نشست خبری هفته موسیقی تلفیقی در روز شنبه ۶ آذرماه در شهر کتاب فرهنگ برگزار شد. در ابتدای این نشست که اجرای آن را امیر بهاری ( مشاور رسانه ای هفته موسیقی لفیقی) بر عهده داشت، محمد قادری ( مشاور اجرایی پروژه)، علی قادری ( مدیر اجرایی پروژه)، آرمان جعفری نماینده خانه هنرهای شهری ( تهیه کننده این برنامه) به ذکر مقدماتی در باره هفته موسیقی تلفیقی تهران پرداختند.
محمد قادری، مشاور اجرایی پروژه هفته موسیقی تلفیقی گفت: متاسفانه حال فرهنگی مردم تهران خوب نیست و نشانه های بالینی این بدحالی را می توان درنوع موسیقی مورد علاقه مردم تهران جست. مردم تهران بیشتر موسیقی تفننی و به نوعی سطح پایین گوش می کنند و متاسفانه مسولان هم می گویند مردم به تفنن نیاز دارند. هدف اصلی ما از برگزاری هفته موسیقی تلفیقی کمک به بهبود حال فرهنگی مردم است.
محمد قادری افزود: هفته موسیقی تلفیقی تقریبا بیانگر فضای کلی موسیقی تلفیقی کشور خواهد بود.
در ادامه، علی قادری مدیر این پروژه مشکل اصلی برگزار کنندگان این هفته موسیقی را درگیری های اداری صدور مجوز برای گروههای شرکت کننده برشمرد. و خاطر نشان کرد: متاسفانه چون هنوز درگیر امور مربوط به صدرو مجوز هنرمندان هستیم تا کنون موفق نشدیم تا برنامه جامع و کامل اجراهای این هفته را بصورت رسمی اعلام کنیم.
پس از صحبتهای علی قادری، آرمان جعفری نمایندگی از تهیه کننده این برنامه ( خانه هنرهای شهری) درباره هدف این نهاد از همکاری با این پروه گفت: تلاش ما این بوده که بیشتر از معرفی چهره ها و گروههای شناخته شده موسیقی تلفیقی، بر روی چهر های ناشناخت و جوان و هنرمندان موسیقی زیر زمینی تمرکز کنیم. این گروه ها باید به جامعه معرفی شوند و باید به جامعه فهمان که این گروه ها و موسیقی آنها خطرناک نیست.
وی یکی از بزرگترین مشکلات ساختاری این برنامه را درگیری برگزار کنندگان برای مرتفع کردن مشکلات صدور مجوز گروه ها است. که باعث می شود تا آخرین لحظه نتوانند به معرفی کامل گروهها و برنامه ریزی نهایی بپردازند.
پس از آن علی بوستان ( نوازنده شورانگیز،عمود و سه تار )، پیتر سلیمانی پور ( نوازنده ساکسفونو فلوت)، و رضا عسکرزاده ( صدابردار نام اشنای موسیقی و نوازنده سازهای بادی) به نمایندگی از گروه های خود در این فستیوال رو در روی حاضرین نشسته و با آنها به گفت و گو پرداختند.
علی بوستان در ابتدای سخنان خود گفت: در وضعیت کنونی هنرمندان فقط دو راه در پیش روی دارند. یکی اینکه اعتصاب کرده و در پیله تنهایی خود فرو روند و یا اینکه در چنین عرصه تنگ و دشواری که شرایط هر روز بیشر از روز قبل برای هنر مظلوم موسیقی سخت تر می شود، به هر شکل راه خود را بیابند.
وی ضمن ابراز تاسف از اینکه در چنین فستیوالی مشکل بزرگ برگزار کنندگان صدور مجوز گروه هاست، گفت: به هر شکل نوع موسیقی این فستیوال از جنس موسیقی عام پسند نیست.
او گفت: در هر نقطه ای از دنیا هم شرایط همینگونه است. هیچگاه آثار یان گاربارک به اندازه مدونا فروش نمی رود.
در ادامه این نشست پیتر سلیمانی پور گفت: واقعیت یک موسیقی در خود موسیقی نهفته است.
او افزود : بهتر میدانم به موسیقی خود بپردازم و شما هم بشنوید تا اینکه در باره موسیقی خود حرف بزنم. سلیمانی پور افزود با این نگاه که بعنوان یک موسیقیدان باید حال مخاطب و مردم را خوب کنم اعتقاد ندارم.
رضا عسکر زاده هم در سخنان کوتاهی گفت: هیچ مدرسه ای وجود ندارد که نوازنده تربیت کند. این اتفاق باید در طول زمان و بصورت تجربی به دست آید. او از نوازندگی با عنوان مهارتی اکتسابی و تجربه محور یاد کرد.
در ادامه علی بوستان در پاسخ به پرسش خبرنگار موسیقی ایسکانیوز مبنی بر اینکه تا چند سال قبل هر گاه سخن از موسیقی تلفیقی می شد باید پاسخ را در دو گروه آویژه و فوژان می جستیم اما الان با چندین و چند گروه هنری طرفیم که فقط در نام تلفیقی مشترکند و اصولا تعریف این فستیوال از موسیقی تلفیقی چیست؟ گفت: تلفیق در موسیقی یک تعامل فرهنگی است. جریانی است که نمی توان هیچ نوع تعریف لوجیک و مدون و ثابتی برایش نوشت. ای کاش نگرشی که باعث شد در ایران شاهد اجرای مشترک راوی شانکار و یهودی منوهین بودیم ادامه میافت.
در ادامه پیتر سلیمانی پور در پاسخ به همین پرسش گفت: فرآیند موسیقی تلفیقی چیزی نیست که در چند سال اخیر شکل گرفته باشد. سلیمانی پور در ادامه با اشاره به صحبت قادری در باره بد حال بودن مردم تهران گفت: موسیقی دارو نیست و من پزشک نیستم. این پدیده نوعی جریان خودجوش است. مانند خود موسیقی جاریست. و مقصد خود را خواهد یافت.
دیدگاهتان را بنویسید