسیقی منطقه آذربایجان خطاب به تماشاگران، گفت: مدتی است که در شبکه جام‌جم برنامه «مردان موسیقی» را اجرا می‌کنم. یادم می‌آید زمانی بود که از سامان احتشامی خواستم تا برای اجرای قطعه‌ای، به این برنامه بیایند. به او گفتم که ما در استودیو، پیانویی نداریم که او بخواهد نوازندگی کند اما سامان به من گفت که می‌آیم و ملودیکا می‌زنم. من در آن زمان تصور می‌کردم که ملودیکا یک اسباب‌بازی است اما وقتی که هنرنمایی سامان احتشامی را در این زمینه دیدم، به این نکته پی بردم که زیبایی در نگاه ماست نه به آنچه که می‌نگریم. به همین خاطر این قطعه را که برای من واقعا دارای ارزش‌های فراوانی است، به شما تقدیم می‌کنیم.
«بنت شلبیه» قطعه دیگری بود که همراه با قطعه معروف «بر گیسویت ای یار» در بخش پایانی کنسرت دونوازی پیانو و بربت سامان احتشامی و مجید ناظم‌پور برای علاقه‌مندان اجرا شد.
مجید ناظم‌پور قبل از اجرای این قطعه به تماشاگران گفت: ما برای اجرای چند قطعه در این برنامه دوست داشتیم با تعدادی از خوانندگان برجسته موسیقی ایران تمرین کنیم و با آنها همکاری‌هایی داشته باشیم، اما این اتفاق نیفتاد.
خواننده‌هایی که گران می‌خوانند
سامان احتشامی نیز بلافاصله بعد از صحبت‌های ناظم‌پور گفت: اما رقمی که این دوستان خواننده به ما دادند، چندین صفر داشت که واقعا نمی‌توانستیم با آنها همکاری کنیم. البته بعد از آن به سراغ کپی‌های این خوانندگان رفتیم اما متاسفانه با آنها نیز به توافق نرسیدیم. به همین خاطر با هم هماهنگ شدیم تا بالاخره خودمان برنامه‌هایمان را اجرا کنیم.
پس از صحبت‌های این دو هنرمند بود که قطعه «بنت شلبیه» و «بر گیسویت ای یار» به خوانندگی عربی مجید ناظم‌پور و خوانندگی فارسی سامان احتشامی برای مخاطبان اجرا شد.
بر اساس گزارش مهر، بعد از دونوازی پیانو و بربت سامان احتشامی و مجید ناظم‌پور، گروه موسیقی «عود زریاب» به سرپرستی مجید ناظم‌پور، پنج قطعه «قصه فراغ»، «راز ساحل»، «تمدن خراسان»، «وداع» و «پرواز گنجشک» را برای مخاطبان اجرا کردند.
مجید ناظم‌پور قبل از اجرای این قسمت از برنامه و بعد از معرفی اعضای گروه موسیقی «عود زریاب»، گفت: آنچه که در این کنسرت به شما ارائه خواهیم داد، اجرای قطعاتی از خودم و استاد منیر بشیر است که به همراه ساز بم‌عود به عنوان بزرگترین ساز عود جهان و تعدادی از سازهای فراموش شده که شما آنها را در نقاشی‌های تاریخی مشاهده کرده‌اید، اجرا می‌شود.
وی ادامه داد: این سازهایی که می‌بینید بخشی از سازهای فراموش شده تاریخ موسیقی ایران هستند که من سعی کردم در این مدت با بازسازی دوباره آنها و تغییراتی که در آن می‌دهند، دوباره در کنسرت‌های موسیقی استفاده کنم.
موسیقی خراسان بوی حکمت و فلسفه می‌دهد
ناظم‌پور پیش از اجرای قطعه «تمدن خراسان» نیز گفت: استان خراسان همواره از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که زادگاه فلاسفه‌ای است که نه تنها در ایران مورد توجه هستند، بلکه بشریت به وجود آنها افتخار می‌کند. شما هنوز وقتی موسیقی نواحی خراسان را می‌شنوید، می‌بینید که هنوز بوی حکمت و فلسفه از این موسیقی به مشام می‌رسد.
به گزارش خبرنگار مهر، در اجرای قطعه آخر این بخش از کنسرت نیز سامان احتشامی روی صحنه آمد و همراه با گروه، در اجرای قطعه پایانی با آنها همراهی کرد.
رابعه زند قانون، پرهام وحیدی‌فر شهرود، غزل رسولی تحفه‌العود، امیرحسین وفایی طرب‌رود،حبیب بخشی عود، هومن شیروی عود، الناز نوتاش عود، زهره محمدی عود، محی‌الدین مدنی سازهای کوبه‌ای، شاهین عابدی‌زاده ویولنسل، مسعود صالحی بم‌عود و مجید ناظم‌پور بربت نوازندگان این بخش از کنسرت را تشکیل می‌دادند.
دیدگاهتان را بنویسید